Read Uzbek Muqaddas Kitob Zabur 9 Bible Online

Zabur 9 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Zabur 9

¹Ijrochilar rahbariga. “Qizlar[14]” kuyiga aytiladigan Dovud sanosi.

²Butun yuragimdan, ey Egam, Senga shukur aytaman, Barcha ajoyib ishlaringni soʻylayman.

³Sen tufayli shodlanib, quvonaman. Qoʻshiq aytib, Seni madh etaman, Ey Xudoyi Taolo!

⁴Dushmanlarim chekinib qochganlarida, Qoqilib, nobud boʻldi Sening huzuringda.

⁵Sen adolat ila hukm qilib taxtga oʻtirding, Meni hukm etib, yuzimni yorugʻ qilding.

⁶Xalqlarni Sen vahimaga solding, Qabihlarni qirib tashlading. Ularning nomini bir umrga oʻchirding.

⁷Vayronalar ichra dushmanimiz to abad gʻoyib boʻldi, Ularning shahrini Sen vayron etding, Ularning xotirasi tamoman oʻchdi.

⁸Egamiz esa to abad Oʻz taxtida oʻtiradi, U taxtini hukm qilish uchun qurgandir.

⁹U olamni adolat bilan boshqaradi, Xalqlarni odilona hukm qiladi.

¹⁰Mazlum uchun Egamiz qal’aday boʻladi, Ha, qaygʻuli damlarda U panoh boʻladi.

¹¹Ey Egam, Seni taniydiganlar Oʻzingga umid bogʻlaydi. Senga yuz burganlarni tark etmaysan.

¹²Hamdu sano kuylang Quddusda[15] taxt qurgan Egamizga! Uning ishlarini e’lon qiling xalqlar orasida!

¹³Qasoskor Egamiz mazlumlarni yodida tutadi, Jafokashlar faryodini U unutmaydi.

¹⁴Rahm qil menga, ey Egam, qara! Mendan nafratlangan gʻanimlarim azob bermoqda! Oʻlim ogʻzidan meni qaytaradigan Sensan!

¹⁵Shu bois goʻzal Quddus darvozalari oldida Senga hamdu sano aytayin, Menga najot bergan Sensan, Shu bois ham quvonayin.

¹⁶Xalqlar oʻzlari qazigan chuqurga oʻzlari yiqildi[16], Yashirgan toʻrlariga oyoqlaridan ilindi.

¹⁷Egamiz adolatli hukmi ila Oʻzining kimligini koʻrsatdi. Qabihlar oʻzlari qoʻygan tuzoqqa ilindi.

¹⁸Qabihlar va Xudoni unutgan jamiki xalqlar Oʻliklar diyoriga[17] tushar.

¹⁹Muhtojni Xudo bir umrga unutmas, Bechoraholning umidini to abad yoʻqqa chiqarmas.

²⁰Qani, ey Egam! Inson zoti gʻolib chiqmasin, Xalqlar huzuringda hukm qilinsin.

²¹Ularni qoʻrquvga sol, ey Egam! Xalqlar inson zoti ekanligini bilsin.

²²Nechun, ey Egam, uzoqda turibsan? Qaygʻuli damlarda Oʻzingni yashirasan?

²³Takabbur qabihlar bechorani ta’qib qiladi, Toʻqigan igʻvolari oʻzlarining boshiga yetsin.

²⁴Qabihlar yovuz ehtiroslari bilan maqtanadi, Ochkoʻzlar Egamizni la’natlaydi, Undan nafratlanadi.

²⁵Xudoga intilmaydi oʻziga bino qoʻygan qabihlar, “Xudo yoʻqdir”, deb doim oʻylaydi ular.

²⁶Qabihlarning doim ishi yurishadi, Xudoning amrlarini ular tushunmaydi, Dushmanlarini pisand qilmaydi.

²⁷Ular oʻz koʻnglida oʻylaydilar: “Biz hech qachon qoqilmaymiz, Hech qachon kulfatlarga duch kelmaymiz.”

²⁸Qabihlarning ogʻzidan la’nat, hiyla, poʻpisa chiqadi, Soʻzlari bilan ular odamlarni yaralab, barbod qiladi.

²⁹Ular qishloqlarda yashirinib oladi, Begunoh insonni poylab oʻldiradi. Koʻzlari ojiz qurbonni qidiradi.

³⁰Sherga oʻxshab panada kutib turadi, Bechorani ushlayman deb, pisib yotadi, Zaifni oʻz sirtmogʻiga ilintirib, ushlab oladi.

³¹Qabihlar oʻz kuchi bilan zaifni yiqitadi, Uni yotqizib, ezib tashlaydi.

³²Ular oʻz koʻngillarida: “Xudo qilmishlarimizni unutgan, U koʻzlarini yumib olgan, hech narsani koʻrmaydi”, deb oʻylaydi.

³³Qani, ey Egam! Urgin qabihlarni, Ey Xudo! Unutmagin mazlumlarni!

³⁴Nechun qabihlar Sendan nafratlanadi? Nechun oʻz koʻnglida ular: “Xudo Mendan hisob soʻramaydi”, deb aytadi?

³⁵Sen esa koʻrib turasan, Bilib turasan kulfatu azobda qolganlarni. Qoʻllaringni ularga uzatasan, Ojiz oʻzini Sening panohingga topshiradi, Sen yetimga doim yordam bergansan.

³⁶Qabihlaru yovuzlarning qoʻlini qirqqin, Qilmishlari uchun ulardan hisob soʻra, Toki ular boshqa yovuzlik qilmasin.

³⁷Egamiz Shohdir to abad, Oʻzga xalqlar yoʻq boʻladi Uning yurtidan.

³⁸Ey Egam, mazlumlarning istaklariga quloq solasan, Ularning yuraklariga dalda berasan. Yetimu mazlumning dodini Sen eshitib,

³⁹Yer yuzida banda ularni vahimaga solmasin deya, Ularga Sen adolat qilasan.