Read Uzbek Muqaddas Kitob Ishayo 30 Bible Online

Ishayo 30 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ishayo 30

¹Egam aytar: “Eh, itoatsiz xalqim! Ularning holiga voy! Mensiz maslahatlar qilishadi. Sulhlar tuzadi, lekin Mening Ruhim yoʻq — ku ularda! Ha, xalqim gunoh ustiga gunoh orttiraveradi.

²Axir, Mendan soʻramasdan Misrga boryaptilar, Fir’avndan panoh soʻrayaptilar, Misrdan boshpana istayaptilar.

³Ammo fir’avnning himoyasi ularga sharmandalik boʻladi, Misrning boshpanasi ularni uyatga qoldiradi.

⁴Mana, xalqimning a’yonlari Zoʻvanga yetib keldilar, Elchilar Xanesga[179] kirib keldilar.

⁵Lekin ularning hammasi sharmanda boʻladi, Axir, Misr ularning xalqiga yordam bermaydi. Hech qanday madad, foyda yoʻq, Ular sharmanda boʻlib, ta’na tagida qoladi.”

⁶Nagav choʻlidagi hayvonlar haqida bashorat: Elchilari eshagu tuyalarga xazinalarini ortib, Misrga olib ketmoqda. Vahimali sahro boʻylab sekin Misr tomon bormoqda. Ular bormoqda sherlaru zaharli ilonlar Yashaydigan sahro boʻylab. Ammo Misr ularga yordam bermaydi.

⁷Misr bergan madad bekor, foydasiz, Shu bois Men Misrni “Jim oʻtirgan Rahob[180]” deb atayman.

⁸Egamiz aytar: “Endi bor, soʻzlarimni bir lavhaga yozib, Bu xalq uchun kitob qilib ber. Bu kelgusi vaqtlar uchun boʻlsin, Yozilganlar to abad boʻlsin.”

⁹Ular isyonkor xalq, yolgʻonchi bolalar! Egasining yoʻl — yoʻriqlariga Quloq solishni rad etgan bolalar ular.

¹⁰Ular valiylarga aytar: “Endi vahiy koʻrmanglar.” Ular paygʻambarlarga aytar: “Bizlarga haqiqiy bashoratlarni aytmanglar. Bizga shirin soʻzlaru soxta vahiylar ayting.

¹¹Bu yoʻldan yurmang endi! Qayting bu yoʻldan. Isroil xalqining Muqaddas Xudosi haqida endi Eshitmaylik hech bir narsa!”

¹²Shu bois Isroil xalqining Muqaddas Xudosi aytar: “Sizlar Mening soʻzlarimni rad qildingiz, Zulmga, yolgʻonga umid bogʻladingiz, Ularga ishondingiz.

¹³Shu bois sizlar uchun bu gunohingiz Yorilgan, shishib ketgan devor kabi boʻladi. Birdan, bir lahzada qulab tushadi.

¹⁴Sopol idish kabi, u parcha — parcha boʻlib ketadi. Shunchalik ezilib ketadiki, Oʻchoqdan choʻgʻ yoki hovuzdan suv olgani Biron parchasini ham topib boʻlmaydi.”

¹⁵Egamiz Rabbiy, Isroil xalqining Muqaddas Xudosi shunday demoqda: “Menga qaytsangiz najot topasiz, Halovatli boʻlsangiz qutqarilasiz. Sokinligu ishonchingiz sizning kuchingiz boʻladi. Ammo sizlar buni xohlamadingiz.

¹⁶Aytdingizki: «Yoʻq, otlarga minib uchib ketamiz», Mana endi otlarga minib uchib ketasiz! Aytdingizki: «Uchqur otlarga minib ketamiz», Endi esa sizni ta’qib qiladiganlar uchqur boʻladi!

¹⁷Qaranglar, xalqingizdan besh — oltitasi qolmaguncha Bir kishining tahdidi mingtangizni qochiradi. Besh kishining tahdidi hammangizni qochiradi. Ammo qolganlar tepalikdagi bayroq dastasiday boʻladi. Ular togʻ choʻqqisidagi bayroq kabi ishora boʻladi.”

¹⁸Shuning uchun Egam kutmoqda, Sizlarga shafqat koʻrsatay deb. Mana U qoʻzgʻalmoqda, Oʻz mehrini koʻrsatay deb. Axir, Egam adolatli Xudodir. Unga umid bogʻlaganlar baxtiyordir.

¹⁹Ey Quddusda makon qilgan Sion xalqi! Sizlar endi yigʻlamaysizlar. Faryodingizni eshitib, Egam albatta marhamat koʻrsatadi. Ovozingizni eshitib, javob beradi.

²⁰Rabbiy sizlarga kulfatni non qilib, qaygʻuni suv qilib bersa ham, endi Oʻsha Ustozingiz Oʻzini yashirmaydi. Sizlar oʻz koʻzlaringiz bilan Uni koʻrasizlar.

²¹Sizlar oʻngga yoki chapga burilganingizda, shunday ovozni eshitasizlar: “Mana yoʻl, shu yoʻldan yuringlar.”

²²Keyin hamma kumush butlar, oltin tasvirlaringizni yoʻq qilib tashlaysiz. Siz oʻsha narsalarni iflos latta — puttaday uloqtirib tashlaysiz. “Ey daf boʻl koʻzimdan!” deysiz oʻsha narsalarga.

²³Egam yerga ekkan urugʻingizga yomgʻir beradi. Yerdan keladigan oziq — ovqat moʻl, barakali boʻladi. Oʻsha kuni chorvangiz keng yaylovlarda oʻtlaydi.

²⁴Tuproqqa ishlov bergan hoʻkiz, eshaklar eng yaxshi yemni yeydilar.

²⁵Oʻsha kuni, dushmanlaringiz oʻldirilgan, minoralar qulagan kuni har bir togʻdan, har bir tepalikdan irmoq oqib tushadi.

²⁶Oy quyoshga oʻxshab nur sochadi. Quyosh esa yetti barobar koʻproq nur beradi, yetti kunlik yorugʻligini sochadi. Egam Oʻz xalqining yaralarini bogʻlab, Oʻzi keltirgan jarohatlarga shifo bergan kun shunday boʻladi.

²⁷Ana, Egamizning Oʻzi uzoqdan kelmoqda, Qalin bulut ichida[181], gʻazabga minib kelmoqda. Lablari gʻazabga toʻla, Tili — yamlamay yutadigan olovday.

²⁸Uning nafasi boʻyingacha keladigan Toshqin daryoga oʻxshar, U xalqlarni halokat elagida elaydi. U elatlarning ogʻziga suvluq soladi — da, Ularni yoʻldan adashtiradi.

²⁹Sizlar esa muqaddas bayram[182] oqshomidagiday qoʻshiqlar kuylaysiz. Egamizning togʻiga[183], Isroil xalqining Qoyasiga nay sadolari ostida borayotganlarday yuraklaringiz shodlikka toʻladi.

³⁰Egamiz Oʻz ulugʻvor ovozini eshittiradi. Ha, qoʻlining zarbasi ogʻirdir. Uning kuchli gʻazabi, yamlamay yutay degan olovga oʻxshaydi. Ha, Uning gʻazabi boʻronu dovul, momaqaldiroq kabidir.

³¹Egamiz hassasi bilan Ossuriyani uradi. Oʻz ovozi bilan uni dahshatga tushiradi.

³²Egamiz qayta — qayta Ossuriyani doira va arfa sadolari ostida hassasi bilan jazolaydi. Egamiz Oʻz qoʻlining zarbi bilan jang qilib, ular bilan urishadi.

³³Tofat[184] allaqachon tayyorlangan. Ha, u hatto Ossuriya shohi uchun ham tayyor turibdi. Bu keng chuqurda alangayu oʻtin moʻl — koʻl. U yerda Egamizning nafasi vulqondan chiqqan olov kabi yondiradi.