Read Uzbek Muqaddas Kitob Ayub 31 Bible Online

Ayub 31 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ayub 31

¹Men: «Ayol — qizlarga shahvat bilan qaramayman», deb Koʻzlarim bilan ahd tuzgan edim.

²Xoʻsh, Xudo menga bergan nasiba nima boʻldi?! Qodir Xudo men uchun nima buyurgan?!

³Adolatsizlarning boshiga ofat, Badkirdorlarning boshiga kulfat tushadi — ku.

⁴Xudo hamma yoʻllarimni koʻradi, Bosgan qadamimni kuzatib turadi.

⁵Agar yolgʻon gapirgan boʻlsam, Tilim yolgʻon — yashiqqa toʻla boʻlsa,

⁶Mayli, Xudo meni adolat tarozisida tortib koʻrsin, Shunda U pokligimni bilib oladi.

⁷Agar toʻgʻri yoʻldan ogʻib ketgan boʻlsam, Nafsim meni yoʻldan urib, Qoʻllarimni bulgʻagan boʻlsam,

⁸Mayli, men ekay, hosili birovga nasib boʻlsin, Dalamda ungan ekinlar sugʻurib tashlansin.

⁹Biror ayol meni yoʻldan urgan boʻlsa, Shahvat bilan qoʻshnimni poylagan boʻlsam,

¹⁰Mayli, xotinim boshqalarning bugʻdoyini yanchsin, Begona erkaklar uning oldiga kirsin.

¹¹Axir, shahvat buzuqlik — ku! Bu gunoh albatta hukm qilinadi.

¹²Halokat diyorigacha[81] yetib boradigan olovdaydir u, Bor — budimni tag — tomiri bilan yeb bitiradi.

¹³Qullarim, choʻrilarim men haqimda shikoyat qilganda, Ularga nisbatan doim adolatli boʻlganman.

¹⁴Aks holda, Xudo hukmga turganda men nima qilardim? Xudo meni soʻroq qilganda nima degan boʻlardim?

¹⁵Meni yaratgan ularni ham yaratgan — ku! Onamizning qornida barchamizga shakl bergan — Xudo — ku!

¹⁶Muhtojlar madad soʻraganda, qaytarib yubormadim, Bevalarning umidini puchga chiqarmadim.

¹⁷Ovqatimni bir oʻzim yemadim, Yetimlar bilan boʻlishdim.

¹⁸Yoshligimdan yetimlarga ota boʻldim, Umrim boʻyi bevalarga gʻamxoʻrlik qildim.

¹⁹Koʻzim tushgan yalangʻoch bechoralar Qoʻylarimdan qirqib olingan junlar bilan isindi. Ust — boshi boʻlmagan faqirlarga mehr koʻrsatdim, Shuning uchun ular meni duo qildi.

²¹Agar qozixonada soʻzim oʻtishini bilib turib, Yetimlarga qarshi qoʻl koʻtargan boʻlsam,

²²Qoʻllarim sinib qolsin, Qoʻlim yelkamdan uzilib tushsin.

²³Men Xudodan keladigan kulfatdan qoʻrqardim, Xudoning ulugʻvorligini bila turib, bunday ish qila olmasdim.

²⁴Tillaga ishondimmi? Toza tillaga umid bogʻladimmi?

²⁵Boyligim koʻpligidan yoki mol — mulkim bilan maqtandimmi?

²⁶Osmondagi yorugʻ quyoshga qarab, Goʻzal oyning suzishini kuzatib,

²⁷Yuragim vasvasaga tushdimi? Ularga sigʻindimmi?

²⁸Agar shunday qilgan boʻlsam, bu ham hukmga loyiq gunoh boʻlar edi. Axir, bu ish bilan yuksakdagi Xudoga sadoqatsizlik koʻrsatgan boʻlardim — da!

²⁹Hatto gʻanimlarimga kelgan kulfatdan suyunmadim, Boshiga ofat tushganda quvonmadim.

³⁰Ularni qargʻashdan oʻzimni tiydim, Boshimga gunoh orttirmadim.

³¹Xizmatkorlarim shunday derdilar: «Ayubning chodirida goʻsht yeb, toʻymaganlar bormi?»

³²Hech bir musofir koʻchada tunamas edi, Chunki eshigim doimo sayyohlarga ochiq edi.

³³Boshqalarga oʻxshab, gunohlarimni yashirmadim, Ayblarimni yuragimda saqlamadim.

³⁴Olomondan choʻchiydiganlaru Odamlarning gapidan qoʻrqadiganlar kabi Koʻchaga chiqmay, jim oʻtiravermadim.

³⁵Koshki endi menga quloq soladigan birortasi boʻlsa! Mana arzimga oʻzim qoʻl qoʻyyapman. Endi Qodir Xudo Oʻzi javob bersin. Qani endi, dushmanim ayblarimni yozib bersa,

³⁶Men faxrlanib, ularni yelkamga osgan boʻlardim, Toj qilib kiyib yurgan boʻlardim.

³⁷Har bir bosgan qadamimga javob bergan boʻlardim, Magʻrur bir shahzoda kabi Xudoning oldiga borgan boʻlardim.

³⁸Agar yerlarim menga qarshi faryod qilsa, Yerlarim egatlari koʻz yoshga toʻla boʻlsa,

³⁹Bahosini toʻlamay, hosilini yegan boʻlsam, Dehqonlarning oʻlimiga sababchi boʻlgan boʻlsam,

⁴⁰Bugʻdoy oʻrniga tikanlar oʻssin, Arpa oʻrniga gazanda oʻtlar chiqsin.” Shunday qilib, Ayubning gaplari tugadi.