Read Uzbek Muqaddas Kitob Ishayo 37 Bible Online

Ishayo 37 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ishayo 37

¹Shoh Hizqiyo bularni eshitgach, qaygʻudan liboslarini yirtdi. Qanorga oʻranib[213], Egamizning uyiga bordi.

²U bosh vazir Eliyaqimni, kotib Shavnani va oqsoqol ruhoniylarni Omiz oʻgʻli Ishayo paygʻambarning huzuriga yubordi. Hammalari qanorga oʻranib olgan edilar.

³Ular Ishayoning huzuriga borib, shunday dedilar: — Hizqiyo aytyaptiki: “Bugun jafo chekyapmiz, jazo olyapmiz, sharmanda boʻlyapmiz. Biz tugʻayotgan, lekin tugʻish uchun madori qolmagan ayolga oʻxshaymiz.

⁴Barhayot Xudoni tahqirlash uchun Ossuriya shohi oʻzining mulozimini yuboribdi. Mulozimning soʻzlarini koshkiydi Egangiz Xudo eshitsa — yu, oʻsha soʻzlari uchun ularni jazolasa. Endi shahardagi tirik qolganlar uchun iltijo qiling.”

⁵Shohning aytib yuborgan bu xabarini Ishayo eshitgach,

⁶Hizqiyoning a’yonlariga shunday dedi: — Shohingizga shu gaplarni yetkazinglar: “Egamiz shunday aytmoqda: Ossuriya shohining qullari Meni haqoratlab aytgan soʻzlaridan qoʻrqma.

⁷Men Ossuriya shohining yuragiga gʻulgʻula solaman, u bir mish — mishni eshitib, oʻz yurtiga qaytib ketadi. Unga oʻz yurtida ajal keltiraman.”

⁸Ossuriya shohi Sanxarivning Laxish shahridan[214] qaytib ketganini eshitib, shohning mulozimi ham orqasiga qaytdi. Shohni Libna shahriga qarshi urishayotgan yerida topdi.

⁹Sanxariv: “Habashiston[215] shohi Tirxoqo sen bilan urush qilgani otlandi” degan xabarni eshitdi. U Habashistonga qarshi jang boshlashdan oldin Yahudo shohi Hizqiyoga yana odamlari orqali shu gapni yetkazdi: “Umid qilgan xudoying seni aldamasin: «Quddus Ossuriya shohiga taslim boʻlmaydi», deb seni laqillatmasin.

¹¹Axir, oʻzing eshitgansan — ku! Ossuriya shohlari hamma yurtlarni yer bilan yakson qilgan. Endi sen qutulaman, deb oʻylayapsanmi?!

¹²Otalarim qancha xalqlarni xonavayron qildi. Ularni xudolari qutqarmadi — ku! Gozan, Xoron, Razaf aholisi, Talassarda yashagan Eden xalqlari qutula oldimi?!

¹³Qani, ayt — chi, Xomat shahrining shohi qani endi?! Arpad, Sefarvayim, Xana, Ivvax shaharlarining shohlari qayerda?!”

¹⁴Hizqiyo xabarchilarning qoʻlidan maktubni olib oʻqigach, Egamizning uyiga kirdi. Maktubni Egamizning oldida ochib, yerga yoydi va

¹⁵yolvorib ibodat qildi:

¹⁶“Ey ikki karub[216] orasida taxt qurgan Isroil xalqining Xudosi — Sarvari Olam! Butun yer yuzidagi shohliklarning tanho Xudosi Sensan. Osmonni va yerni Sen yaratgansan.

¹⁷Ey Egamiz! Quloq solib, eshit. Ey Egamiz, koʻzlaringni ochib, qara. Sanxarivning hamma aytganlarini, u barhayot Xudoni qanday haqoratlaganini bilib qoʻy.

¹⁸Ey Egamiz! Biz bilamizki, Ossuriya shohlari hamma xalqlarni va ularning yurtlarini vayron qilganlar.

¹⁹Oʻsha xalqlarning xudolarini olovda yoqib, yoʻq qilganlar. Chunki oʻsha narsalar xudolar emas, balki inson qoʻli bilan yogʻochdan, toshdan yasalgan narsalar edi.

²⁰Ey Egamiz Xudo! Endi Sen bizni Sanxarivning qoʻlidan qutqargin, toki butun yer yuzidagi shohliklar Sening tanho Egamiz ekaningni bilishsin![217]”

²¹Omiz oʻgʻli Ishayo Hizqiyoga shunday xabar yubordi: “Isroil xalqining Xudosi — Egamiz aytmoqda: «Ossuriya shohi Sanxariv haqida qilgan iltijolaringni eshitdim.»

²²Egamiz unga qarshi shu soʻzlarni menga ayon qildi: «Bokira qiz[218] Quddus sendan nafratlanadi, Ustingdan kuladi. Goʻzal Sion[219] orqangdan masxara qiladi, Boshini chayqaydi.

²³Kimni haqorat qilding oʻzi? Kimni tahqirlading? Kimga qoʻrs gapirding? Kiborlarcha boqding, hey? Isroil xalqining Muqaddas Xudosiga!

²⁴Xabarchilaring orqali Men, Rabbiyni haqorat qilding. Oʻzing haqingda aytdingki: ‘Koʻplab jang aravalarim bilan togʻ choʻqqilarini zabt etdim. Lubnondagi inson qadami yetmagan joylarga yetib bordim. Eng baland sadr daraxtlarini, Eng a’lo sarv daraxtlarini qoʻpordim. Lubnonning eng uzoq tepaliklariga, Hatto eng qalin oʻrmonlariga yetib bordim.

²⁵Men quduqlar qazib, Suvlaridan ichdim. Misrning hamma daryolarini Oyogʻim kafti bilan quritdim.’

²⁶Eshitmaganmisan, ey Sanxariv, Ancha oldin moʻljallab qoʻygan edim, Buni azaldan reja qilgan edim. Endi amalga oshirdim. Qal’alarni vayronaga aylantirsin deb, Men senga kuch berdim.

²⁷Qoʻlu qanoti qirqildi shahar ahlining, Vahimaga tushib, uyatga qoldilar. Ular dalada oʻsgan oʻt, yangi maysalar kabidir. Tomlarda oʻsgan maysalarga[220] oʻxshab, Yetilmasdan oldin qurib qoldilar[221].

²⁸Seni har tomondan bilaman, ey Sanxariv! Qachon urushga chiqib, Uyingga qachon qaytishingni ham bilaman. Bilaman: Mendan gʻazabdasan.

²⁹Mendan qattiq gʻazabdasan. Manmanliging qulogʻimga yetib keldi. Endi Men burningdan halqamni, Ogʻzingdan suvligʻimni oʻtkazaman[222]. Kelgan yoʻlingdan seni qaytarib olib ketaman.»

³⁰Ey Hizqiyo, mana bular sen uchun nishona boʻladi: bu yil oʻz — oʻzidan yerdan oʻsib chiqqanlarni tanovul qilasiz. Ikkinchi yili ham oʻrnidan oʻsib chiqqanini yeysiz. Uchinchi yil esa urugʻ ekib, hosil oʻrasiz. Uzumzorlar barpo qilib, mevasin tanovul qilasiz.

³¹Yahudo xalqining qutulib qolganlari yana ildiz otib, meva beradi.

³²Xalqning qolgani Quddusdan, qutulganlari Sion togʻidan keladi. Sarvari Olam Oʻz gʻayrati bilan buni amalga oshiradi.

³³Ossuriya shohi toʻgʻrisida Egamiz shunday aytmoqda: Sanxariv bu shaharga kirolmaydi, oʻqlar otolmaydi. Qalqoni bilan shaharga yaqinlashmaydi, shahar devoriga qiyalatib tuproq uydirmaydi[223].

³⁴Kelgan yoʻlidan qaytib ketadi, shaharga kirmaydi, — deb aytmoqda Egamiz.

³⁵— Oʻzimning haqi — hurmatim, qulim Dovudning haqi — hurmati bu shaharni himoya qilib, saqlayman.”

³⁶Egamizning farishtasi Ossuriyaliklarning qarorgohiga borib, 185.000 kishini oʻldirdi. Ertasiga uygʻonib qarasalar, qarorgoh jasadga toʻlib ketibdi!

³⁷Ossuriya shohi Sanxariv qarorgohni tashlab, orqaga qaytdi. Oʻz uyi Naynavoga[224] qaytib, oʻsha yerda yashadi.

³⁸Sanxariv oʻz xudosi Nisroxning uyida sajda qilayotgan edi, oʻgʻillari Odrammalek bilan Sarizar unga qilich urib oʻldirdi. Ikkovi ham Ararat yurtiga[225] qochib ketdi. Sanxarivning oʻrniga oʻgʻli Isarxaddoʻn shoh boʻldi[226].