Read Uzbek Muqaddas Kitob Ishayo 63 Bible Online

Ishayo 63 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Ishayo 63

¹Edomdan kelayotgan kim? Qizil libos kiyib, Bozrax shahridan[314] kelayotgan kim? Koʻzni qamashtiruvchi kiyimlar kiyib, Katta kuch bilan qadam bosgan kim? Egamiz shunday dedi: “Bu Men, Egangizman! Qutqarish kuchiga egaman. Gʻalabani e’lon qilishga kelmoqdaman.”

²Ey Egam, nechun kiyimlaring qip — qizil? Nima uchun chuqurda uzum ezgan odamga[315] oʻxshaysan? Egamiz javob berdi:

³“Uzum siqish chuqurida Oʻzim ishladim, Yonimda xalqlardan birontasi yoʻq edi. Gʻazab bilan dushmanlarni ezdim, Qahr bilan ularni oyoq osti qildim. Ularning qoni kiyimlarimga sachradi, Butun ust — boshimni iflos qildi.

⁴Ha, Men qasos kunini tayinlab qoʻygan edim, Xalqimni qutqaradigan kun yetib keldi.

⁵Qaradim, yordam beradigan biror odam yoʻq edi, Qoʻllab — quvvatlaydigan hech kimsa yoʻqligidan hayratda qoldim. Shunda Oʻzimning qoʻlim yordamga keldi, Oʻz gʻazabim Menga madad boʻldi.

⁶Gʻazab bilan xalqlarni tepkiladim, Jahl bilan ularni ezib tashladim. Ularning qonini yerga toʻkdim.”

⁷Egamizning sodiq sevgisi haqida aytaman, Qilgan ishlari uchun Egamizga hamdlar aytaman. Oʻzining mehr — shafqati, buyuk sevgisi bilan Isroil xalqiga qilgan buyuk ezguliklari haqida aytaman.

⁸Egamiz shunday dedi: “Ha, Isroil xalqi Mening xalqimdir, Xiyonat qilmaydigan farzandlardir.” Shunday qilib, Xudo ularning najotkori boʻldi.

⁹Ular qiynalganlarida, U ham azob chekdi, Egamizning farishtasi ularni qutqardi. Sevgisi, shafqati tufayli Uning Oʻzi ularni qutqardi. Egamiz ularni koʻtarib, azaldan opichlab yurardi.

¹⁰Ammo ular isyon qildilar, Egamizning Muqaddas Ruhini ranjitdilar. Shuning uchun Egamiz ularning dushmani boʻldi. Egamizning Oʻzi ularga qarshi kurashdi.

¹¹Shunda xalq oʻtgan kunlarni, Musoning davrini eslab, shunday dedi: “Ota — bobolarimizni va ularning choʻponlarini dengizdan oʻtkazgan qani? Oʻz Muqaddas Ruhini ularning orasiga yuborgan qani?

¹²Ajoyib qudratli qoʻli bilan Musoning oʻng qoʻlidan tutgan qani? Oʻzining nomini sharaflay deb, Ularning oldidagi suvni ikkiga boʻlgan qani?”

¹³Egamiz ularni dengiz tubidan olib oʻtdi. Tekis joyda yurgan otday Ular hech qoqilmasdan oʻtdi.

¹⁴Vodiyga yoyilgan podaga oʻxshatib, Egamizning Ruhi ularga orom berdi. Oʻzining buyuk nomi ulugʻlansin deya, Egamiz Oʻz xalqiga yoʻl koʻrsatdi.

¹⁵Ey Egamiz, osmondan qara, Muqaddas, ulugʻvorlikka toʻla Maskaningdan boq! Qani endi gʻayrating, qudrating? Sen mehribonligingni, shafqatingni Bizdan darigʻ tutding.

¹⁶Axir, Sen bizning otamizsan, ey Egamiz! Ibrohim bizni bilmaydi, Yoqub[316] bizni tanimaydi. Sen bizning otamizsan! Azaldan noming — “Qutqaruvchimiz.”

¹⁷Ey Egamiz, nega bizni yoʻlingdan adashtirasan? Nega bizga Sendan qoʻrqmaydigan tosh yurak bergansan? Biz Sening qullaringmiz. Bizning haqi — hurmatimiz, Oʻzingning aziz xalqing haqi — hurmati Bizga yuz burgin!

¹⁸Sening muqaddas maskaningga Biz, aziz xalqing, faqat oz vaqt egalik qildik. Endi esa dushmanlarimiz U yerni oyoq osti qilib tashladi[317].

¹⁹Senga tegishli boʻlmagan xalqqa, Sen ustidan hukmron boʻlmagan elga Biz allaqachon oʻxshab qoldik.