Read Uzbek Muqaddas Kitob Ayub 9 Bible Online

Ayub 9 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ayub 9

¹Ayub javob berib, shunday dedi:

²“Ha, bilaman, aytganlaringning hammasi toʻgʻri, Lekin qanday qilib inson Xudoning nazarida haq boʻla oladi?

³Agar biror inson Xudo bilan bahsga kirishsa, U Xudoning mingta savolidan bittasiga ham javob bera olmasdi.

⁴Ha, Xudo dono va qudratlidir, Kim Xudoga qarshi chiqib, Undan ustun boʻlgan?!

⁵Xudo ogohlantirmay togʻlarni agʻdaradi, Gʻazab alangasida ularni yiqitadi.

⁶Yerni joyidan qoʻzgʻatib, silkitadi, Zamin ustunlarini[23] titratadi.

⁷Quyoshga amr bersa, u nur sochmaydi, Yulduzlarning nurini oʻchirishga qodir Xudodir U.

⁸Uning Oʻzi samoni yoygan[24], Dengiz toʻlqinlarini toptab yuradi[25].

⁹Hulkar[26] yulduzini, Katta ayiq burji va Parvin[27] yulduzlarini, Butun janubdagi yulduz turkumlarini yaratgan Xudodir U.

¹⁰Inson aqli bovar qilmaydigan buyuk ishlar qiladi Xudo, U qilgan moʻjizalarning son — sanogʻi yoʻqdir.

¹¹U yonginamdan oʻtib ketsa ham, Men Uni koʻra olmayman. Oʻz yoʻlida davom etib ketaveradi, Uning oʻtganini payqamay qolaman.

¹²U olib qoʻyaman, desa, kim toʻxtata oladi?! Kim Undan: «Nima qilyapsan?» deb soʻray oladi?!

¹³Xudo Oʻz gʻazabini tutib turmaydi, Hatto maxluq Rahob[28] yordamchilari Uning oyogʻi ostida qaltiraydi.

¹⁴Men kim boʻlibmanki, Unga javob bera olsam, U bilan bahslashish uchun kerakli soʻzlar tilimga kelsa?!

¹⁵Aybsiz boʻlsam ham, Unga javob bera olmagan boʻlardim, Hakamdan faqat rahm — shafqat tilagan boʻlardim.

¹⁶Agar Uni chaqirsam, U menga javob bersa ham, Gaplarimga quloq solishiga ishonmayman.

¹⁷Xudo boʻron chaqirib, meni ezmoqda[29], Hech bir sababsiz yaralarimni koʻpaytirmoqda.

¹⁸Nafasimni rostlab olishga ham imkon bermayapti, Yuragimni qaygʻuga toʻldiryapti.

¹⁹Agar kuch sinalsa, albatta U eng kuchlisi boʻlib chiqadi. Odillik masalasida esa kim Uni mahkamaga chaqirib keladi?!

²⁰Gunohsiz boʻlsam ham, oʻz ogʻzim meni aybdor deb topadi, Aybsiz boʻlsam ham, oʻz ogʻzim meni egri deb hukm qiladi.

²¹Aybsizman, ammo menga baribir, Oʻz hayotimdan nafratlanyapman.

²²Eh, hammasi baribir ekan, shuning uchun ham: «U aybsizni ham, fosiqni ham halok qiladi», deb aytaman.

²³Kulfat kutilmaganda odamga oʻlim keltirsa, Aybsizning boshiga tushgan ofatdan Xudo kuladi.

²⁴Butun yer yuzi fosiqlar qoʻlida, Xudo hakamlarning koʻzlarini bogʻlab qoʻygan. Agar U bogʻlamagan boʻlsa, Yana kim bogʻlagan boʻlishi mumkin?!

²⁵Hayotim chopagʻon kishidan ham tezroq oʻtib ketadi. Shunchalik tezki, hech farogʻat koʻrmay oʻtib ketaman.

²⁶Umrim tez suzadigan qayiqlarday koʻzga koʻrinmay ketadi, Oʻz oʻljasiga tashlangan burgutday tezdir.

²⁷«Endi hech nolimayman, Qaygʻuli chehram yorishsin, Xursand boʻlay», degim keladi,

²⁸Lekin yanada koʻproq keladigan gʻam — alamdan qoʻrqaman. Axir, Sen meni aybsiz hisoblamaysan.

²⁹Modomiki, aybdor ekanman, Harakat qilishimdan nima foyda bor?

³⁰Qor suvida choʻmilib, Qoʻllarimni sovun bilan yuvsam — da,

³¹Ey Xudo, Sen meni loy chuqurga tashlaysan, Hatto kiyimlarim ham mendan nafratlanadi.

³²Xudo inson emaski, men U bilan bahslashsam, Men bilan da’volashgin deb, Uni chaqirsam.

³³Ikkimiz oramizda hakam yoʻqki, Bizni ajrim qilsa.

³⁴Hakam boʻlganda, Xudoning tayogʻini ustimdan olib tashlagan boʻlardi, Oʻshanda Xudo meni boshqa dahshatga solmasdi.

³⁵Qoʻrqmasdan Unga gapira olgan boʻlardim, Lekin hozirgi ahvolimda unday qilolmayman.