Read Uzbek Muqaddas Kitob Doniyor 4 Bible Online

Doniyor 4 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Doniyor 4

¹Men, Navuxadnazar, oʻz uyimda xotirjam, shohona saroyimda rohat — farogʻatda yashayotgan edim.

²Ammo bir kuni kechasi koʻrgan tushim yuragimga allaqanday vahima soldi. Bu tushim meni dahshatga tushirgan edi.

³Men tushimning ta’birini bilishni istab, Bobildagi hamma saroy maslahatchilarini huzurimga keltirishni buyurdim.

⁴Qarshimda hozir boʻlgan folbin, munajjim, afsungar[24] va rammollar[25] tushimni eshitdilar — u, ammo uni ta’birlay olmadilar.

⁵Nihoyat, Doniyor keldi (uning Beltashazar degan ismi[26] men sigʻinadigan xudoning ismi bilan hamohangdir[27]). Doniyor muqaddas xudolarning ruhi[28] bilan toʻladir. Men unga tushimni aytib berdim:

⁶“Ey Beltashazar, folbinlarning boshligʻi, senda muqaddas xudolarning ruhi[29] borligi menga ayon, har qanday sir senga oshkordir. Koʻrgan tushimning ta’birini menga aytib ber.

⁷Tushimda men dunyoning qoq oʻrtasida oʻsayotgan bir daraxtni koʻrdim. U nihoyatda ulkan edi.

⁸Daraxt oʻsib, uning uchi osmonga yetdi. Daraxtni dunyoning toʻrt burchagidan turib koʻrsa boʻlar edi.

⁹Uning yaproqlari nihoyatda chiroyli, moʻl mevalari butun dunyoni ta’minlar edi. Yovvoyi hayvonlar uning tagida pana topar, osmondagi qushlar shoxlarida in qurar, yer yuzidagi barcha mavjudot undan oziqlanar edi.

¹⁰Men toʻshagimda yotib, kelgan vahiyni tomosha qilayotganimda, osmondan kuzatuvchi bir farishta tushib keldi.

¹¹U baland ovozda baqirdi: «Daraxtni yiqitinglar, shoxlarini chopib tashlanglar, yaproqlarini uzib, mevalarini sochib yuboringlar. Tagidagi hayvonlarni haydanglar, shoxlardagi qushlarni uchiringlar.

¹²Ammo daraxtning toʻnkasi va ildizlariga tegmanglar, ularni temir va bronza bilan zanjirlab, mayin dasht oʻtlari orasida qoldiringlar. Daraxt timsolidagi bu odam osmondan tushgan shudringga choʻmilsin, yovvoyi hayvonlar bilan yashab, nasibasini dasht oʻtlari orasidan terib yesin.

¹³Undan inson ongi olib tashlansin. U yetti yil[30] mobaynida ongsiz hayvonday yashasin.

¹⁴Kuzatuvchi farishtalar shu hukmni chiqarishdi, toki har bir mavjudot Xudoyi Taoloni inson saltanatining yagona Hukmdori deb bilsin. U shohlikni xohlagan odamiga berar, xokisor qashshoqni taxtga oʻtqazar.»

¹⁵Men, shoh Navuxadnazar, koʻrgan tush mana shudir. Endi sen, Beltashazar, menga tushimning ta’birini aytib ber, chunki saroy maslahatchilari uni ta’birlay olmadilar. Sen esa buning uddasidan chiqasan, chunki senda muqaddas xudolarning ruhi[31] bor.”

¹⁶Soʻng Beltashazar, ya’ni Doniyor bir qancha vaqt oʻziga kelolmay turdi. Mening tushim uni dahshatga tushirgan edi. “Beltashazar, tushim va uning ta’biri seni dahshatga solmasin, — dedim unga men[32].” “Hazratim, — deb gapini boshladi Beltashazar. — Iloyim, bu tushingiz va uning ta’biri dushmanlaringiz boshiga tushsin!

¹⁷Siz, uchi osmon bilan oʻpishgan baland bir daraxtni koʻrdingiz. Bu daraxt shu qadar ulkan ediki, uni dunyoning toʻrt burchagidan turib koʻrsa boʻlar edi.

¹⁸Uning yaproqlari nihoyatda chiroyli, moʻl mevalari butun dunyoni ta’min qilar edi. Tagida yovvoyi hayvonlar yashar, osmondagi qushlar shohlarida in qurar edi.

¹⁹Oʻsha ulkan daraxt — sizsiz, ey shoh hazratlari! Siz yer yuzida hokimiyatingizni oʻrnatib, shuhratingizni osmonu falaklarga yoygansiz.

²⁰Tushingizda siz, ey hazrati oliylari, osmondan tushib kelayotgan kuzatuvchi farishtani ham koʻrdingiz. Farishta: «Daraxtni yiqitib, yoʻq qilinglar», deb buyruq berdi. «Ammo toʻnka va ildizlariga tegmanglar, ularni temir va bronza bilan zanjirlab, dasht oʻtlari orasida qoldiringlar. Yetti yil davomida u osmondan tushgan shudringga choʻmilib, yovvoyi hayvonlar bilan birga yashasin.»

²¹Tush ta’biri shundaydir: Xudoyi Taoloning amriga muvofiq, bularning barchasi kelajakda boshingizga tushadi.

²²Siz insonlar jamiyatidan haydalib, yovvoyi hayvonlar orasida yashaysiz. Xudoyi Taolo inson saltanatining yagona Hukmdori ekanini va U taxtni xohlagan odamiga berishini anglab yetmaguningizcha yetti yil davomida molga oʻxshab oʻt yeb, osmondan tushgan shudringga choʻmilasiz.

²³Ammo daraxt toʻnkasi va ildizlari qoldirilganligi shundan dalolat beradiki, siz Xudoni Oliy Hukmdor deb tan olganingizdan keyin, shohligingiz qayta tiklanadi.

²⁴Oʻtinaman sizdan, ey shoh hazratlari, maslahatimni rad etmang: gunohlaringizdan yuz oʻgirib, toʻgʻrilikni mahkam tuting, yomon qilmishlaringizdan voz kechib, ezilganlarga iltifot qiling. Kim bilsin, balki shunda davlatingiz ravnaqi davom etar.”

²⁵Bularning hammasi mening boshimga tushdi[33].

²⁶Oʻn ikki oylardan keyin, men, Navuxadnazar, Bobildagi saroyimning tomida sayr qilib yurgan edim[34].

²⁷Shunda shaharga nazar tashlab: “Oʻz qudratim bilan qurdirgan shohona poytaxt Bobilni bir koʻrib qoʻyinglar — a! — dedim, — cheksiz kuchim va dabdabali ulugʻvorligim bu shaharda aks ettirilgan.”

²⁸Bu soʻzlar ogʻzimdan chiqib ulgurmagan ham ediki, osmondan bir ovoz keldi: “Ey shoh Navuxadnazar, gapimga quloq sol! Sen taxtingdan tushirilding!

²⁹Sen insonlar jamiyatidan haydalib, yovvoyi hayvonlar bilan yashaysan. Xudoyi Taolo — inson saltanatining yagona Hukmdori ekanini va U taxtni xohlagan odamiga berishini uqmaguningcha, yetti yil davomida molga oʻxshab oʻt yeb yurasan.”

³⁰Menga aytilgan bu karomatli soʻzlar oʻsha zahotiyoq amalga oshdi. Men insonlar jamiyatidan haydaldim. Mol kabi oʻt yeb, osmondan tushgan shudringga choʻmildim. Sochlarim burgut qanotlariday uzun, tirnoqlarim qushning changallariday boʻlguniga qadar, hayotim shu zaylda davom etdi.

³¹Belgilangan muddat tugagach, men koʻzimni osmonga tikdim, oʻsha zahotiyoq es — hushim oʻzimga qaytib keldi. Men Xudoyi Taologa shukronalar aytdim, mangu yashovchini olqishlab, ulugʻladim: “Zero, abadiydir Uning hukmronligi, Avlodlar oshadir Uning shohligi.

³²Yerdagi insonlar Uning nazdida hech narsadaydir, Insonlaru malaklarga U hukmini oʻtkazgaydir. Biror kimsa Unga bas kela olmas, «Nima qilyapsan?» — deb soʻrashga jur’at etmas.”

³³Es — hushim oʻzimga qaytib kelganidan soʻng, shohligim, obroʻ — e’tiborim hamda shuhratim tiklandi. Maslahatchi va beklarim meni qidirib kelishdi. Men qayta taxtga oʻtirdim, ulugʻvorligim esa oldingidan ham oshdi.

³⁴Endi men, Navuxadnazar, Samoviy Shohga hamdu sanolar aytaman, Uni ulugʻlab, sharaflayman. Uning hamma ishlari toʻgʻri, chiqargan hukmlari adolatlidir, U dimogʻi shishganlarning popugini pasaytirishga qodirdir.