Read Uzbek Muqaddas Kitob Chiqish 9 Bible Online

Chiqish 9 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Chiqish 9

¹Shundan keyin Egamiz Musoga yana gapirdi: — Fir’avnning huzuriga borib, unga Mening shu gapimni yetkaz: “Ibroniylarning Xudosi — Egamiz shunday aytmoqda: «Mening xalqimga ijozat ber, ular borib, Menga sajda qilishsin.»

²Agar ijozat bermay, Isroil xalqini ushlab turaversang,

³chorvangni — otlaringni, eshaklaringni, tuyalaringni, mol — qoʻylaringni Egamiz Oʻz qudrati bilan urib, ogʻir oʻlat kasali yuboradi.

⁴Egamiz Isroil xalqi bilan Misrliklarning chorvasini ayirib qoʻyadi. Isroil xalqining chorvasidan birortasiyam nobud boʻlmaydi.

⁵Egamiz vaqtini ham belgilab, aytganlarim ertaga bu yurtda bajo boʻladi, deb aytdi.”

⁶Ertasi kuni Egamiz aytganlarini qildi: Misrliklarning chorvasi qirilib ketdi. Isroil xalqining chorvasidan esa birortasini ham nobud qilmadi.

⁷Fir’avn odam yuborib bildiki, Isroil xalqining chorvasidan birortasiyam nobud boʻlmabdi. Lekin baribir, fir’avnning yuragi toshligicha qolib, Isroil xalqiga ketishga ijozat bermadi.

⁸Shundan keyin Egamiz Muso bilan Horunga yana aytdi: — Oʻchoqdan bir oz kul olinglar. Muso kulni fir’avnning koʻzi oldida osmonga sochsin.

⁹Shunda kul changga aylanib, butun Misrni chang qoplaydi. Kul butun yurtdagi insonlarning, hayvonlarning tanasiga yalligʻlangan chipqon chiqaradi.

¹⁰Shunday qilib, Muso bilan Horun oʻchoqdan kul olib, fir’avn huzuriga bordilar. Muso kulni osmonga sochgan edi, kul odamlarda va hayvonlarda yalligʻlangan chipqon paydo qildi.

¹¹Sehrgarlar ham Musoning oldida chipqon ogʻrigʻiga chidab turolmadilar. Chunki barcha Misrliklar kabi, sehrgarlarga ham chipqon chiqqan edi.

¹²Ammo Egamiz fir’avnning yuragini tosh qilib qoʻydi. U Musoga aytganday, Muso bilan Horunning gapiga fir’avn quloq solmadi.

¹³Egamiz Musoga yana dedi: — Sahar payti tur. Fir’avnning huzuriga borib, unga Mening shu gapimni yetkaz: “Ibroniylarning Xudosi — Egamiz aytmoqda: Mening xalqimga ijozat ber, ular borib, Menga sajda qilsin.

¹⁴Agar ijozat bermasang, bu dunyoda Menga oʻxshagan xudo yoʻqligini bilib olasan deb, Men oʻzingning, a’yonlaringning, xalqingning ustiga juda ogʻir falokatlarni yuboraman.

¹⁵Haqiqatan, Men senga qarshi qoʻl koʻtarib, oʻzing va xalqingni oʻlatga duchor qilib, yer yuzidan qirib yuborgan boʻlardim.

¹⁶Ammo senga qudratimni koʻrsatay, butun olamga shuhratimni yoyay deb, yashashingga izn berdim.

¹⁷Sen xalqimning ketishiga ijozat bermay, ularga qarshilik qilyapsan.

¹⁸Bilib qoʻy, Men ertaga shu vaqtda shunaqangi doʻl yogʻdiramanki, Misr yurti paydo boʻlgandan buyon bunaqa doʻlni koʻrmagan.

¹⁹Endi, chorvamni va ochiq joylardagi bor mol — mulkimni pana joylarga yigʻinglar, deb farmon ber. Doʻl yoqqanda ochiq dalada qolgan hamma odamlaru hayvonlar nobud boʻladi.”

²⁰Fir’avnning a’yonlaridan ba’zilari Egamizning soʻzlaridan qoʻrqib, qullarini va chorvasini darrov uylariga olib keldilar.

²¹Egamizning soʻzlarini mensimaganlar esa qullari bilan chorvasini ochiq joyda qoldirdilar.

²²Egamiz Musoga: — Qoʻlingni osmonga uzat! — dedi. — Misrning hamma joyiga, odamlarning, hayvonlarning, daladagi jamiki ekinlarning ustiga doʻl yogʻadi.

²³Muso tayogʻini osmonga toʻgʻri koʻtargan edi, Egamiz momaqaldiroq va doʻl paydo qildi, yerga yashin tushdi. Shunday qilib, Egamiz Misr yurtiga doʻl yubordi.

²⁴Natijada gʻoyat kuchli doʻl yogʻib, uzoq vaqt yashin chaqnadi. Misr paydo boʻlgandan beri bunaqangi doʻlni koʻrmagan edi.

²⁵Doʻl Misrda ochiq joylardagi hamma narsani — insondan tortib, hayvonlaru ekin — tikinlargacha nobud qildi. Daraxtlarni yer bilan yakson qildi.

²⁶Faqat Isroil xalqi yashayotgan Goʻshen yerlariga doʻl yogʻmadi.

²⁷Fir’avn shundan soʻng Muso bilan Horunni chaqirtirib kelib shunday dedi: — Bu safar men aybdorman. Egangiz haq, men bilan xalqim esa nohaqmiz.

²⁸Bu dahshatli momaqaldiroq bilan doʻlga ortiq bardosh berolmaymiz. Iltimos, Egangizdan soʻrang, bularni toʻxtatsin. Xalqingiz ketishiga ijozat beraman. Sizlar endi Misrda ortiq qolmaysizlar.

²⁹— Shahardan chiqishim bilanoq qoʻllarimni Egamizga choʻzib iltijo qilaman, — dedi Muso. — Momaqaldiroq toʻxtaydi, doʻl ham yogʻmaydi. Oʻshanda butun olam Egamizniki ekanini bilasan.

³⁰Lekin shunisi menga ma’lumki, oʻzing, a’yonlaring hali ham Parvardigor Egamizdan qoʻrqmaysizlar.

³¹Bu paytda arpa boshoqlagan, zigʻirpoya gullab qolgandi. Zigʻirpoya va arpa payhon boʻldi.

³²Biroq bugʻdoy kechki boʻlgani uchun[34] zarar koʻrmadi.

³³Muso fir’avn huzuridan chiqib, shahardan tashqariga bordi. U qoʻllarini Egamiz tomon uzatgan edi, momaqaldiroq va doʻl toʻxtadi, yomgʻir ham tindi.

³⁴Yomgʻir tinib, doʻl va momaqaldiroq toʻxtaganini fir’avn koʻrdi — yu, yana gunohga qoʻl urdi. Oʻzi ham, a’yonlari ham yuragini tosh qilib oldilar.

³⁵Egamiz Muso orqali aytganday, baribir, fir’avnning yuragi toshligicha qolib, Isroil xalqiga ketishga ijozat bermadi.