Read Uzbek Muqaddas Kitob Zabur 101 Bible Online

Zabur 101 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Zabur 101

¹Dard — alamga botganda, arzini Egamiz oldiga toʻkkan gʻaribning ibodati.

²Eshitgin ibodatimni, ey Egam, Yetib borsin Senga ohu nolam.

³Kulfatda qolganimda mendan yuz oʻgirma, Menga quloq tutgin. Chaqirganimda menga tez javob bergin.

⁴Umrim tutunday oʻtib ketdi, Isitmadan butun tanam yonib ketyapti.

⁵Yuragim qurigan oʻtday xazon boʻldi, Biror narsa yeyishga istak yoʻqoldi.

⁶Faryod qilib oh — nola chekaman, Shu bois etim suyagimga yopishgan.

⁷Dashtdagi qushga oʻxshayman, Vayronadagi boyoʻgʻli kabidirman.

⁸Bedor boʻlib yotaman, Tomda yolgʻiz qolgan qushga oʻxshayman.

⁹Gʻanimlarim doimo meni haqorat qiladi, Meni masxaralovchilar Ismimni la’nat oʻqish uchun ishlatadi.

¹⁰Kulni non kabi yemoqdaman, Ichimligimga koʻz yoshlarimni qoʻshmoqdaman.

¹¹Sening qahru gʻazabing tufayli shunday qilyapman, Axir, meni koʻtarib, bir yonga uloqtirding.

¹²Oqshomgi koʻlankaga oʻxshaydi umrim, Qurigan maysaday boʻlib qoldim.

¹³Sen esa, ey Egam, to abad oʻtirasan taxtingda, Nasllar osha Sening noming davom etar!

¹⁴Qoʻzgʻalib, shafqat koʻrsatasan Quddusga[274], Unga marhamat koʻrsatish vaqti keldi, Belgilangan vaqti — soati yetib keldi.

¹⁵Uning toshlari ham Sening qullaring uchun qimmatbahodir, Quddusning hatto tuprogʻiga ham mehribonlik qilamiz.

¹⁶Xalqlar Egamizdan qoʻrqadi, Uning shuhratidan yer yuzi shohlari titraydi.

¹⁷Zero, Egamiz Quddusni barpo qiladi, Oʻzining shuhrati ila zohir boʻladi.

¹⁸Yoʻqsillarning ibodatiga U e’tibor beradi, Ularning iltijolarini rad etmaydi.

¹⁹Hali tugʻilmagan xalq ham Egamizga hamdu sano aytsin, Kelajak nasl uchun bu yozib qoʻyilsin:

²⁰Asirlarning nolasiga quloq solay deb, Egamiz yuksakdagi muqaddas makonidan qaradi. Oʻlimga mahkum boʻlganlarni qutqaray deb, U osmondan zaminga nazar tashladi.

²²Shu bois Egamizning dongʻi Quddusda e’lon qilinsin, Unga Sionda hamdu sano aytilsin.

²³Egamizga birga sajda qilgani Xalqlaru shohliklar yigʻiladi.

²⁴Hali yosh paytimda Egam meni zaif qildi, Kunlarimni Uning Oʻzi qisqartirdi.

²⁵Unga faryod qildim: “Ey Xudoyim, Yosh umrimni xazon qilmagin, Barcha nasllar osha Sen doimo borsan.

²⁶Azalda zaminning poydevorini[275] Sen qoʻygansan, Samolarni Oʻz qoʻllaring ila yaratgansan.

²⁷Ular yoʻq boʻlib ketar, Sen turaverasan, Yeru osmon kiyim kabi eskirib ketadi, Toʻzib ketgan kiyimday ularni almashtirasan, Hammasini tashlab yuborasan.

²⁸Sen esa hech oʻzgarmassan, Sen to abad yashaysan.

²⁹Qullaringning farzandlari xavfsiz yashar, Ularning nasli Sening huzuringda barqaror boʻlar.”