Read Uzbek Muqaddas Kitob 4 Shohlar 19 Bible Online

4 Shohlar 19 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

4 Shohlar 19

¹Shoh Hizqiyo bularni eshitgach, qaygʻudan liboslarini yirtdi. Qanorga oʻranib[140], Egamizning uyiga bordi.

²U bosh vazir Eliyaqimni, kotib Shavnani va oqsoqol ruhoniylarni Omiz oʻgʻli Ishayo paygʻambarning huzuriga yubordi. Hammalari qanorga oʻranib olgan edilar.

³Ular Ishayoning huzuriga borib, shunday dedilar: — Hizqiyo aytyaptiki: “Bugun jafo chekyapmiz, jazo olyapmiz, sharmanda boʻlyapmiz. Biz tugʻayotgan, lekin tugʻish uchun madori qolmagan ayolga oʻxshaymiz.

⁴Barhayot Xudoni tahqirlash uchun Ossuriya shohi oʻzining mulozimini yuboribdi. Mulozimning soʻzlarini koshkiydi Egangiz Xudo eshitsa — yu, oʻsha soʻzlari uchun ularni jazolasa. Endi shahardagi tirik qolganlar uchun iltijo qiling.”

⁵Shohning aytib yuborgan bu xabarini Ishayo eshitgach,

⁶Hizqiyoning a’yonlariga shunday dedi: — Shohingizga shu gaplarni yetkazinglar: “Egamiz shunday aytmoqda: Ossuriya shohining qullari Meni haqoratlab aytgan soʻzlaridan qoʻrqma.

⁷Men Ossuriya shohining yuragiga gʻulgʻula solaman, u bir mish — mishni eshitib, oʻz yurtiga qaytib ketadi. Unga oʻz yurtida ajal keltiraman.”

⁸Ossuriya shohi Sanxarivning Laxish shahridan[141] qaytib ketganini eshitib, shohning mulozimi ham orqasiga qaytdi. Shohni Libna shahriga qarshi urishayotgan yerida topdi.

⁹Sanxariv: “Habashiston[142] shohi Tirxoqo sen bilan urush qilgani otlandi” degan xabarni eshitdi. U Habashistonga qarshi jang boshlashdan oldin Yahudo shohi Hizqiyoga yana odamlari orqali shu gapni yetkazdi: “Umid qilgan xudoying seni aldamasin: «Quddus Ossuriya shohiga taslim boʻlmaydi», deb seni laqillatmasin.

¹¹Axir, oʻzing eshitgansan — ku! Ossuriya shohlari hamma yurtlarni yer bilan yakson qilgan. Endi sen qutulaman, deb oʻylayapsanmi?!

¹²Otalarim qancha xalqlarni xonavayron qildi. Ularni xudolari qutqarmadi — ku! Gozan, Xoron, Razaf aholisi, Talassarda yashagan Eden xalqlari qutula oldimi?!

¹³Qani, ayt — chi, Xomat shahrining shohi qani endi?! Arpad, Sefarvayim, Xana, Ivvax shaharlarining shohlari qayerda?!”

¹⁴Hizqiyo xabarchilarning qoʻlidan maktubni olib oʻqigach, Egamizning uyiga kirdi. Maktubni Egamizning oldida ochib, yerga yoydi va

¹⁵yolvorib ibodat qildi: “Ey ikki karub[143] orasida taxt qurgan Isroil xalqining Xudosi — Egamiz! Butun yer yuzidagi shohliklarning tanho Xudosi Sensan. Osmonni va yerni Sen yaratgansan.

¹⁶Ey Egamiz! Quloq solib, eshit. Ey Egamiz, koʻzlaringni ochib, qara. Sanxariv nimalar aytganini, u barhayot Xudoni qanday haqoratlaganini bilib qoʻy.

¹⁷Ey Egamiz! Biz bilamizki, Ossuriya shohlari bir qancha xalqlarni va ularning yurtlarini vayron qilganlar.

¹⁸Oʻsha xalqlarning xudolarini olovda yoqib, yoʻq qilganlar. Chunki oʻsha narsalar xudolar emas, balki inson qoʻli bilan yogʻochdan, toshdan yasalgan narsalar edi.

¹⁹Ey Egamiz Xudo! Endi Sen bizni Sanxarivning qoʻlidan qutqargin, toki butun yer yuzidagi shohliklar Sening tanho Xudo ekaningni bilishsin, ey Egamiz!”

²⁰Omiz oʻgʻli Ishayo Hizqiyoga shunday xabar yubordi: “Isroil xalqining Xudosi — Egamiz aytmoqda: «Ossuriya shohi Sanxariv haqida qilgan iltijolaringni eshitdim.»

²¹Egamiz unga qarshi shu soʻzlarni menga ayon qildi: «Bokira qiz[144] Quddus sendan nafratlanadi, Ustingdan kuladi. Goʻzal Sion[145] orqangdan masxara qiladi, Boshini chayqaydi.

²²Kimni haqorat qilding oʻzi? Kimni tahqirlading? Kimga qoʻrs gapirding? Kiborlarcha boqding, hey? Isroil xalqining Muqaddas Xudosiga!

²³Xabarchilaring orqali Men, Rabbiyni haqorat qilding. Oʻzing haqingda aytdingki: ‘Koʻplab jang aravalarim bilan Togʻ choʻqqilarini zabt etdim. Lubnondagi inson qadami yetmagan joylarga yetib bordim. Eng baland sadr daraxtlarini, Eng a’lo sarv daraxtlarini qoʻpordim. Lubnonning eng kimsasiz maskanlariga, Hatto eng qalin oʻrmonlariga yetib bordim.

²⁴Begona yurtlarda men quduqlar qazib, Suvlaridan ichdim. Misrning hamma daryolarini Oyogʻim kafti bilan quritdim.’

²⁵Eshitmaganmisan, ey Sanxariv, Ancha oldin moʻljallab qoʻygan edim, Buni azaldan reja qilgan edim. Endi amalga oshirdim. Qal’alarni vayronaga aylantirsin deb, Men senga kuch berdim.

²⁶Qoʻlu qanoti qirqildi shahar ahlining, Vahimaga tushib, uyatga qoldilar. Ular dalada oʻsgan oʻt, yangi maysalar kabidir. Tomlarda oʻsgan maysalarga[146] oʻxshab, Yetilmasdan oldin qurib qoldilar.

²⁷Seni har tomondan bilaman, ey Sanxariv! Qachon urushga chiqib, Uyingga qachon qaytishingni ham bilaman. Bilaman: Mendan gʻazabdasan.

²⁸Mendan qattiq gʻazabdasan. Manmanliging qulogʻimga yetib keldi. Endi men burningdan halqamni, Ogʻzingdan suvligʻimni oʻtkazaman[147]. Kelgan yoʻlingdan seni qaytarib olib ketaman.»

²⁹Ey Hizqiyo, mana bular sen uchun nishona boʻladi: bu yil oʻz — oʻzidan yerdan oʻsib chiqqanlarini tanovul qilasiz. Ikkinchi yili ham oʻrnidan oʻsib chiqqanini yeysiz. Uchinchi yil esa urugʻ ekib, hosil oʻrasiz. Uzumzorlar barpo qilib, mevasin tanovul qilasiz.

³⁰Yahudo xalqining qutulib qolganlari yana ildiz otib, meva beradi.

³¹Xalqning qolgani Quddusdan, qutulganlari Sion togʻidan keladi. Sarvari Olam Oʻz gʻayrati bilan buni amalga oshiradi.

³²Ossuriya shohi toʻgʻrisida Egamiz shunday aytmoqda: Sanxariv bu shaharga kirolmaydi, oʻqlar otolmaydi. Qalqoni bilan shaharga yaqinlashmaydi, shahar devoriga qiyalatib tuproq uydirmaydi[148].

³³Kelgan yoʻlidan qaytib ketadi, shaharga kirmaydi, — deb aytmoqda Egamiz.

³⁴— Oʻzimning haqi — hurmatim, qulim Dovudning haqi — hurmati bu shaharni himoya qilib, saqlayman.”

³⁵Oʻsha kechasi Egamizning farishtasi Ossuriyaliklarning qarorgohiga borib, 185.000 kishini oʻldirdi. Ertasiga uygʻonib qarasalar, qarorgoh jasadga toʻlib ketibdi.

³⁶Ossuriya shohi Sanxariv qarorgohni tashlab, orqaga qaytdi. U Naynavoga[149] qaytib, oʻsha yerda qoldi.

³⁷Bir kuni Sanxariv oʻz xudosi Nisroxning uyida sajda qilayotgan edi, oʻgʻillari Odrammalek bilan Sarizar unga qilich urib oʻldirdi. Ikkovi ham Ararat yurtiga[150] qochib ketdi. Sanxarivning oʻrniga oʻgʻli Isarxaddoʻn shoh boʻldi[151].