Read Uzbek Muqaddas Kitob 3 Shohlar 18 Bible Online

3 Shohlar 18 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

3 Shohlar 18

¹Oradan ancha kunlar oʻtdi. Nihoyat, qurgʻoqchilikning uchinchi yili Ilyosga Egamiz shu soʻzlarni ayon qildi: — Axabning huzuriga bor. Men yer yuziga yomgʻir yogʻdiraman.

²Ilyos Axabga koʻringani ketdi. Bu vaqtda Samariyada dahshatli ocharchilik hukm surardi.

³Axab saroy boshqaruvchisi Obodiyoni chaqirdi. Obodiyo Egamizdan juda qoʻrqardi.

⁴Izabel Egamizning paygʻambarlarini oʻldirayotganda, Obodiyo yuzta paygʻambarni gʻorga olib ketgan va ellikta — ellikta qilib oʻsha yerda yashirgan, ularni non — suv bilan ta’minlab turgandi.

⁵Axab Obodiyoga dedi: — Yurtdagi hamma buloqlar va soyliklarga bor, oʻt — oʻlan topib, otlarni, xachirlarni boqaylik, mol — holdan ayrilib qolmaylik tagʻin.

⁶Ikkovi aylanib chiqish uchun yurt hududini taqsimlab olishdi. Axab bir yoʻldan oʻzi alohida ketdi. Obodiyo ham oʻzi alohida boshqa yoʻldan ketdi.

⁷Obodiyo yoʻlda ketayotganda, roʻparasidan Ilyos chiqib qoldi. Obodiyo Ilyosni tanidi va yetti bukilib ta’zim qilib: — Sizmisiz, toʻram Ilyos? — deb soʻradi.

⁸— Ha, menman, — deb javob berdi Ilyos unga. — Bor, xoʻjayiningga: “Ilyos shu yerda”, deb ayt.

⁹— Mening qanday aybim borki, siz men, qulingizni Axabning qoʻliga topshiryapsiz?! — dedi Obodiyo. — Meni oʻldirish uchunmi?!

¹⁰Egangiz Xudo shohid! Birorta shohlik yoki xalq yoʻqki, xoʻjayinim sizni axtarib topish uchun oʻsha yerlarga biror odamni joʻnatmagan boʻlsin. Oʻsha shohliklardan, xalqlardan: “Ilyos bu yerda yoʻq”, deb javob kelgandan keyin ham ularga sizni topa olmaganlari haqida qasam ichdirdi.

¹¹Endi esa siz: “Bor, xoʻjayiningga, Ilyos shu yerda, deb ayt”, deyapsiz.

¹²Yoningizdan ketishim bilanoq, Egamizning Ruhi sizni biror joyga olib ketadi. Qayergaligini esa men bilolmay qolaman. Men Axabning huzuriga borib xabar berdim ham deylik. U esa sizni topa olmasa, oʻsha zahoti meni oʻldiradi. Lekin men, qulingiz, bolaligimdan Egamizdan qoʻrqaman.

¹³Izabel Egamizning paygʻambarlarini oʻldirayotganda, men Egamizning paygʻambarlaridan yuztasini ellikta — ellikta qilib gʻorlarda yashirdim, ularga non — suv berib turdim. Nahotki mana shu qilgan ishlarim haqida toʻram eshitmagan boʻlsalar?!

¹⁴Endi esa siz menga: “Bor, Ilyos shu yerda, deb xoʻjayiningga ayt”, deyapsiz. U meni oʻldiradi — ku!

¹⁵— Men xizmat qilayotgan Sarvari Olam shohid! Bugun men unga albatta koʻrinaman, — dedi Ilyos.

¹⁶Shundan keyin Obodiyo Axabning yoniga borib, uni voqeadan xabardor qildi. Axab esa Ilyosni kutib olish uchun ketdi.

¹⁷Axab Ilyosni koʻrdi — yu: “Isroilga balo keltiradigan senmisan hali?!” deb doʻq urdi.

¹⁸— Isroilga balo keltiradigan men emas, — deya javob berdi Ilyos. — Aksincha, sen va otangning xonadoni Egamizning amrlaridan yuz oʻgirdingizlar, Baalga sajda qilib, Isroilga balo keltirdingizlar.

¹⁹Endi birortasiga buyur: butun Isroil xalqini, Baalning Izabel dasturxonidan taom yeydigan 450 nafar paygʻambarini, Asheraning[152] 400 nafar paygʻambarini menga Karmil togʻi yoniga toʻplab bersin.

²⁰Axab jamiki Isroil xalqini, paygʻambarlarni Karmil togʻi[153] yoniga toʻpladi.

²¹Ilyos xalqning roʻparasiga chiqib, ularga tanbeh berdi: — Qachongacha ikki kemaning uchini tutib yurasizlar?! Agar Egamiz Xudo boʻlsa, Unga ergashinglar. Bordi — yu, Baal Xudo boʻlsa, unga sajda qilinglar. Xalqdan sado chiqmadi.

²²Ilyos yana xalqqa qarab gapira boshladi: — Egamizning paygʻambarlaridan yolgʻiz men qoldim, Baalning paygʻambarlari esa 450 kishi.

²³Endi bizga ikkita buqa keltiringlar. Baalning paygʻambarlari bitta buqani tanlab olib nimtalasin, keyin oʻtinlarning ustiga qoʻyishsin, lekin olov yoqishmasin. Men ham buqaning bittasini tayyorlab oʻtinlarning ustiga qoʻyaman, lekin olov yoqmayman.

²⁴Baalning paygʻambarlari iltijo qilib, Baalni chaqirishsin. Men ham iltijo qilib, Egamizni chaqiraman. Kimning Xudosi alanga orqali javob bersa, Xudo Oʻshadir. Xalqqa bu gap juda ma’qul keldi.

²⁵Ilyos Baalning paygʻambarlariga dedi: — Sizlar koʻpchiliksiz, bitta buqani tanlab olib, avval sizlar nimtalanglar. Keyin xudoyingizga iltijo qilib, chaqiringlar, lekin olov yoqmanglar.

²⁶Baalning paygʻambarlari oʻzlari tanlab olgan buqani nimtalab, tayyorlab qoʻydilar. Keyin ertalabdan peshingacha: “Ey Baal, bizga javob ber!” deb oʻzlarining xudosiga iltijo qilib, chaqirdilar. Lekin na biron sado keldi, na birortasi javob berdi. Ular oʻzlari qurgan qurbongohning atrofida sakrayverdilar.

²⁷Peshin vaqti boʻldi. Ilyos endi ularning ustidan kula boshladi: — Balandroq ovoz bilan chaqiringlar. Axir, u xudo — ku, balki xayol surib oʻtirgandir, yo biror narsa bilan mashgʻuldir, yoki yoʻlda kelayotgandir, yoki uxlab yotgan boʻlsa, uygʻotish kerakdir.

²⁸Xullas, ular baland ovoz bilan baqiraverdilar. Keyin, odatlariga koʻra, oʻzlariga pichoq va nayza sanchib, qon oqizdilar.

²⁹Peshin vaqti oʻtib ketdi. Kechki qurbonlik paytiga[154] qadar ular jazavaga tushib baqiraverdilar. Lekin na bir sado boʻldi, na birorta alomat, na bir javob boʻldi.

³⁰Ilyos: “Menga yaqinroq kelinglar”, — deb hamma odamlarni chaqirdi. Xalq Ilyosning yoniga keldi. Shu payt Ilyos Egamizning buzilgan qurbongohini qayta tiklay boshladi.

³¹Ilyos oʻn ikkita tosh oldi. Bu toshlar Yoqubning oʻgʻillaridan kelib chiqqan qabilalarni anglatardi. Yoqubga Egamiz: “Sening noming Isroil boʻladi” degan soʻzlarni ayon qilgan edi[155].

³²Ilyos oʻsha toshlarni ishlatib, Egamizga atab qurbongoh qurdi. Qurbongoh atrofida bir togʻora[156] bugʻdoy sigʻadigan xandaq qazidi.

³³Soʻng oʻtinlarni qalashtirdi, buqani nimtalab, oʻtinlar ustiga qoʻydi. — Toʻrtta koʻzada toʻldirib suv olib kelinglar, — dedi Ilyos odamlarga. — Suvni kuydiriladigan qurbonlikning va oʻtinlarning ustidan toʻkinglar.

³⁴Keyin: “Yana takrorlanglar!” deb buyurdi Ilyos odamlarga. Odamlar yana toʻrt koʻza suv quydilar. “Uchinchi marta ham takrorlanglar!” — dedi. Uchinchi marta ham toʻrt koʻza suv quydilar.

³⁵Shunda qurbongohning atrofida suv oqa boshladi, xandaq ham suvga toʻldi.

³⁶Kechki qurbonlik payti boʻlganda, Ilyos paygʻambar qurbongohga yaqin kelib, xitob qildi: — Ey Ibrohimning, Is’hoqning va Yoqubning[157] Xudosi — Egamiz! Bugun Sening Isroilda Xudo ekanliging, men esa Sening quling ekanligim ayon boʻlsin. Bularning hammasini Sening amringga binoan bajo qilganim ayon boʻlsin.

³⁷Menga javob ber, ey Egamiz! Menga javob ber, mana bu xalq Sening Xudo ekaningni, ularning dilini Sen Oʻzingga moyil qiluvchi ekaningni bilsin.

³⁸Oʻsha zahoti Egamiz olov yubordi. Olov kuydirishga atalgan qurbonlikni, oʻtinlarni, toshlarni va tuproqni yamlamay yutib yubordi. Xandaqdagi suvni ham olov tortib ketdi.

³⁹Bu hodisani kuzatib turgan xalq yuz tuban muk tushib: “Egamiz — Xudodir, Egamiz — Xudodir”, — dedi.

⁴⁰Shundan soʻng Ilyos odamlarga: “Baalning paygʻambarlarini ushlanglar, birortasi ham qochib ketmasin!” deb buyurdi. Odamlar Baalning paygʻambarlarini ushladilar. Ilyos ularni Xishon daryosiga olib tushib, oʻsha yerda oʻldirdi.

⁴¹Shu voqeadan keyin Ilyos Axabga: “Bor, endi yeb — ichaver, qattiq yomgʻir yogʻadi, yomgʻir yaqinlashayotganini eshityapman”, dedi.

⁴²Axab tamaddi qilib olish uchun ketdi. Ilyos esa Karmilning tepasiga chiqdi. Peshanasi yerga tekkudek choʻkkalab oʻtirdi.

⁴³Keyin xizmatkoriga: — Bor, dengiz tomonga qara — chi, — dedi. Xizmatkor ketdi. — Hech narsa yoʻq ekan, — dedi u qaytib kelib. Ilyos xizmatkoriga yetti marta: “Dengizga qara!” deb buyurdi.

⁴⁴Xizmatkor yettinchi marta ham borib qaradi. — Ana, dengizdan kichkina bir bulut chiqib kelyapti, kattaligi odamning kafticha keladi, — dedi u, nihoyat. Ilyos xizmatkoriga buyurdi: — Tez borib, Axabga ayt, aravasini qoʻshib joʻnasin. Tagʻin yomgʻirda qolib ketmasin.

⁴⁵Shu payt birdan osmonni qop — qora bulut qopladi, shamol esib, shiddat bilan yomgʻir yogʻa boshladi. Axab esa aravasiga oʻtirib, Yizrilga[158] yoʻl oldi.

⁴⁶Egamiz Ilyosga alohida kuch — qudrat ato qildi. U toʻnining etagini beliga qistirdi — da, Yizrilga qarab yugurib, Axabdan ilgarilab ketdi.