Read Uzbek Muqaddas Kitob Ayub 30 Bible Online

Ayub 30 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ayub 30

¹Endi esa oʻzimdan yosh boʻlganlar ustimdan kuladi, Ularning otalari qoʻriqchi itlarim orasida boʻlishga ham arzimaydi.

²Ulardan menga nima foyda?! Axir, ular kuch — quvvatdan qolgan — ku!

³Ular ochligu muhtojlikdan ozib — toʻzib ketgan, Tun boʻyi dashtu biyobonda daydib yuradi.

⁴Choʻl butalari orasida achchiq oʻtlar teradi, Yulgʻun butasining ildizlari ularga yemish boʻladi.

⁵Ular odamlar orasidan haydalgan. Oʻgʻrilarga baqirganday ularning orqasidan baqiradilar.

⁶Ular quruq soyliklaru chuqurlarda, Qoyalar orasida yashashga majburdirlar.

⁷Changalzorlarda hayvonlar singari boʻkiradi, Qichitqi oʻtlar orasida gʻujanak boʻlib oʻtiradi.

⁸Eng past, yaramas bu toʻdani Xivchinlar bilan yurtdan haydashgan.

⁹Mana endi oʻshalar mazax qilib, Men haqimda qoʻshiqlar kuylaydi, Men ularga kulgi boʻlib qoldim.

¹⁰Ular mendan nafratlanib, yaqinimga ham kelmaydi, Hatto yuzimga tupurishdan ham toymaydi.

¹¹Xudo kuchimni kesdi, meni yerga urdi. Shuning uchun oʻsha yaramaslar ham Mening oldimda oʻzlarini jilovlay olmaydigan boʻldilar.

¹²Oʻsha qalangʻi — qasangʻilar Menga qarshi chiqib, yerga yiqitadilar, Meni oʻldirmoqchi boʻlib, hujum qiladilar.

¹³Yoʻllarimni toʻsib, Boshimga tushadigan kulfatni tezlatadilar, Ularni toʻxtatadigan hech kim yoʻq[80].

¹⁴Meni mazax qiluvchilar har tomonlama hujum qiladilar, Toʻfonday ustimga yopiriladilar.

¹⁵Meni qoʻrquv bosgan, Obroʻyim shamol uchirgandek ketdi, Farovonligim bulut kabi oʻtib ketdi.

¹⁶Endi yuragim ezilib ketyapti, Har kuni men azob — uqubat tortaman.

¹⁷Tun boʻyi suyaklarim zirqirab ogʻriydi, Meni dard qiynab, hech tinchlik bermaydi.

¹⁸Xudo shaxt bilan kiyimimdan ushladi, Koʻylagimning yoqasidan tutdi.

¹⁹U meni loyga bulgʻadi, Changu tuproqchalik qadrim yoʻq.

²⁰Ey Xudoyim, Senga iltijo qilaman, Ammo Sen menga javob bermaysan. Sening oldingda turibman, Sen esa qarab turaverasan.

²¹Menga nisbatan shafqatsiz boʻlib qolding, Oʻz qudrating bilan meni quvgʻin qilyapsan.

²²Quyun bilan meni koʻtarib, Boʻron orasida u yoqdan — bu yoqqa otasan.

²³Bilaman, insonning qismati boʻlgan oʻlimga Meni ham olib borasan.

²⁴Boshiga kulfat tushgan muhtoj odam nola qilsa, Hech kim unga qoʻl koʻtarmaydi — ku, axir.

²⁵Men boshiga kulfat tushganlar uchun qaygʻurdim — ku! Muhtojlarni koʻrib, yuragim achidi — ku!

²⁶Ammo yaxshilik kutganimda yovuzlik keldi, Yorugʻlikka umid qilsam, zulmat tushdi.

²⁷Qalbim bezovtalangan, tinim bilmaydi, Ogʻir kunlar boshimga tushgan.

²⁸Quyosh nuri boʻlmagan bir zulmatda yuribman, Jamoa oldida madad soʻrab, faryod qilaman.

²⁹Men chiyaboʻrining doʻstiday, Tuyaqushning ukasiday boʻlib qoldim.

³⁰Terim qorayib ketgan, Tanam isitmadan yonyapti.

³¹Nayim sadosi azadorlarga joʻr boʻladi, Liram qaygʻuli nola qiladi.