Read Uzbek Muqaddas Kitob 4 Shohlar 6 Bible Online

4 Shohlar 6 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

4 Shohlar 6

¹Bir kuni paygʻambarlar guruhi Elishayga: — Qarang, siz bilan biz yigʻiladigan mana shu joyimiz tor, — dedilar.

²— Ijozat bering, Iordan daryosi boʻyiga boraylik, har birimiz u yerda yogʻoch kesib, oʻsha yerda oʻzimizga boshpana quraylik. — Mayli, boringlar, — dedi Elishay.

³— Ulardan bittasi: — Marhamat qilib, siz ham biz, qullaringiz bilan birga boring, — dedi. — Xoʻp, boraman, — dedi Elishay.

⁴Elishay ular bilan birga ketdi. Hammalari Iordan daryosi boʻyiga yetib kelib, daraxt kesa boshladilar.

⁵Bittasi daraxt kesayotib, boltasini suvga tushirib yubordi. U: “O, hazratim! Boltani omonatga olgan edim!” — deb baqirdi.

⁶— Bolta qaysi joyga tushdi? — soʻradi paygʻambar. Oʻsha odam Elishayga bolta tushgan joyni koʻrsatdi. Elishay daraxtdan bitta shox kesib olib, suvga tashlagan edi, bolta suv yuziga chiqdi.

⁷— Ol uni, — dedi Elishay. Oʻsha odam qoʻlini uzatib, boltani oldi.

⁸Oram shohi Isroilga lashkar tortdi va “Falon joyga lashkarimni joylashtiraman”, deb lashkarboshilari bilan maslahatlashib oldi.

⁹Paygʻambar Isroil shohiga: “Oʻsha joydan oʻtmang, chunki u yerga Oram lashkari pistirma qoʻygan” degan xabar yubordi.

¹⁰Isroil shohi paygʻambar aytgan joyga xabarchi joʻnatdi. Oʻsha yerda yashaydigan odamlar bu xavfning chorasini koʻrdilar. Bunday voqea bir — ikki marta emas, koʻp marta yuz berdi.

¹¹Bu hodisadan Oram shohi qattiq bezovtalandi. U lashkarboshilarini chaqirib: — Menga aytinglar — chi, qaysi biringiz Isroil shohi bilan aloqadasiz? — dedi ularga.

¹²— Hech qaysimiz, shoh janoblari! — dedi lashkarboshilardan biri. — Bu Isroildagi Elishay paygʻambarning ishi, u hatto yotoqxonangizda aytgan gapingizni ham Isroil shohiga ayon qilib turadi.

¹³— Boringlar, uning qayerdaligini bilib kelinglar! — deb buyurdi Oram shohi. — Men birortasini yuboraman — da, uni qoʻlga tushiraman. Shundan keyin: “Elishay Doʻtanda[37]”, deb shohga xabar yetkazdilar.

¹⁴Oram shohi oʻsha yerga otliqlar, jang aravalari va katta kuch joʻnatdi. Ular tunda kelib, shaharni oʻrab oldilar.

¹⁵Tongda paygʻambarning xizmatkori oʻrnidan turib, tashqariga chiqdi. Qarasa, shahar atrofida otliq lashkar, jang aravalari turibdi. Shunda xizmatkor: — Evoh! Hazratim, endi nima qilamiz? — deb soʻradi.

¹⁶— Qoʻrqma, — dedi Elishay, — chunki bizning himoyachilarimiz ularnikidan juda koʻp.

¹⁷Keyin Elishay iltijo qildi: — Ey Egam! Xizmatkorimning koʻzini och, u koʻrsin! Egamiz xizmatkorning koʻzini ochib yubordi. Elishayning atrofidagi qirlar olovli otlar va jang aravalariga toʻlib ketganini xizmatkor koʻrdi.

¹⁸Oram lashkari Elishayga hujum qilgan edi, Elishay Egamizga: “Ularni koʻr qilib qoʻy!” deb iltijo qildi. Egamiz Elishayning iltijosini eshitdi — da, Oram lashkarini koʻr qilib qoʻydi.

¹⁹Keyin, Elishay Oram lashkariga dedi: — Sizlar adashib qolibsizlar, sizlar izlayotgan shahar bu emas. Ortimdan yuringlar, men sizlarni izlayotgan odamingiz oldiga olib boraman. Shunday qilib, Elishay Oram lashkarini Samariyaga boshlab keldi.

²⁰Ular Samariyaga yetib kelganlaridan keyin Elishay: — Ey Egamiz! Ularning koʻzlarini och, toki ular koʻrsin, — deb iltijo qilgan edi, Egamiz Oram lashkarining koʻzini ochdi. Ular qarasalar, Samariyaning oʻrtasida turibdilar.

²¹Isroil shohi Oram lashkarini koʻrgach Elishaydan: — Ularni qirib tashlaymi, ota? — deb soʻradi.

²²— Yoʻq, oʻldirma! — dedi Elishay. — Nega oʻldirar ekansan?! Sen ularni jang qilib asir olganingda ham oʻldirmasding. Ularga non, suv ber, yeb — ichib, oʻzlarining hukmdori yoniga qaytib ketishsin.

²³Shoh asirlarga katta ziyofat tayyorladi. Asirlar yeb — ichib boʻlishgach, Isroil shohi ularni yoʻllariga qaytarib yubordi. Oram lashkari oʻz hukmdori yoniga ketdi. Bu bosqinchilar qaytib Isroil yerlariga qadam bosmadilar.

²⁴Oradan ancha vaqt oʻtgach, Oram shohi Banhadad[38] butun lashkarini yigʻib Samariyani qamal qildi.

²⁵Oram lashkari Samariyani qamal qilib turar ekan, u yerda ogʻir qahatchilik yuz berdi. Natijada eshakning kallasi sakson kumush tangaga[39], ikki kosa kaptar axlati[40] besh kumush tangaga[41] sotildi.

²⁶Bir kuni Isroil shohi[42] shahar devori ustida ketayotgan edi, bir ayol: “Shoh hazratlari! Yordam bering”, deb faryod qildi.

²⁷— Senga Egamiz yordam bermasa, men qanday yordam bera olaman?! — dedi shoh. — Men bugʻdoy yoki sharob bera olarmidim?!

²⁸Darding nima? — Mana bu ayol: “Oʻgʻlingni ber, uni bugun yeylik, mening oʻgʻlimni ertaga yeymiz”, deb aytgan edi.

²⁹Mening oʻgʻlimni pishirib yedik. Ertasi kuni men unga: “Oʻgʻlingni ber, uni yeylik”, degan edim, u oʻgʻlini yashirib qoʻyibdi, — dedi u.

³⁰Shoh ayolning soʻzlarini eshitgach, qaygʻudan liboslarini yirtdi. Xalq devor ustida ketayotgan shohning libosi ichidagi qanorni[43] koʻrib qoldi.

³¹Soʻngra shoh dedi: — Agar shu bugun Elishayning boshi olinmasa, Xudo meni ne koʻyga solsa solsin, undan ham battarrogʻini qilsin.

³²Shoh xabarchi joʻnatganda, Elishay oʻz uyida oqsoqollar bilan birga oʻtirgan edi. Shoh yuborgan xabarchi Elishaynikiga kelmasdan oldin, Elishay oqsoqollarga aytdi: — Koʻryapsizlarmi qotilni?! Mening boshimni olmoq uchun qotil oʻz odamini joʻnatdi! Qarab turinglar, xabarchi kelganda, eshikni yopinglar, uni ichkariga kiritmanglar. Hademay, xoʻjayinining oʻzi ham uning orqasidan yetib keladi!

³³Elishay oqsoqollar bilan suhbatlashib oʻtirganda, xabarchi uning oldiga kelib, shohning quyidagi soʻzlarini yetkazdi: “Shuncha kulfat Egamizdan keldi! Nima uchun men endi Unga umid bogʻlashim kerak?!”