Read Uzbek Muqaddas Kitob Xo‘sheya 4 Bible Online

Xo‘sheya 4 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Xo‘sheya 4

¹Egamizning da’vosi bor bu yurt aholisiga, Ey Isroil xalqi, quloq tut Egamizning soʻziga: “Bu yurt vafoyu sadoqatni bilmaydi, Ular Men, Xudoni tan olmaydi.

²Qachon qaramang la’nat aytishadi, Aldashadi, odam oʻldirishadi, Oʻgʻrilik qilib, fahsh ishlarga berilishadi. Hamma yoqda zoʻravonlik, qotilliklar qilishadi.

³Mana shuning uchun yurt xazon boʻladi, U yerda yashovchi xalq halok boʻladi. Nobud boʻladi yovvoyi hayvonlar, Koʻkdagi qushlaru hatto dengizdagi baliqlar.

⁴Birontangiz xalqni ayblamang! Ularga ta’na qilmang! Mening da’voim sizlarga qarshidir, Ey ruhoniylar![29]

⁵Sizlar kechayu kunduz qoqilasizlar, Hatto paygʻambarlar ham sizlar bilan birga qoqiladi. Sizlarni deb Men xalqingizni nobud qilaman!

⁶Ana, xalqim Meni bilmagani uchun nobud boʻlmoqda. Bu sizning aybingiz, ey ruhoniylar! Axir, sizlar voz kechdinglar Meni bilishdan, Endi Men ham voz kechaman sizdan. Mening ruhoniylarim boʻlmaysizlar! Sizlar Xudoyingizning qonunlarini unutdingizlar, Shuning uchun Men ham farzandlaringizni unutaman.

⁷Ey ruhoniylar, koʻpaygani sari sizning soningiz, Menga qarshi koʻproq gunoh qildingiz. Endi ulugʻvorligingizni sharmandalikka almashtiraman.

⁸Axir, sizlar xalqimning gunoh qurbonliklari[30] bilan Qorningizni toʻygʻizdingiz, Xalqimning qabihliklariga tashnadirsiz.

⁹Mana, Men xalqimni ham, Sizni ham birday jazolayman. Tutgan yoʻllaringiz, Qilgan qilmishlaringizga yarasha qaytaraman.

¹⁰Sizlar yeysizlar, ammo qorningiz toʻymaydi, Zino qilasizlar, ammo soningiz koʻpaymaydi. Sizlar Men, Egangizga boʻysunmay qoʻygansiz.

¹¹Fahsh, sharobning eski va yangisi Xalqimni es — hushidan ayirdi.

¹²Ular yogʻoch butdan vahiy soʻrashadi. Tayoqdan pand — nasihat olishadi[31]. Shahvoniy hirs ularni yoʻldan urdi, Ular Men, Xudosiga bevafo boʻldilar.

¹³Qurbonliklar qilishayotir togʻ choʻqqilarida, Tutatqilar tutatishayotir qirlarda, Eman, chinor va qayragʻochlarning orombaxsh soyalarida. Ey xalqim, natijada qizlaring fohisha boʻldi, Kelinlaring zinoga botdi.

¹⁴Ammo Men fohisha qizlaringni jazolamayman, Zinokor kelinlaringning adabini bermayman. Axir, erkaklarning oʻzi gʻarlar oldiga bormoqda, Sajdagoh fohishalari[32] bilan ular qurbonliklar keltirmoqda. Aytilgan — ku, es — hushidan ayrilgan xalq nobud boʻladi, deya.

¹⁵Isroil xalqi Menga bevafolik qilsa ham, Bu jinoyatga Yahudo xalqi qoʻl urmasin. Ular sajda qilgani Gilgalga[33] bormasin, Bayt — Obunga[34] ham oyoq bosmasin. «Xudo shohid», deya qasam ichishmasin.

¹⁶Ha, eshakday oʻjardir Isroil xalqi, Koʻp oʻtmay Men, Egangiz, ularni keng dalaga haydab yuboraman, Ular yaylovdagi yolgʻiz qoʻziga oʻxshab qolishadi[35].

¹⁷Efrayim[36] xalqi koʻngil bogʻladi butlarga, Bilganlarini qilishsin, qoʻying ularni oʻz holiga!

¹⁸Aysh — ishratdan keyin ular fahshga berilishar. Ularning yoʻlboshchilari behayolikni yaxshi koʻrar.

¹⁹Quyun ularni supurib ketadi. Butlarga qilgan qurbonliklari tufayli sharmanda boʻlishadi.”