Read Uzbek Muqaddas Kitob Yo‘el 1 Bible Online

Yo‘el 1 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yo‘el 1

¹Patuval oʻgʻli Yoʻelga Egamiz shu soʻzlarni ayon qildi:

²Ey oqsoqollar, buni eshiting! Yahudo odamlari, siz quloq tuting! Yuz berganmi hech bunday falokat Sizning yoki ota — bobolaringiz zamonida?!

³Bu haqda farzandlaringizga ayting siz, Bolalariga soʻzlab bersin farzandlaringiz, Keyingi avlodga yetkazsin nabiralaringiz.

⁴Qirgʻin keltiruvchi chigirtkadan[1] qolganini Yeb bitirdi kemiruvchi chigirtka galasi. Kemiruvchi chigirtka galasidan qolganini Yeb bitirdi sakraydigan chigirtka galasi. Sakraydigan chigirtkadan qolganini Yeb bitirdi qirtishlovchi chigirtka galasi.

⁵Uygʻoninglar, ey mayxoʻrlar, yigʻlanglar! Ey sharobxoʻrlar, faryod qilinglar! Sharob ogʻzingizdan tortib olindi, axir.

⁶Bostirib keldi yurtimizga lashkarlar[2], Son — sanoqsiz kuchli bahodirlar. Arslon tishiga oʻxshar tishlari, Goʻyo urgʻochi arslonniki qoziq tishlari.

⁷Uzumzorlarimizni ular payhon qilishdi, Anjir daraxtlarimizni sindirishdi, Shoxlariyu novdalar poʻstlogʻini shilib, Hammasini ship — shiydam qilishdi.

⁸Qanorga oʻraning, ey odamlar, faryod qiling, Kuyovidan judo boʻlgan kelinchak kabi.

⁹Egamiz uyidan uzilgan sharob, don nazri, Aza tutayotir Egamizning xizmatkor ruhoniylari.

¹⁰Xarob boʻldi ekinzorlar, Motam tutayotir dalalar. Bugʻdoy boshoqlari qovjirab qoldi, Uzum sharbati ham oqmay toʻxtadi, Zaytun moyi ham tamom quridi.

¹¹Qaygʻurmaysizlarmi, ey dehqonlar?! Faryod solmaysizlarmi, ey bogʻbonlar?! Nobud boʻlib ketdi — ku arpa, bugʻdoyingiz, Xarob boʻlib ketdi — ku jamiki hosilingiz.

¹²Uzum toki soʻlidi, anjir daraxti quridi. Xazon boʻldi anor, xurmo, olma — hamma daraxtlar. Inson sevinchi tamom qurib bitdi!

¹³Qanorga oʻranib[3] motam tuting, ey ruhoniylar! Faryod qiling qurbongohda xizmat qiladiganlar! Tunni ham qanorda oʻtkazing sizlar, Ey Xudoyimning xizmatida yurganlar! Xudoyingiz uyida nazr qilgani Don va sharob qolmadi, axir.

¹⁴Roʻza kunlarini belgilanglar, Oʻsha kunlarga yigʻin e’lon qilinglar. Yigʻib kelinglar oqsoqollarni, Yurtning jamiki aholisini. Egangiz Xudoning uyiga yigʻinglar, Egamizga iltijo qilib yolvoringlar!

¹⁵Shoʻrimiz qursin, evoh! Egamizning kuniga[4] oz qoldi, Qodir Xudo kulfat keltiradi!

¹⁶Rizq — roʻzimiz koʻz oʻngimizda qirqildi — ku! Xudoyimiz uyida shod — xurramlik tugadi — ku!

¹⁷Kesaklar tagida urugʻlar nobud boʻldi, Donli ekinlar unmasdan qoldi. Omborxonalar boʻm — boʻsh yotibdi, Don omborlari xarob boʻlibdi.

¹⁸Ingramoqda hayvonlar naqadar! Axir, qurigan — ku oʻtloqlar. Daydib yurar mol podalari, Gangigan hatto qoʻy suruvlari.

¹⁹Ey Egam, Senga men faryod qilarman! Axir, olov yamladi dashtdagi yaylovlarni, Yongʻin yoʻq qildi daladagi daraxtlarni.

²⁰Hatto yovvoyi hayvonlar ham Senga nola qilmoqda! Axir, irmoqlar ham qurib ketdi, Dashtdagi yaylovlarni olov yamladi.