Read Uzbek Muqaddas Kitob Xo‘sheya 2 Bible Online

Xo‘sheya 2 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Xo‘sheya 2

¹Egamiz shunday deydi: “Aka — ukalaringizni — Yomi, ya’ni «Mening xalqim», opa — singillaringizni — Ruhamo[10], ya’ni «Rahmdan bahramand» deb chaqiringlar.

²Ey farzandlarim, Onangiz bilan da’volashing[11], Aybini yuziga soling. U endi xotin emas Menga, Men ham er emasdirman unga. Ayting, yuzidagi upa — eligini artib tashlasin, Egnidagi uyatsiz kiyimini yechib tashlasin. Boʻldi, fohishaligini bas qilsin.

³Aks holda, uning kiyimini Oʻzim yechib tashlayman, Onasining qornidan tushganday qip — yalangʻoch qilaman. Yerini bepusht sahroga aylantiraman, Uning yurtini qaqragan choʻl qilaman. Tashnalikdan uni oʻldiraman.

⁴Bolalariga ham rahm qilmayman, Oʻynashlaridan orttirgan haromi ular.

⁵Ha, ularning onasi fohishalik qilgan, Ularni tuqqan ayol sharmu hayoni yoʻqotgan. U dedi: «Oʻynashlarim[12] oldiga ketdim. Nonu suvimni, junu zigʻir matolarimni, Zaytun moyiyu sharobimni, Menga oʻshalar bergan.»

⁶Shuning uchun yoʻlini tikanaklar bilan toʻsaman, Oʻtolmaydigan qilib devor quraman.

⁷U oʻynashlarining ketidan quvib yetolmaydi, Ularni izlab, topolmaydi. Keyin esa aytadi: «Birinchi erimning oldiga qaytib boray, Axir, oʻshandagi holim hozirgidan tuzukroq edi.»

⁸Bugʻdoyni, sharobu zaytun moyini, Unga Men berganimni u bilmaydi. Baalga[13] nazr qilgan kumushu oltinni Unga Men sovgʻa qilganimni anglamaydi.

⁹Shuning uchun hosil paytida bugʻdoyimni tortib olaman, Yigʻim — terim mavsumida sharobimni olib qoʻyaman. Badanini yopib turgan junu zigʻir matolarimni qaytarib olaman.

¹⁰Mana endi uni yalangʻoch qilaman, Oʻynashlarining oldiga chiqarib qoʻyaman, Qoʻlimdan uni hech kim xalos qila olmaydi.

¹¹Men uning bazmlariga chek qoʻyaman. Bayramlariyu yangi oy shodiyonalariga, Shabbatlari va barcha tayinlangan bayramlariga barham beraman[14].

¹²«Oʻynashlarimning bergan toʻlovi»[15], deb oʻylagan Uzumzoru anjir bogʻlarini buzib tashlayman, Hammasini toʻqayzor qilaman. Yovvoyi hayvonlar bogʻlarini yoʻq qiladi.

¹³U bayramlarda Baalga atab tutatqilar tutatgani uchun, Uzugu taqinchoqlar bilan bezanib, Oʻynashlarining ketidan yurgani uchun, Meni esa tamom esidan chiqarib yuborgani uchun, Men uni jazolayman!” Egamizning kalomi shudir.

¹⁴Egamiz shunday deydi: “Koʻp oʻtmay Men uning koʻnglini ovlayman, Uni sahroga olib borib, shirin soʻzlar aytaman.

¹⁵Oʻsha yerda uzumzorlarini qaytarib beraman, Oxor[16] soyligini umid eshigi qilaman. Oʻsha yerda u Menga ergashadi, Yoshligida[17], Misrdan chiqqan chogʻida ergashganday ortimdan yuradi.”

¹⁶Egamiz shunday demoqda: “Ey Isroil xalqi, oʻsha kuni sen Meni «Erim» deb chaqirasan, hech qachon «Xoʻjayinim» demaysan[18].

¹⁷Baalning nomini qayta tilingga olmaydigan qilaman.

¹⁸Oʻsha kuni yovvoyi hayvonlar, osmondagi qushlar va yerda sudraluvchi maxluqlar bilan ahd tuzaman, ular senga zarar yetkazmaydi. Yurtdagi barcha kamonu qilichlarni, hamma jang qurollarini yoʻq qilaman. Sen tinch, bexatar yashaysan.

¹⁹Men seni Oʻzimga abadiy nikohlab olaman. Senga nisbatan adolatli va odil boʻlaman. Seni doim sevaman, mehr — shafqat koʻrsataman.

²⁰Senga vafo qilaman, sen Meni Egang deb bilasan.”

²¹Egamiz demoqda: “Oʻsha kuni Men xalqimning iltijolariga javob beraman, Men osmonga amr qilaman, Osmon yerga yomgʻir yogʻdiradi.

²²Yer bugʻdoy, uzum, zaytun yetishtiradi, Ular esa hayot bagʻishlaydi Yizrilga[19] — «Xudo ekkan» deb atalgan Mening xalqimga.

²³Ha, Men Yizrilni Oʻzim uchun bu yurtga oʻtqazaman. Loʻruhamoga, ya’ni «Rahmdan bebahra» deganga rahm qilaman, Loʻyomini, ya’ni «Xalqim emas» deganni «Oʻz xalqim» deb atayman[20]. U esa «Xudoyim» deb chaqirar Meni.”