Read Uzbek Muqaddas Kitob Yunus 1 Bible Online

Yunus 1 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yunus 1

¹Bir kuni Amitay oʻgʻli Yunusga Egamiz shu soʻzlarni ayon qildi:

²“Qani, boʻl, qudratli Naynavo shahriga[2] bor. Jar solib, u yerdagilarni ogohlantir, chunki shahar ahli qilgan qabihliklar Menga yetib keldi.”

³Yunus yoʻlga tushdi, lekin Egamizdan qochib boshqa tomonga ketmoqchi boʻldi. U Yaffaga[3] kelib, u yerda Tarshishga[4] boradigan kemani topdi. Yoʻl haqini toʻladi — da, Egamizdan qochib Tarshishga suzib ketgani kemachilar bilan kemaga chiqdi.

⁴Ammo Egamiz shunday kuchli shamol qoʻzgʻatdiki, dengizda dahshatli boʻron boshlandi. Boʻron kemani parchalab yuboray derdi.

⁵Bundan kemachilar vahimaga tushib, har biri oʻz xudosiga yolvordi. Keyin, kema yengillashsin deb, u yerdagi yuklarni dengizga uloqtira boshladilar. Yunus esa kemaning ichkarisiga kirib, qattiq uyquga ketgan edi.

⁶Bir payt kema dargʻasi Yunusning yoniga kelib: “Nega sen uxlab yotibsan? Tur, xudoyingga yolvor! Balki u bizlarni eslasa, halok boʻlmasmiz”, dedi.

⁷Kemadagilar esa bir — birlariga: “Kelinglar, qur’a tashlaylik[5], shunda bu falokat kim sababli boshimizga kelganini bilamiz”, dedilar. Qur’a tashlagan edilar, qur’a Yunusga tushdi.

⁸Keyin Yunusdan soʻradilar: “Bizga ayt — chi, nima sababdan boshimizga bu falokat tushdi? Sen kimsan? Qayerdan kelyapsan? Qaysi yurtdansan? Qanaqa xalqdansan?”

⁹Yunus ularga shunday javob berdi: “Men ibroniyman, dengiz va quruqlikni yaratgan Samoviy Xudo — Egamga sigʻinaman.”

¹⁰Ular Yunusning Egamizdan qochib ketayotganini bilardilar. Chunki Yunusning oʻzi bu haqda ularga aytgan edi. Ular bu gapni eshitib, yana ham qattiqroq dahshatga tushdilar va unga: “Nega bunday qilding — a?!” dedilar.

¹¹Kemadagilar Yunusga: “Dengiz tinchlanishi uchun seni nima qilsak ekan — a?” deb soʻradilar. Chunki dengiz yanada vahima bilan toʻlqinlanardi.

¹²Shunda Yunus kemadagilarga dedi: “Meni olib, dengizga uloqtirsangizlar, dengiz tinchlanadi. Bilaman, bu kuchli boʻron men tufayli boshlaringizga kelgan.”

¹³Kemadagilar esa kemani quruqlikka olib bormoqchi boʻlib rosa eshkak eshdilar, ammo bunga muvaffaq boʻla olmadilar, chunki dengiz ularga qarshi battar quturayotgan edi.

¹⁴Shunda ular Egamizga yolvordilar: “Ey Egamiz! Sen Oʻzingga ma’qul boʻlganini qilib, bizni shu ahvolga solding. Ey Egamiz! Senga iltijo qilamiz: shu odamning joni uchun bizlarni halok qilma, begunoh odamning oʻlimiga bizlarni javobgar qilma.”

¹⁵Shundan keyin Yunusni olib dengizga uloqtirgan edilar, dengiz tinchlanib qoldi.

¹⁶Bu voqeani odamlar koʻrgach, Egamizdan qattiq qoʻrqdilar. Unga qurbonlik qilib, nazr atadilar.