Read Uzbek Muqaddas Kitob Zabur 77 Bible Online

Zabur 77 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Zabur 77

¹Osif[180] qasidasi[181]. Quloq soling, ey xalqim, oʻgitlarimga, Quloq tuting ogʻzimdan chiqqan soʻzlarga.

²Ogʻzimni ochaman masalga, Oʻtmishning sirli saboqlarin oʻrgataman sizga.

³Bularni aytgan edi ota — bobolarimiz, Ulardan eshitganmiz, bilamiz.

⁴Egamizning hamdga loyiq ishlarini, Uning qudratini, U qilgan ajoyibotlarni Biz yashirmay aytamiz ota — bobolarimiz nasliga, Hikoya qilamiz bolalarimizga.

⁵Yoqub nasliga U farmon berdi, Isroilga qonun tayinladi. Ota — bobolarimizga amr berib: “Bolalaringizga oʻrgating”, dedi[182].

⁶Toki kelajak nasllar bularni bilsin, Bilsin hatto tugʻilmagan bolalar, Oʻz navbatida bolalariga aytsin ular.

⁷Bolalari ham umidini bogʻlasin Xudoga, Xudoning ishlarini unutib qoʻymay, Rioya etsin Uning amrlariga.

⁸Toki ular ota — bobolariga oʻxshab, Oʻjar, isyonkor nasl boʻlmasin. Yuragida Xudoga sadoqati boʻlmagan, Ruhan beqaror nasl boʻlmasin.

⁹Oʻq — yoy bilan qurollangan Efrayim jangchilari[183] Jang kunida ortiga qaytdi[184].

¹⁰Ular Xudoning ahdiga rioya qilmadilar, Uning qonunlari boʻyicha yurishni rad etdilar.

¹¹Ular unutdilar Xudoning qilgan ishlarini, Xudoning ularga koʻrsatgan moʻjizalarini.

¹²Misr diyoridagi Zoʻvan tekisligida[185], Ularning ota — bobolari koʻz oʻngida Xudo moʻjizalar koʻrsatgandi.

¹³Dengizni yorib, oʻrtasidan ularni oʻtkazdi, Suvlarni devor kabi tik qilib qoʻydi[186].

¹⁴Kunduzi ularni bulut orqali yetakladi, Tun boʻyi alanga yorugʻi orqali yetakladi[187].

¹⁵U sahrodagi qoyalarni parchaladi, Dengiz suviday moʻl suvni ularga berdi.

¹⁶Qoyadan irmoqlarni chiqardi, Suvlarni daryolarday oqizdi[188].

¹⁷Ular sahroda Xudoyi Taologa qarshi isyon koʻtarib, Unga qarshi gunoh qilaverdilar.

¹⁸Ular ataylab Xudoni sinadilar[189], Koʻngli tusagan ovqatni talab qildilar.

¹⁹Ular Xudoga qarshi soʻzlab, dedilar: “Sahroda Xudo bizga dasturxon yoza olarmidi?!

²⁰Mana, U qoyaga urganda, Suv daryo — daryo boʻlib oqdi, Irmoqlar toʻlib — toshdi. Endi U Oʻz xalqiga non bera olarmikan? Xalqini goʻsht bilan ta’minlay olarmikan?”

²¹Egamiz ularning gapini eshitib, Qattiq gʻazabga mindi. Yoqub nasliga qarshi gʻazab alangasini purkadi, Ha, Isroil nasliga qarshi qahrini sochdi[190].

²²Ular Xudoga ishonmadilar, Uning najotiga tayanmadilar.

²³Xudo samolardan turib amr berdi, Osmon qopqalarini ochib yubordi.

²⁴Ular yesin deb, manna[191] yogʻdirdi, Osmonning donini ularga berdi.

²⁵Odamzod farishtalar nonidan yedi, Xudo ularga moʻl — koʻl taom yubordi.

²⁶U samolardan sharq shamolini estirdi, Qudrati bilan janub shamoliga yoʻl koʻrsatdi.

²⁷U changday moʻl qilib, xalqiga goʻsht yogʻdirdi, Ha, dengizdagi qumday moʻl qilib qushlar yogʻdirdi.

²⁸Bularni ularning qarorgohiga yogʻdirdi, Ularning chodirlari atrofiga tushirdi.

²⁹Ular toʻygunlaricha yedilar, Xudo ularga koʻngillari tusaganini berdi.

³⁰Biroq hali koʻngli tusaganiga toʻymagan, Luqmalari hali ularning ogʻizlarida ekan,

³¹Xudo gʻazabini ularga sochdi, Ularning kuchlilarini oʻldirdi, Isroilning gulday yigitlarini yer tishlatdi[192].

³²Shularga qaramay, ular gunoh qilaverdilar, Xudoning moʻjizalariga ishonmadilar.

³³Xudo ularning kunlarini bir nafasday bitirdi, Ularni vahimaga solib, umrlarini barbod qildi.

³⁴Ba’zilarini Xudo oʻldirdi, Shundagina qolganlari Unga intildi, Tavba qilib, yana Xudoga qaytdi.

³⁵Ular shunday deb esladilar: “Ha, Xudo suyangan qoyamiz, Bizning qutqaruvchimiz Xudoyi Taolo.”

³⁶Ammo Xudoga xushomad qilardilar, Unga tillari bilan yolgʻon soʻzlashardi.

³⁷Yuraklarida esa Xudoga sodiq emas edilar, Uning ahdiga bevafolik qildilar.

³⁸Xudo — chi, shafqat qildi, Kechirdi ularning gunohlarini, Qirib tashlamadi ularni. Koʻpincha U gʻazabini bosdi, Butun gʻazabini sochmadi.

³⁹Xudo esladi: “Ular shunchaki bandalardir, Esib, boshqa qaytib kelmas shamoldir.”

⁴⁰Sahroda Xudoga qanchalar koʻp isyon qildilar! Dashtu biyobonda Uni xafa qildilar.

⁴¹Xudoni ular takror — takror sinadilar, Isroil xalqining Muqaddas Xudosini ranjitdilar.

⁴²Ular Xudoning qudratini, Ularni dushmandan qutqargan kunni esdan chiqardilar.

⁴³Xudo Misrda koʻrsatgan moʻjizalarni, Ha, Zoʻvan tekisligida[193] koʻrsatgan ajoyibotlarni unutdilar.

⁴⁴Misrdagi daryolarni Xudo qonga aylantirdi, Misrliklar irmoqlardan suv icholmay qoldi.

⁴⁵Ularni yeb bitirsin deya, pashshalar galasini yubordi, Yurtni vayron qilsin deya, qurbaqalar yubordi.

⁴⁶Ularning hosilini Xudo chigirtkalarga[194] yem qildi, Ularning mehnati mahsulini chigirtkalarga berdi.

⁴⁷Uzumzorlarini doʻl bilan yakson qildi, Shikamora — anjir daraxtlarini[195] jalada nobud etdi.

⁴⁸Ularning chorvasini doʻlga duchor qildi, Ularning podasini yashin alangasiga berdi.

⁴⁹Kulfat elchilarini yuborganday Xudo ularga alangali gʻazabini, qahrini, Nafratini hamda musibatni sochdi.

⁵⁰U Misrdan gʻazabini qaytarmadi, Ularning jonlariga shafqat qilmadi, Ularni vaboga duchor qildi.

⁵¹Misrning hamma toʻngʻich oʻgʻillarini nobud qildi[196], Ha, Xom avlodining[197] faxri, Qut — baraka timsolini yoʻq qildi.

⁵²Oʻz xalqini esa Xudo qoʻyday yetaklab chiqdi, Ularni sahro boʻylab suruvday boshlab bordi.

⁵³Egamiz eson — omon boshlab bordi, Ular qoʻrqmadilar, Ularning gʻanimlarini esa dengiz yutdi.

⁵⁴Egamiz xalqini Oʻz muqaddas yurtiga, Oʻz kuchi bilan qoʻlga kiritgan toqqa olib keldi.

⁵⁵Oʻz xalqining oldidan boshqa xalqlarni[198] quvdi, Ularning yurtini mulk qilib boʻlib berdi, Isroil qabilalarini ularning chodirlarida oʻrnashtirdi.

⁵⁶Ular hamon Xudoyi Taoloni sinardilar, Unga qarshi isyon koʻtarib, farmonlariga boʻysunmadilar.

⁵⁷Otalari kabi bevafolik qilib, xoinlik qildilar, Yaroqsiz kamonga oʻxshab ishonchsiz chiqdilar.

⁵⁸Sajdagohlari bilan ular Xudoni gʻazablantirdilar, Butlari bilan Uning rashkini qoʻzgʻatdilar.

⁵⁹Bularni eshitganda Xudo, gʻazabga mindi, Shundan soʻng Isroilni tamom rad etdi.

⁶⁰U Shiloʻdagi[199] Oʻz maskanini, Insonlar orasida tikkan Chodirini tark etdi.

⁶¹Dushmanga asir qilib berdi Ahd sandigʻini, Oʻzining qudratiyu shuhrati ramzini[200].

⁶²Oʻz xalqini U qilichga roʻpara qildi, Gʻazabini tanlagan xalqiga sochdi.

⁶³Yigitlarini alanga yamlamay yutdi, Qizlari nikoh qoʻshiqlarini aytolmay qoldi.

⁶⁴Ruhoniylari qilich tigʻidan yiqildi, Ruhoniylarning bevalari aza tutolmay qoldi.

⁶⁵Shunda Rabbiy qoʻzgʻaldi uyqudan uygʻonganday, Sharobdan hayqirayotgan bahodirday.

⁶⁶Dushmanlarini U tirqiratib quvdi, Ularni abadiy sharmandalikka duchor qildi.

⁶⁷Yusuf naslini Xudo rad etdi, Efrayim qabilasini[201] tanlamadi.

⁶⁸Uning oʻrniga Yahudo qabilasini[202], Oʻzi sevgan Sion togʻini tanladi[203].

⁶⁹Abadiy oʻrnatgan yer kurrasi kabi, Samolar kabi, Oʻz muqaddas maskanini qurdi.

⁷⁰Xudo Oʻz quli Dovudni tanlab oldi, Qoʻy qoʻrasidan uni chaqirib oldi.

⁷¹U Dovudni sovliq qoʻy, qoʻzilarga choʻponlikdan oldi. Oʻzining xalqi Isroilga, Yoqub nasliga choʻpon qilib tayinladi.

⁷²Dovud ularga halollik bilan choʻponlik qildi, Mohirlik bilan ularni yetaklab bordi.