Read Uzbek Muqaddas Kitob Ayub 17 Bible Online

Ayub 17 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ayub 17

¹Ruhim tushgan, umrim oz qolgan, Qabr meni kutib turibdi.

²Mazax qiluvchilar atrofimni oʻrab olgan. Adovatlarini oʻz koʻzlarim bilan koʻrib turibman.

³Ey Xudo, Oʻzing meni kafillikka olgin. Axir, yana kim bor meni qoʻllaydigan?

⁴Sen doʻstlarimning ongini aql — zakovat uchun yopib qoʻygansan, Shuning uchun ularning ustun boʻlishlariga yoʻl bermaysan.

⁵Ular oʻz foydasini koʻzlab, doʻstlariga xiyonat qiladilar. Shundaylarning farzandlari koʻr boʻlsin.

⁶Xudo meni odamlar orasida kulgi qilib qoʻydi, Ular yuzimga tupurishadi.

⁷Qaygʻudan koʻzlarim xiralashgan, A’zoi badanim zaiflashib, qoq suyak boʻlib qolgan.

⁸Oʻzini pokdil deb bilganlar meni koʻrib ajablanyaptilar, Ular meni ikkiyuzlamachi deb oʻylayaptilar. Oʻzini aybsiz deb bilganlar[44] mendan gʻazablanyaptilar.

⁹Ammo shunga qaramay, solih odam[45] oʻz yoʻlida yuraveradi, Qoʻli pok boʻlgan kuchayib ketaveradi.

¹⁰Qani endi sizlar kelinglar — chi?! Orangizdan birorta dono insonni topa olarmikanman?!

¹¹Mana kunlarim oʻtib ketdi, Rejalarim ham barbod boʻldi, Koʻnglimdagi orzularim puchga chiqdi.

¹²Doʻstlarim tunni kun, deyishadi, Atrofi qop — qorongʻi, Lekin ular, yorugʻlik yaqin, deb turib olishgan.

¹³Xoʻsh, agar oʻliklar diyori[46] mening uyim boʻlsa, Toʻshagimni zulmatda yozsam,

¹⁴Qabrga, sen otamsan, desam, Qurt — qumursqalarni, onamsiz, opa — singillarimsiz, desam,

¹⁵Men umidli odam boʻlamanmi? Meni, umidi bor, deb kim aytadi?!

¹⁶Nahotki oʻliklar diyorida umid boʻlsa?! Yoʻq, tuproqda yotganimda umid boʻlmaydi.”