Read Uzbek Muqaddas Kitob Yeremiyo 15 Bible Online

Yeremiyo 15 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yeremiyo 15

¹Egamiz menga dedi: “Hatto Muso bilan Shomuil huzurimda turib, yolvorganda ham, Men bu xalqqa achinmagan boʻlardim. Bu xalqni huzurimdan hayda! Yoʻqolishsin!

²Ular sendan «Qayerga boramiz?» deb soʻrashsa, ularga ayt, Egamiz shunday demoqda: «Hamma peshanasida borini koʻrsin, Ba’zilar oʻlatga yoʻliqib nobud boʻlsin, Ba’zilar qilichdan oʻtkazilsin, Ba’zilar ochlikdan qirilib ketsin, Ba’zilar asirlikka tushib, surgun qilinsin.»”

³Egamiz demoqda: “Ularning boshiga toʻrt xil baloyu ofatni keltiraman: ular qilichdan halok boʻlishadi, jasadlarini itlar sudraydi, qushlar va yovvoyi hayvonlar ularni gʻajib tashlaydi.

⁴Hizqiyo oʻgʻli Manashe Yahudo shohligi taxtida oʻtirib, Quddusda koʻp qabihliklar qilgan edi[87]. Oʻsha qabihliklar tufayli dunyodagi barcha shohliklar xalqimdan hazar qiladigan boʻladi.”

⁵Egamiz shunday demoqda: “Ey Quddus, kim senga achinar ekan?! Kim sen uchun motam tutar ekan?! Birontasi senga kelib, Hol — ahvol soʻrarmikan?! Sen Meni rad etding, Menga orqa oʻgirding. Senga rahm qilaverib charchadim. Endi senga qarshi qoʻl koʻtaraman, Seni yoʻq qilib yuboraman.

⁷Men seni yurtning har bir shahrida Bugʻdoyni sovurganday sovuraman. Seni farzandlaringdan judo qilaman. Ey xalqim, seni nobud etaman, Axir, sen oʻz yoʻlingdan qaytmading.

⁸Men bevalaringni dengiz qumidan ham koʻp qilaman, Yigitlaringning onalariga qarshi Kuppa — kunduz kuni qirgʻin qiluvchini joʻnataman. Toʻsatdan boshlariga dahshat va azob — uqubat solaman.

⁹Yetti farzandning onasi holdan toyib, jon beradi. Uning quyoshi kunduz kuni botadi, U xoʻrlanib, sharmanda boʻladi. Omon qolganlari dushman qilichidan oʻladi.” Egamizning kalomi shudir.

¹⁰Shoʻrim qursin! Nega onam meni dunyoga keltirgan ekan — a?! Men butun yurt bilan tortishib, janjallashyapman. Qarz olmagan, qarz bermagan boʻlsam ham, hamma meni qargʻamoqda.

¹¹Egamiz shunday dedi: “Ey Quddus ahli, Men ayrimlaringizni omon qoldiraman, oʻshalarga yaxshiroq taqdir ato qilaman. Qolganlaringizning ustingizga esa dushman tortib kelaman, boshingizga kulfatu ogʻir kunlar solaman.

¹²Ey Yahudo xalqi, siz bronza va temirni sindira olmaganingiz kabi, shimoldan[88] sizga hujum qiladigan dushmanlarni ham sindira olmaysizlar.

¹³Sizlar yurtingizning hamma joyida koʻp gunohlar qildingizlar. Shuning uchun boyliklaringiz va xazinalaringiz dushmanlarga tekin oʻlja boʻladi.

¹⁴Oʻzingiz bilmagan yurtda dushmanlaringizga xizmat qilasizlar. Mening gʻazabim sizlarni olovday yamlamay yutadi.”

¹⁵Ey Egam, Sen hammasini bilasan, Yodga ol meni, yordam bergin, Meni quvgʻin qilganlardan oʻch olgin. Gʻanimlarimga sabr — toqat qilib, Tagʻin meni halok qilib yuborma. Seni deb xoʻrlanganimni esingdan chiqarma.

¹⁶Aytgan har bir soʻzingga tashna edim. Soʻzlaringdan shodlanar edim, Soʻzlaring dilimga quvonch bagʻishlar edi. Zero, men Senga tegishliman, Ey Parvardigori Olam — Egamiz.

¹⁷Men xushchaqchaq ulfatlar davrasida oʻtirmadim, Ularning xursandchiligiga sherik boʻlmadim. Qoʻling ostida yolgʻiz oʻzim oʻtirar edim, Sen meni gʻazabga toʻldirgan eding.

¹⁸Nega mening dardim zoʻrayyapti? Nega ogʻir yaram tuzalmayapti? Nahotki yozda qurigan buloq kabi, Umidlarimni barbod qilsang?!

¹⁹Egamiz menga shunday dedi: “Agar tavba qilsang, seni yana xizmatimga olaman. Boʻlmagʻur gaplar oʻrniga toʻgʻri soʻzlar gapirsang, Seni Oʻzimning soʻzlovchim qilaman. Shunda sen xalqning oldiga bormaysan, Ular sening oldingga kelishadi.

²⁰Men seni bu xalq qarshisida Mustahkam bronza devorday qilaman. Ular senga hujum qilishadi, Lekin seni yenga olishmaydi. Oʻzim sen bilan birga boʻlaman, Seni xalos qilib, qutqaraman, Ha, fosiqlar qoʻlidan xalos qilaman, Zolimlar changalidan ozod etaman.” Egamizning kalomi shudir.