Read Uzbek Muqaddas Kitob Ayub 1 Bible Online

Ayub 1 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ayub 1

¹Bir vaqtlar Uz[1] degan yurtda Ayub ismli bir odam yashar edi. Bu odam aybsiz va solih edi. U Xudodan qoʻrqardi, fosiqlikdan yuz oʻgirgan edi.

²Uning yetti oʻgʻli va uch qizi bor edi.

³Uning yana yetti mingta qoʻyi, uch mingta tuyasi, omochga qoʻshiladigan besh yuz juft hoʻkizi, besh yuzta eshagi va juda ham koʻp xizmatkorlari bor edi. Bu kishi sharqda[2] yashaydiganlar orasida eng buyuk odam edi.

⁴Ayubning oʻgʻillari bir — birlarining uylariga borib, ziyofatlar uyushtirishar, opa — singillarini ham mehmonga chaqirishar edi.

⁵Ziyofatlar tugagandan keyin Ayub farzandlarini chaqirtirardi. “Farzandlarim yuraklarida Xudoni la’natlab, gunoh qilgan boʻlishlari mumkin”, deya erta tongda ularning har biri uchun kuydiriladigan qurbonliklar keltirib, ularni poklardi. Ayub har doim shunday qilar edi.

⁶Bir kuni ilohiy zotlar[3] Egamizning oldiga kelishdi. Ularning orasida shayton[4] ham bor edi.

⁷Shaytondan Egamiz: — Qayerdan kelyapsan? — deb soʻradi. Shayton: — Yer yuzining u yogʻidan bu yogʻiga yurib, aylanib chiqdim, — deb javob berdi.

⁸Shaytonga Egamiz shunday dedi: — Qulim Ayubni koʻrdingmi? Yer yuzida unga oʻxshagan hech kim yoʻq. U aybsiz va solih odam. Mendan qoʻrqadi, fosiqlikdan yuz oʻgirgan.

⁹Shayton shunday javob berdi: — Ayub bekordan — bekorga Sendan qoʻrqarmidi?!

¹⁰Uning xonadonini, oʻzini, bor narsasini himoya qilasan — ku! Har bir qilgan ishiga baraka berasan. Qara, uning mol — qoʻylari butun yurt boʻylab yoyilib ketgan.

¹¹Hozir undan bor narsasini olib qoʻygin — chi! U yuzingga qarab Seni la’natlaydi.

¹²Shaytonga Egamiz shunday dedi: — Mayli, Ayubning bor — budi senga, faqatgina uning oʻziga qarshi qoʻl koʻtarma! Shunday qilib, shayton Egamizning huzuridan ketdi.

¹³Bir kuni Ayubning farzandlari ziyofat qilib oʻtirishgan edi. Ular eng katta akalarining uyida yigʻilgandilar.

¹⁴Ayubga bir xizmatkori quyidagi xabarni keltirdi: “Hoʻkizlaringizni omochga qoʻshib, yer haydayotgan edik. Eshaklar oldimizda oʻtlab yurgandi.

¹⁵Bir toʻda Savoliklar[5] bizga hujum qilishdi. Ular hamma hayvonlarni oʻgʻirlab ketishdi. Dalada ishlayotganlarning hammasini esa oʻldirishdi. Faqatgina men qochib qolishga ulgurdim. Shularni sizga aytishga keldim.”

¹⁶U shu gaplarni aytib ulgurmasdanoq, yana bir xabarchi kelib, shunday dedi: “Osmondan yashin tushib, hamma qoʻyu choʻponlaringizni kuydirib yubordi. Faqatgina men qochib qolishga ulgurdim. Shularni sizga aytishga keldim.”

¹⁷U gaplarini tugatmasdan turib, uchinchi xabarchi kelib shunday dedi: “Uch toʻda Xaldeylar[6] kelib, tuyalaringizni oʻgʻirlab ketishdi. Xizmatkorlaringizni esa oʻldirishdi. Faqatgina men qochib qolishga ulgurdim. Shularni sizga aytishga keldim.”

¹⁸U shu gaplarni aytayotgan ham ediki, yana bir xabarchi kelib dedi: “Oʻgʻil — qizlaringiz eng katta akalarining uyida ziyofat qilib oʻtirishgan edi.

¹⁹Birdaniga choʻldan qattiq shamol turib, uyni toʻrtala tomonidan urdi. Uy qulab tushib, farzandlaringizni bosib qoldi. Ularning hammasi halok boʻldi. Faqatgina men qochib qolishga ulgurdim. Shularni sizga aytishga keldim.”

²⁰Ayub turib, qaygʻudan kiyimini yirtib tashladi. Keyin sochini qirib tashlab[7], yerga muk tushdi.

²¹U shunday dedi: “Onamning qornidan yalangʻoch tushgandim, dunyodan ham yalangʻoch ketaman. Hamma narsamni Xudo bergan edi, Xudoning Oʻzi olib qoʻydi. Egamning nomiga hamdu sanolar boʻlsin!”

²²Shuncha koʻrgiliklardan keyin ham, Ayub Xudoni ayblamadi, gunoh qilmadi.