Read Uzbek Muqaddas Kitob Ishayo 57 Bible Online

Ishayo 57 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ishayo 57

¹Egam aytar: “Solih odamlar oʻlib ketyapti, Hech kim bu haqda fikr yuritmaydi. Taqvodorlar yoʻq boʻlyapti. Yovuzlikdan qutulsin deb, Solihlar olamdan oʻtyapti. Hech kim bu haqda oʻylab ham koʻrmaydi.

²Solih insonlar tinchlikka erishadi, Toʻgʻri yurganlar oʻlimda ham orom topadi.

³Sizlar esa, ey folbinning oʻgʻillari, Yaqinroq keling! Bu yoqqa keling, ey zinokor, fohishalar urugʻi!

⁴Xoʻsh, sizlar kimning ustidan kulyapsiz? Kimga qarshi ogʻiz ochyapsiz? Kimga qarab tilingizni chiqaryapsiz? Axir, itoatsizlarning bolalarisiz — ku! Yolgʻonchining urugʻidan kelib chiqqansizlar — ku! Shunday emasmi?!

⁵Har bir yam — yashil daraxt ostida[300] Shahvat bilan gunohga berildingiz![301] Daryo boʻylarida, qoyalar kovagida Oʻz farzandlaringizni qurbonlik qildingiz!

⁶Sizlar sevgan butlar daryoning silliq toshlari orasidadir! Ha, oʻsha butlarga sizlar koʻngil qoʻygansiz! Ana oʻshalarga sharob nazrlari berdingiz, Ularga don nazrlarini atadingiz. Xoʻsh, bulardan Men xursand boʻlaymi?!

⁷Baland, buyuk togʻda yotoq qurasiz, Qurbonlik keltiray deb, oʻsha yerga chiqasiz.

⁸Eshiklaringiz orqasiga, Eshiklaringizning kesakisi[302] ortiga Jirkanch tamgʻalaringizni qoʻydingiz. Ha, Mendan yuz oʻgirdingiz, Yalangʻoch boʻlib yotogʻingizga kirdingiz, Oʻynashlaringiz bilan ahd tuzdingiz, Ular bilan yotishni juda yoqtirib qoldingiz. Ularning yalangʻoch badanidan koʻz uzmadingiz.

⁹Zaytun moyi bilan koʻpgina xushboʻy atirlar olib, Oʻz shohingizga[303] hadyalar qildingiz. Uzoqlarga, hatto oʻliklar diyoriga[304] Elchilaringizni yubordingiz.

¹⁰U yoqdan — bu yoqqa yuraverib, toliqdingiz, Ammo shunda ham umidingizni uzmadingiz. Qaytadan kuch tikladingiz, Shu bois hech zaiflashmadingiz.

¹¹Kim sizlarni vahimaga soldi? Kim sizlarni shunchalik qoʻrqitdi? Yolgʻon gapirdingiz. Meni eslamadingiz! Men haqimda oʻylab ham koʻrmadingiz! Uzoq sukut saqlaganim sababli Mendan qoʻrqmay qoʻydingiz!

¹²Mana endi oʻzingizcha toʻgʻri deb bilgan Oʻsha ishlaringizni ochib tashlayman. Ular sizga bitta ham foyda keltirmaydi.

¹³Yordam soʻrab, faryod qilganingizda Atrofingizdagi butlar sizlarni qutqarsin! Ularning hammasini shamol supurib ketadi, Shabada ularni uchirib ketadi. Mendan panoh topganlar esa yurtni mulk qilib oladi, Ular Mening muqaddas togʻimga[305] egalik qiladi.”

¹⁴Egam shunday aytmoqda: “Tuproq yigʻib, yoʻlni tayyorlang, Xalqim yoʻlidagi toʻsiqlarni olib tashlang.”

¹⁵Yuksak, yuqori boʻlgan, abadiy yashaydigan Egamiz, Nomi muqaddas Egamiz shunday aytmoqda: “Men yuksakda, muqaddas maskanda yashayman. Kamtarlar ruhini qayta tiklay deb, Itoatkorlar qalbini jonlantiray deb, Ruhi kamtar, itoatkor odamlar bilan birgaman.

¹⁶Axir, Men to abad da’volashmayman, Abadiy qahr — gʻazabda boʻlmayman. Aks holda, Men yaratgan tirik jonzot, Inson zoti oldimda tura olmasdi.

¹⁷Ularning gunohu hasadgoʻyligi tufayli Gʻazablanib, ularni jazoladim. Qahr bilan ulardan yuz oʻgirdim, Ammo baribir istagan yoʻllaridan ketdilar.

¹⁸Ularning yurgan yoʻllarini koʻrdim, Mayli, endi shifo berib, yoʻl koʻrsataman, Ularga ham, aza tutayotganlarga ham Oʻzim tasalli beraman.

¹⁹Ularning tillarini madhiyaga toʻldiraman. Uzogʻu yaqindagilarga tinchlik boʻlsin! — demoqda Egamiz. — Men ularga shifo beraman.

²⁰Fosiqlar esa toʻlqinlangan dengizdaydir. Ha, ular tinch tura olmaydigan dengizga oʻxshaydi. Oʻsha dengizning suvlari loy, balchiq keltiradi.”

²¹Xudoyim shunday deydi: “Yomonlarga tinchlik yoʻq.”