Read Uzbek Muqaddas Kitob Ayub 10 Bible Online

Ayub 10 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ayub 10

¹Hayotdan toʻydim! Evoh, endi bemalol shikoyat qilishdan, Alam — hasrat bilan gapirishdan oʻzimni tiymayman.

²Xudoga shunday deyman: «Meni hukm qilavermasdan, Menga qarshi boʻlgan da’volaringni ayt.

³Meni ezishdan Senga biror foyda bormi oʻzi? Fosiqlarga shodlik bilan farovonlik beryapsan — u, Nima uchun meni — Oʻz qoʻllaring ijodini rad etyapsan?!

⁴Sening insonnikiga oʻxshash koʻzlaring bormi?! Sening dunyoqarashing insonlarniki bilan birmi?!

⁵Umring inson umriday qisqami?! Yillaring inson hayoti yillariday emas — ku!

⁶Nima uchun mendan ayb qidirasan, Gunoh topishga harakat qilasan?

⁷Axir, Oʻzing bilasan, men aybsizman, Hech kim meni Sening qoʻlingdan qutqara olmaydi.

⁸Axir, qoʻllaring bilan meni Oʻzing yasagansan, Oʻzing meni yaratgansan, Endi esa meni butunlay halok qilmoqchisan.

⁹Sen meni loydan bunyod qilganingni eslagin. Endi meni yana tuproqqa qaytarmoqchimisan?!

¹⁰Meni sutday quyib, Pishloqday qotirgan Oʻzing — ku[30].

¹¹Sen Oʻzing meni etu teri bilan qoplab, Menga suyagu paylar ato qilding.

¹²Sen menga hayot bagʻishlab, sadoqatli sevgingni koʻrsatding. Oʻzing gʻamxoʻrlik qilib, hayotimni saqlading.

¹³Lekin yuragingda boshqa bir niyat bor edi. Sening oʻy — xayollaringni bilaman:

¹⁴Gunoh qilsam, meni kuzatib turgan boʻlasan, Aybimni jazosiz qoldirmaysan.

¹⁵Fosiq boʻlsam, oʻzimdan koʻray! Ammo aybsiz boʻlsam ham, Shunchalik uyatga qoldimki, Shunchalik qaygʻuga botdimki, Boshimni koʻtara olmayapman.

¹⁶Boshimni koʻtarsam, sherday meni poylaysan, Oʻz buyuk qudratingni menga qarshi ishlatasan.

¹⁷Menga qarshi yangi guvohlar chaqiraverasan. Menga boʻlgan gʻazabing yanada oshib boraveradi, Ustimga yana yangi qoʻshinlar bostirib kelaveradilar.

¹⁸Evoh, nima uchun meni bu dunyoga keltirding? Qaniydi, tugʻilishim bilanoq, Birov meni koʻrib ulgurmasdan, Oʻlib qoʻya qolganimda edi.

¹⁹Hech narsa koʻrmagan boʻlardim, Onam qornidan toʻgʻri qabrga borgan boʻlardim.

²⁰Hayotim qisqa, kunlarim sanoqli emasmi, axir?! Meni tinch qoʻy, ozgina boʻlsa ham, xursand boʻlay.

²¹Hech kim qaytib kelmaydigan zulmat yurtiga[31], Tim qorongʻi yerga borishimdan oldin ozgina quvonay.

²²Tun yarmidagi zulmatday qorongʻi boʻlgan yurtga ketaman. Qop — qorongʻi hech bir tartib boʻlmagan bir joyga, Hatto nuri ham zulmat boʻlgan yerga ketaman, axir!»”