Read Uzbek Muqaddas Kitob 4 Shohlar 5 Bible Online

4 Shohlar 5 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

4 Shohlar 5

¹Oram shohining Noʻmon degan lashkarboshisi bor edi. Xoʻjayini uni juda ulugʻlar va hurmat qilar edi, chunki Egamiz Noʻmon orqali Oramga gʻalaba ato qilardi. Noʻmon juda dovyurak jangchi edi — yu, lekin teri kasalligiga[29] chalingan edi.

²Oram lashkari Isroil yurtiga bostirib borganda, kichkina qizchani asir qilib olib kelgan edi. Qizcha Noʻmonning xotiniga choʻrilik qilardi.

³Qizcha bir kuni bekasiga aytib qoldi: — Agar toʻram Samariyadagi paygʻambar[30] huzuriga borganlarida edi, oʻsha paygʻambar toʻramga shifo bergan boʻlardi.

⁴Shunday qilib, Noʻmon oʻz hukmdori huzuriga bordi. Shohga Isroil yurtidan keltirilgan qizchaning aytganlarini gapirib berdi.

⁵Oram shohi Noʻmonga: — Yoʻlga otlanaver, men Isroil shohiga[31] maktub yozib beraman, — dedi. Noʻmon yigirma bir pud[32] kumush, toʻrt pud[33] oltin, oʻn sidra qimmatbaho kiyim — bosh olib, yoʻlga chiqdi.

⁶Noʻmon maktubni Isroil shohiga keltirib berdi. Maktub shu mazmunda bitilgan edi: “Ushbu maktub yetib borganda, bilingizki, xizmatkorim Noʻmonni sizning huzuringizga yuborgan boʻlaman, uni teri kasalligidan siz forigʻ qilishingiz mumkin.”

⁷Isroil shohi maktubni oʻqib, vahimaga tushib, kiyimlarini yirtdi: — Oram shohi meni hayot baxsh etadigan va jon oladigan Xudo deb oʻylayaptimi?! Shifo berishim uchun u mening huzurimga odamini joʻnatibdi — ya! Mana, bilib qoʻyinglar, Oram shohi men bilan urush chiqarish uchun bahona izlayapti.

⁸Isroil shohi vahimaga tushib liboslarini yirtganini Elishay paygʻambar eshitgach, shohga xabarchi orqali shu gapni yetkazdi: “Nega vahimaga tushib liboslaringizni yirtdingiz? Oʻsha odam mening oldimga kelsin, Isroilda paygʻambar borligini bilib qoʻysin.”

⁹Noʻmon otlariyu jang aravalarini Elishayning uyi eshigi oldiga olib kelib toʻxtadi.

¹⁰Elishay Noʻmonning oldiga xizmatkorini chiqarib, u orqali Noʻmonga shu gapni yetkazdi: “Bor, Iordan daryosida yetti marta yuvin, shunda tanang yangilanib, pok boʻladi.”

¹¹Noʻmon esa dargʻazab boʻldi: “Men oʻylagan edimki, paygʻambar albatta mening oldimga chiqadi, oʻzining Egasi Xudoni chaqirib iltijo qiladi. Qoʻllari bilan kasal joyimni silab, meni bu kasallikdan forigʻ qiladi.

¹²Damashqdagi Abano va Parfar daryolari Isroilning hamma daryolaridan afzal emasmi?! Men oʻsha daryolarda yuvinib, poklanib olaverardim — ku!” Noʻmon jahl bilan burilib ketdi.

¹³Shunda xizmatkorlari kelib: — Janobi oliylari, agar paygʻambar sizga qiyin narsani aytganda, qilmasmidingiz? — deb gapirishdi, — u sizga: “Yuvingin, pok boʻlib qolasan”, dedi xolos — ku.

¹⁴Oxiri, Noʻmon paygʻambarning aytganini qilib, Iordan suvida yetti marta shoʻngʻidi. Shunda tanasi xuddi yosh bolaning tanasi kabi yangilanib, pok boʻldi.

¹⁵Noʻmon va uning barcha hamrohlari paygʻambar huzuriga qaytib keldilar. Noʻmon Elishayning huzuriga kelgach, aytdi: — Butun yer yuzida Isroil xalqining Xudosidan boshqa Xudo yoʻqligini bildim. Marhamat, endi men, qulingizning hadyalarini qabul qiling.

¹⁶Men xizmat qilayotgan Xudo shohid! Hadyangni olmayman! — dedi Elishay. Noʻmon Elishayni qancha majbur qilsa ham, Elishay rad etdi.

¹⁷Shunda Noʻmon aytdi: — Unday boʻlsa, men, qulingizga ikkita xachir koʻtara oladigan tuproq olib ketishga ijozat bering[34]. Men, qulingiz, bundan buyon Egamizdan boshqa xudolarga har xil qurbonliklaru kuydiriladigan qurbonliklar qilmayman.

¹⁸Egamiz men, qulingizni faqat bitta narsada kechirsin: xoʻjayinim xudo Rimmon uyiga borib sajda qilish uchun qoʻlimga suyanganda, men ham Rimmon uyida u bilan birga ta’zim qilaman. Oʻsha yerda ta’zim qilganimda, shu narsa uchun Egamiz meni kechirsin.

¹⁹— Eson — omon bor, — dedi unga Elishay. Noʻmon Elishay huzuridan chiqib, hali uncha uzoq yoʻl yurmagan ham ediki,

²⁰Elishay paygʻambarning xizmatkori Gaxazi oʻziga oʻzi aytdi: “Hazratim anavi Oram xalqidan Noʻmon keltirgan hadyalarni qabul qilmasdan, unga ijozat berdi. Xudo haqi! Ortidan yugurib borib, undan biror narsa undiray.”

²¹Gaxazi Noʻmonning orqasidan ketdi. Noʻmon ortidan kelayotgan Gaxazini koʻrib, uni qarshi olgani aravadan tushdi. — Tinchlikmi? — soʻradi Noʻmon.

²²— Tinchlik, — dedi xizmatkor, — xoʻjayinim mendan aytib yubordi, uning huzuriga Efrayim qirlaridagi paygʻambarlar guruhidan ikkitasi kelibdi, ularga ikki pud[35] kumush va ikki sidra kiyim — bosh berarkansiz.

²³— Balki toʻrt pud[36] olarsan, — dedi Noʻmon va Gaxazini toʻrt pud olishga koʻndirdi. Noʻmon ikkita qopdagi toʻrt pud kumushni va ikki sidra kiyim — boshni bogʻlab, oʻzining ikkita xizmatkoriga berdi. Xizmatkorlar bu narsalarni koʻtarib, Gaxazining oldiga tushib joʻnadilar.

²⁴Tepalikka kelganlarida, Gaxazi narsalarni xizmatkorlarning qoʻlidan oldi va uyiga olib borib yashirdi. Soʻngra Noʻmonning ikkala xizmatkoriga ijozat berdi.

²⁵Gaxazi qaytib kelgach, xoʻjayinining huzuriga kirdi. — Qayerda eding, Gaxazi? — soʻradi Elishay undan. — Men, qulingiz, hech qayerga bormadim, — javob berdi u.

²⁶Elishay esa Gaxaziga: — Oʻsha odam aravasidan tushib senga peshvoz chiqqanda, mening ruhim sen bilan birga emasmidi?! — dedi. — Hozir kumushu liboslar yoki zaytunzorlaru uzumzorlar, qoʻyu sigirlar, qulu choʻrilar oladigan paytmi?!

²⁷Shu qilganing uchun Noʻmonning teri kasalligi senga va sening naslingga abadiy yopishib qolsin. Oʻsha zahoti Gaxaziga yara toshib, terisi qorday oppoq boʻlib qoldi. U Elishayning huzuridan chiqib ketdi.