Read Uzbek Muqaddas Kitob Chiqish 10 Bible Online

Chiqish 10 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Chiqish 10

¹Egamiz Musoga amr berdi: — Fir’avnning huzuriga bor! Men, moʻjizalarimni ularning orasida koʻrsatay deb, fir’avnni va uning a’yonlari yuragini tosh qilib qoʻydim.

²Misrliklarni masxara qildim, ularga moʻjizalar koʻrsatdim. Endi sizlar bolalaringizga, nabiralaringizga bularni aytib berasizlar deb, shu ishlarni qildim. Ana shunda Egangiz Men ekanligimni hammalaringiz bilib olasizlar.

³Muso bilan Horun fir’avnning huzuriga borib, unga Egamizning shu gapini yetkazdilar: — Ibroniylarning Xudosi — Egamiz shunday aytmoqda: “Sen qachongacha Menga itoat etmay yurasan?! Xalqimga ijozat ber, ular borib, Menga sajda qilishsin.

⁴Agar xalqimning ketishiga ijozat bermasang, Men ertaga yurtingga chigirtkalar[35] yuboraman.

⁵Chigirtkalar yer yuzini shunaqangi qoplaydiki, yer tamomila koʻrinmay qoladi. Doʻldan omon qolgan hosilingizni, dalada oʻsgan jamiki daraxtlaringizni chigirtkalar yeb bitiradi.

⁶Saroying, a’yonlaringning uylari, hamma Misrliklarning xonadonlari chigirtkaga toʻlib ketadi. Ota — bobolaring yer yuzida paydo boʻlgandan buyon bunaqasini koʻrmagan.” Shundan keyin Muso fir’avnning huzuridan burilib chiqib ketdi.

⁷Shunda a’yonlar fir’avnga: — Bu odam bizga tuzoq boʻlsa ham, qachongacha indamaysiz?! — dedilar. — Ijozat bering oʻshalarga! Ketaverishsin. Egasi Xudoga sajda qilishsin. Koʻrmayapsizmi, Misr xarob boʻldi — ku!

⁸Shundan soʻng Muso bilan Horunni fir’avn oʻz huzuriga chaqirtirdi. Fir’avn ikkoviga dedi: — Mayli, boringlar, Egangiz Xudoga sajda qilinglar. Ammo sizlardan kimlar boradi?

⁹— Yoshu qari — hammamiz birga ketamiz, — deb javob berdi Muso. — Oʻgʻillarimizni, qizlarimizni, mol — qoʻylarimizni ham olib ketamiz. Egamizga atab bayram nishonlashimiz kerak.

¹⁰Fir’avn qarshilik qildi: — Agar xotinlaringiz va bolalaringiz bilan ketishlaringizga ijozat bersam, Egangiz albatta sizlar bilan boʻladi! Niyatingiz yomonligi ochiq koʻrinib turibdi.

¹¹Yoʻq, ularga aslo javob bermayman! Egangizga sajda qilgani borishni istayotgan sizlar emasmi?! Juda yaxshi. Faqat erkaklarni olinglar — u, ketaveringlar. Shunda Muso bilan Horunni fir’avnning huzuridan haydadilar.

¹²Egamiz Musoga: — Qoʻlingni Misr uzra uzat! — deb amr berdi. — Misr yurtiga chigirtka yogʻilsin. Chigirtkalar bu yurtdagi hamma oʻsimliklarni, doʻldan omon qolgan hamma ekin — tikinni yeb bitirsin.

¹³Muso tayogʻini Misr uzra uzatgan edi, Egamiz bu yurtga sharqdan shamol estirdi. Bir kecha — kunduz shamol esdi. Sharqdan esgan shamol ertalabgacha chigirtkalarni olib keldi.

¹⁴Butun Misr yurtiga chigirtka yopirildi. Misrning hamma joyini chigirtka bosib ketdi. Chigirtkalar shunchalik uyilib ketdiki, ilgari bunaqasi boʻlmagan edi, bundan keyin ham boʻlmaydi.

¹⁵Yer yuzini chigirtka bosib ketganidan, yer qop — qora boʻlib qoldi. Jamiki ekin — tikinni, doʻldan omon qolgan daraxtlardagi meva — chevalarni chigirtka yeb bitirdi. Misrdagi biror daraxtda, biror oʻsimlikda yashil barg qolmadi.

¹⁶Fir’avn zudlik bilan Muso bilan Horunni chaqirtirib, ularga aytdi: — Egangiz Xudoga va oʻzlaringizga qarshi gunoh qildim.

¹⁷Oʻtinaman, bir martagina gunohimdan kechib, Egangiz Xudoga iltijo qilinglar. Bu halokatli ofatni mendan daf qilsin.

¹⁸Muso fir’avnning huzuridan chiqib, Egamizga ibodat qildi.

¹⁹Egamiz gʻarbdan juda kuchli shamol estirdi. Shamol chigirtkalarni Qizil dengizga[36] uchirib olib ketdi. Misr yurtida bironta ham chigirtka qolmadi.

²⁰Lekin Egamiz fir’avnning yuragini yana tosh qilib qoʻydi va fir’avn Isroil xalqiga ketishga ijozat bermadi.

²¹Egamiz Musoga: — Qoʻlingni osmonga uzat! — deb amr berdi. — Misrni qoʻrqinchli zulmat qoplaydi.

²²Muso qoʻlini osmonga uzatdi. Shundan keyin Misr uch kun davomida zimziyo zulmat ichida qoldi,

²³birov birovni koʻra olmadi. Natijada hech kim biron joyga yurib bora olmadi. Isroil xalqi yashayotgan yer esa yorugʻ edi.

²⁴Fir’avn yana Musoni chaqirtirib, unga: — Boringlar, Egangizga sajda qilaveringlar, — dedi. — Bola — chaqalaringizni olib ketaveringlar. Ammo mol — qoʻylaringizni qoldirib ketasizlar.

²⁵— Boʻlmaydi! — dedi Muso. — Chorvamizni ham olib ketishimizga ijozat berishing kerak. Biz Egamiz Xudoga qurbonliklar va kuydiriladigan qurbonliklar keltiramiz.

²⁶Hamma chorvamizni oʻzimiz bilan olib ketamiz, orqada bironta ham tuyoq qolmasligi kerak. Egamiz Xudoga sajda qilganimizda, qurbonliklarni shu mol — qoʻylarimizdan olamiz. U yerga bormagunimizcha, Egamizga nimani qurbonlik qilishimizni bilmaymiz — ku!

²⁷Shunday qilib, Egamiz yana fir’avnning yuragini tosh qilib qoʻydi. Fir’avn oʻjarlik qilib, Isroil xalqiga ketishga ijozat bermadi.

²⁸Oxiri fir’avn Musoga: — Yoʻqol bu yerdan! — deb baqirdi. — Ehtiyot boʻl, bundan keyin zinhor koʻzimga koʻrinma! Koʻzimga koʻringan zahoti oʻlasan!

²⁹— Sen aytganingday boʻlsin! — dedi Muso. — Bundan keyin koʻzingga koʻrinmayin!