Read Uzbek Muqaddas Kitob 3 Shohlar 20 Bible Online

3 Shohlar 20 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

3 Shohlar 20

¹Oram shohi Banhadad[163] butun lashkarini toʻpladi. Oʻttiz ikkita shoh oʻz otlari, jang aravalari bilan unga madad berdi. Banhadad Samariyani qamal qilib, bu shaharga urush boshladi.

²Banhadad shaharga — Isroil shohi Axab huzuriga choparlar joʻnatib, ular orqali shu xabarni yetkazdi: — Banhadad aytmoqda:

³“Sening oltin — kumushlaring, eng sara xotinlaring, oʻgʻillaring meniki boʻladi.”

⁴— Siz aytganday boʻla qolsin, shoh hazratlari, — deb javob yoʻlladi Isroil shohi, — oʻzim ham, mening hamma narsam ham siznikidir.

⁵Banhadadning choparlari yana qaytib kelib, Axabga shu xabarni yetkazdilar: — Banhadad aytmoqda: “Oltiningni, kumushingni, xotinlaringni va bolalaringni menga berasan, deb senga xabar bergan edim.

⁶Ertaga shu paytda qullarimni joʻnataman: ular saroyingni, a’yonlaringning boshpanasini birma — bir koʻrib chiqib, koʻzingni quvnatib turgan qimmatbaho hamma narsalaringni olib ketadilar.”

⁷Isroil shohi yurt oqsoqollarini chaqirib, ularga aytdi: — Oʻylab bir qaranglar, u odam qanday yomonlikni oʻylab topadi — ya. U xotinlarimni, oʻgʻillarimni, oltin — kumushlarimni soʻrab chopar joʻnatganda, men rad qilmagandim.

⁸Hammalari shohga: — Quloq solmang uning gaplariga, rozi boʻlmang! — deb maslahat berdilar.

⁹Shunda Isroil shohi Banhadadning choparlariga shu gapni aytdi: — Shoh hazratlariga shunday deb yetkazinglar: men unga oltinimni ham, kumushimni ham, hatto xotinlarim va bolalarimni ham berishga tayyorman, lekin bundan ortigʻiga rozi emasman. Choparlar Banhadadga Axabning shu gapini olib keldilar.

¹⁰Banhadad Axabga yana choparlarini joʻnatib, quyidagi gapni yetkazdi: — Samariyani yer bilan yakson qilaman, agar Samariyaning kuli orqamda yurgan mana shu odamlarimning har biriga bir hovuchdan yetib ortib qolsa, xudolar meni har qanday jazoga mubtalo qilsin, undan ham battarrogʻiga duchor qilsin.

¹¹Isroil shohi ham Banhadadning gaplariga munosib javob berdi: — Aytib qoʻying, shohingiz sovutini kiyishdan oldin emas, yechgandan keyin maqtansin.

¹²Banhadad ittifoqdosh shohlar bilan chodirda kayfu safo qilib oʻtirgan edi. U Axabning gapini eshitishi bilanoq: “Shaharga hujum qilgani tayyorlaning!” deb amr berdi. Uning odamlari shu zahoti shaharni qurshab oldi.

¹³Oʻsha payt Isroil shohi Axabning oldiga bir paygʻambar kelib, shu gaplarni aytdi: — Egam shunday demoqda: “Ey Axab, anavi katta qoʻshinni koʻryapsanmi? Bugun oʻshalarni sening qoʻlingga beraman. Ana oʻshanda Egangiz Men ekanligimni bilasan.”

¹⁴— Kim orqali beradi? — deb soʻradi Axab. — Viloyat hokimlarining pahlavonlari orqali beraman, deb aytmoqda Egam, — gapida davom etdi paygʻambar. — Jangni kim boshlaydi? — yana soʻradi Axab. — Sen, — dedi paygʻambar.

¹⁵Axab viloyat hokimlarining pahlavonlarini chaqirdi: ular 232 ta ekan. Keyin Isroil lashkarining hammasini chaqirdi, ular 7000 kishi chiqdi.

¹⁶Peshin vaqtida Isroil lashkari hujum qilib qoldi. Banhadad va shohlar, ya’ni unga yordam berayotgan oʻttiz ikki shoh chodirlarda ichib mast boʻlib yotgan ekan.

¹⁷Isroil lashkari tomonidan avval viloyat hokimlarining pahlavonlari chiqdilar. Banhadad choparlar joʻnatgan edi, choparlar: “Samariyadan odamlar chiqib kelyapti”, deb unga xabar yetkazdilar.

¹⁸— Ularni tiriklayin ushlanglar! Sulh tuzishga kelishyaptimi, jang qilishgami, farqi yoʻq! — deb amr berdi Banhadad.

¹⁹Viloyat hokimlarining pahlavonlari, ularning orqasidan esa lashkar shahardan chiqib kelib,

²⁰har bir Isroil jangchisi bittadan Oramlik dushmanini oʻldirdi. Bundan sarosimaga tushgan Oram lashkari qochib qoldi. Isroil lashkari esa ularni quvlab ketdi. Oram shohi Banhadad ot ustida, otliqlar bilan birga qochib qutuldi.

²¹Isroil shohi kelib, otlarni, jang aravalarini yakson qilib tashladi. Shunday qilib, Oram lashkari qattiq magʻlubiyatga uchradi.

²²Shundan keyin paygʻambar yana Isroil shohi yoniga kelib dedi: — Bor, yana kuch toʻpla, nima qilishingni koʻrib — bilib ol. Yanagi bahorda Oram shohi senga xavf soladi.

²³Ayni paytda Oram shohiga ham a’yonlari uqtirdilar: — Ularning xudolari — togʻlar xudolaridir. Shuning uchun bu safar ularning qoʻli baland keldi. Agar ular bilan tekislikda jang qilsak, albatta biz gʻolib kelamiz.

²⁴Endi shohimiz shunday qilsinlar: hukmdorlarning hammasini vazifalaridan chetlatsinlar. Ularning oʻrniga lashkarboshilarini tayinlasinlar.

²⁵Qancha lashkar, ot, jang aravasi yoʻqotgan boʻlsalar, oʻshancha lashkar, ot, jang aravalari toʻplab, qoʻshin tashkil qilsinlar. Keyin Isroil lashkari bilan tekislikda jang qilib, albatta ularni magʻlub etamiz. Oram shohi a’yonlarining maslahatini inobatga olib, ular aytganday qildi.

²⁶Keyingi yil bahorda Banhadad Isroil bilan urishish uchun otlandi. U Oram lashkarini yigʻib, Ofoq shahriga[164] olib chiqdi.

²⁷Isroil lashkari ham yigʻilib, oziq — ovqat toʻpladi. Soʻng Oram lashkari bilan jang qilish uchun joʻnab ketdi. Isroil lashkari Oram lashkarining roʻparasida qarorgoh qurdi. Oram lashkari yurtni bosib ketgan, Isroil lashkari esa ularning oldida ikkita kichkina echki galasichalik kelardi, xolos.

²⁸Shunda paygʻambar Isroil shohi yoniga kelib, unga shu xabarni bayon qildi: — Egam shunday aytmoqda: “Modomiki, Oram lashkari, Isroil xalqining Egasi tekislik xudosi emas, togʻlar xudosidir, deb aytayotgan ekanlar, Men mana shu katta qoʻshinning hammasini sening qoʻlingga beraman. Shunda Egangiz Men ekanligimni bilasizlar.”

²⁹Bir — biri bilan dushmanlashgan ikkala tomon yetti kun qarorgohda kutib yotdilar. Nihoyat, yettinchi kuni jang boshlandi. Isroil lashkari bir kunda Oram lashkaridan 100.000 kishini qirib tashladi.

³⁰Qolganlari Ofoqqa — shahar ichkarisiga qochib kirgan edilar, 27.000 tasini devor bosib qoldi. Banhadad ham shaharga qochib borib, bir uyning eng ichkari xonasiga kirib oldi.

³¹A’yonlari unga: — Isroil shohlari rahmdil shohlardir, deb eshitgan edik, — dedilar. — Qani, endi egnimizga qanor kiyib, boʻynimizga arqon bogʻlaylik — da[165], keyin Isroil shohi huzuriga boraylik. Shoyad u sizning bir qoshiq qoningizdan kechsa.

³²Hamma a’yonlar egnilariga qanor kiyib, boʻyinlariga arqon bogʻlab, Isroil shohi huzuriga keldilar. — Qulingiz Banhadad: “Oʻtinaman, shoh meni oʻldirmasin”, deb iltijo qilyapti, — dedilar. — U hozir tirikmi? Axir, u mening akam — ku! — dedi Axab.

³³Bu odamlar bir alomat kutayotgan edilar. Uning gapini darrov ogʻzidan ilib olib: — Ha, Banhadad — akangiz, — dedilar. — Boringlar, uni olib kelinglar, — deb buyurdi Axab. Banhadad Axabning yoniga keldi. Axab uni aravaga oʻtqazdi.

³⁴— Mening otam sening otangdan tortib olgan shaharlarni qaytarib beraman, — dedi Banhadad Axabga. — Otam Samariyada bozorlar barpo qilgan edi, xuddi shu singari, sen ham Damashqda oʻzing uchun bozorlar barpo qilasan. — Sulh tuzganimizdan keyin men seni ozod qilaman, — dedi Axab ham oʻz navbatida. U Banhadad bilan sulh tuzgach, Banhadadni ozod qildi.

³⁵Paygʻambarlar guruhidan bittasi boshqasiga: — Meni ur! — dedi. Paygʻambar Egamizning amri boʻyicha ish tutayotgan edi. Lekin sherigi paygʻambarni urishni istamadi.

³⁶Paygʻambar sherigiga shunday dedi: — Modomiki, sen Egamizning amriga quloq solmadingmi, endi koʻrasan, yonimdan ketishing bilanoq, seni sher gʻajib tashlaydi. U odam paygʻambarning yonidan ketib, sherga duch kelib qoldi. Sher uni tilka — pora qilib tashladi.

³⁷Paygʻambar boshqa bir odamni uchratib qolib, unga ham: — Meni ur! — dedi. U odam paygʻambarni urib, jarohat yetkazdi.

³⁸Paygʻambar nariroq borib koʻzlarini yopinchiq bilan toʻsib, qiyofasini oʻzgartirdi va yoʻl boʻyida shohni kuta boshladi.

³⁹Shoh oʻtib ketayotgan edi, paygʻambar unga qarab baqirdi: — Ey shohim, men, qulingiz, jangga borgan edim. Qarangki, orqadan bir odam mening yonimga boshqa odamni boshlab kelib: “Bu asirni mahkam ushla, qochib ketmasin, boshing bilan javob berasan yoki evaziga ikki pud[166] kumush berasan”, dedi.

⁴⁰Men, qulingiz, u — bu ishlar bilan mashgʻul boʻlib turganimda, asir gʻoyib boʻldi. — Sen oʻzingga oʻzing hukm chiqarib qoʻyibsan — ku, — dedi Isroil shohi paygʻambarga.

⁴¹Paygʻambar shu zahoti koʻzidan yopinchiqni oldi. Shoh bildiki, u paygʻambarlardan biri ekan.

⁴²Paygʻambar shohga dedi: — Egamiz shunday aytmoqda: “Modomiki, Men oʻlimga mahkum etgan odamni sen qoʻlingdan chiqarib yuborgan ekansan, uning joni evaziga sening joningni olaman, uning xalqi oʻrniga sening xalqingni jazolayman.”

⁴³Gʻazablangan Isroil shohi xafahol uyiga joʻnab, Samariyaga yetib keldi.