Read Uzbek Muqaddas Kitob Sahroda 11 Bible Online

Sahroda 11 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Sahroda 11

¹Oradan koʻp vaqt oʻtmay xalq qiyinchiliklardan mingʻirlab noliy boshladi. Ularning nolishlarini eshitgan Egamiz gʻoyat gʻazablanib, qarorgohga alanga tushirdi. Alanga avj olib, qarorgohning chetlarini kuydirib yubordi.

²Xalq Musoga faryod qildi. Muso Egamizga iltijo qilgan edi, alanga oʻchdi.

³Egamizning alangasi qarorgohni yondirgani uchun bu joyga Tavera[52] deb nom berildi.

⁴Isroil xalqi orasidagi qalangʻi — qasangʻilarning[53] nafsiga oʻt tushdi. Isroil xalqi ham ularga qoʻshilishib figʻon chekib, zorlana boshladi: “Qaniydi goʻsht boʻlsa!

⁵Biz Misrda tekinga baliq, bodring, qovun, piyoz, koʻk piyoz, sarimsoq yerdik.

⁶Endi esa sillamiz qurigan, mannadan[54] boshqa yeydigan hech narsa yoʻq.”

⁷Manna kashnich urugʻiga oʻxshardi, uning rangi daraxt yelimi rangiday edi.

⁸Xalq mannani yerdan yigʻishtirib olar, tegirmonda yanchib yoki havonchada tuyib, soʻng qozonga solib qaynatardi, non ham yopardi. Uning mazasi zaytun moyi qoʻshib yopilgan nonga oʻxshardi.

⁹Tunda qarorgohga shabnam tushganda, shabnam bilan birga manna ham yogʻilardi.

¹⁰Hamma odamlar oila a’zolari bilan birga oʻz chodirlarining kiraverishida turib faryod qilishayotgan edi. Buni eshitgan Muso qattiq ranjidi. Egamizning gʻazabi ham alanga oldi.

¹¹Shunda Muso Egamizga dedi: — Nimaga qulingning boshiga shuncha azoblarni solding? Nima uchun mendan marhamatingni darigʻ tutding? Nima uchun bu xalqning ogʻirligini menga yuklading?

¹²Shu xalqning hammasini men qornimda koʻtarib yurganmidim?! Ularni men tuqqanmidim?! Nimaga unda Sen menga: “Enaga chaqaloqni koʻtarib yurganday, sen bu xalqni Men ota — bobolaringga va’da qilgan yurtga qoʻllaringda koʻtarib borasan”, deb aytyapsan?

¹³Ular yigʻlab, bizga goʻsht ber, deb aytishyapti! Shuncha xalqqa goʻshtni qayerdan topib beraman, axir?!

¹⁴Bu xalqning ogʻirligini men bir oʻzim koʻtara olmayman. Bunga ortiq chiday olmayman.

¹⁵Agar menga munosabating shu boʻlsa, hoziroq jonimni olib qoʻya qol. Bordi — yu, Sendan marhamat topgan boʻlsam, mening bunchalik xor boʻlishimga yoʻl qoʻyma.

¹⁶Shunda Egamiz Musoga dedi: — Menga Isroil oqsoqollaridan yetmishtasini yigʻib ber. Ular xalqning orasida yoʻlboshchi deb tan olingan obroʻli odamlardan boʻlishsin. Ularni Uchrashuv chodiriga olib kelib, oʻzingning yoningga turgʻizib qoʻy.

¹⁷Men tushib kelib, u yerda sen bilan gaplashaman. Soʻng senga bergan Ruhimdan olib, ularga ham beraman. Sen bu xalqning ogʻirligini yolgʻiz oʻzing koʻtarmasliging uchun, ular yoningga kirib, ogʻiringni yengil qilishadi.

¹⁸Xalqqa esa shu gapni ayt: “Ertangi kunga tayyorlanib poklaninglar[55], goʻsht yeysizlar. Sizlar Egamizning qulogʻi ostida mingʻirlab nolib, qaniydi goʻsht boʻlsa, biz Misrda davr surgan ekanmiz — da, deb faryod qildingizlar. Shuning uchun Egamiz sizlarga goʻsht beradi, sizlar goʻsht yeysizlar.

¹⁹Sizlar goʻshtni bir — ikki kun emas, besh — oʻn kun ham emas, yigirma kun ham emas,

²⁰balki bir oy davomida — goʻsht burningizdan chiqquncha, koʻnglingizga urguncha yeysizlar. Chunki sizlar, Misrdan chiqishimizning nima keragi bor edi, deya mingʻirlab nolib, orangizdagi Egangizni rad etdingiz.”

²¹Lekin Muso Egamizga aytdi: — Mening yonimdagi bu xalq 600.000 jondan iborat. Sen esa: “Ularni bir oy davomida goʻsht bilan boqaman”, deyapsan!

²²Bor mol — qoʻyimizni soʻysak ham, dengizdagi hamma baliqlarni yigʻishtirib kelsak ham, ularni toʻydira olarmidik?!

²³Egamiz shunda Musoga aytdi: — Nima, Men, Egangning qoʻli kaltamidi?! Mening senga aytgan gaplarim bajo boʻlishi yoki boʻlmasligini endi koʻrasan.

²⁴Shundan keyin Muso tashqariga chiqib, Egamizning soʻzlarini xalqqa yetkazdi. Soʻng yetmishta xalq oqsoqolini yigʻib, ularni Muqaddas chodir atrofiga joylashtirdi.

²⁵Shunda Egamiz bulut ichida tushib kelib, Muso bilan gaplashdi, Musoga bergan Oʻz Ruhidan olib, yetmishta oqsoqolga berdi. Ruh oqsoqollarni qamrab oldi va ular zikr tusha boshladilar. Lekin bunday hol boshqa takrorlanmadi.

²⁶Yetmishta oqsoqolning ikkitasi Muqaddas chodirga bormay qarorgohda qolgan edi. Birining ismi Eldod, ikkinchisiniki Midod edi. Biroq Egamizning Ruhi ularni ham qamrab oldi, ular ham qarorgohda zikr tusha boshladilar.

²⁷Bir oʻspirin yugurib kelib, Musoga: “Eldod bilan Midod qarorgohda zikr tushishyapti”, dedi.

²⁸Musoga yoshligidan xizmat qilib kelgan[56] yordamchisi Nun oʻgʻli Yoshua dedi: — Muso hazratlari! Ularni toʻxtating!

²⁹Muso esa unga shunday javob berdi: — Sen mening manfaatimni koʻzlab, shu gaplarni aytyapsanmi? Menga qolsa, Egamning butun xalqi paygʻambar boʻlsin, Egamiz Oʻz Ruhini ularning hammasiga bersin, deyman!

³⁰Shundan soʻng Muso bilan Isroil oqsoqollari qarorgohga qaytib kelishdi.

³¹Egamiz shamol qoʻzgʻatdi. Shamol dengizdan[57] bedanalarni qarorgohga va qarorgoh atrofiga uchirib keldi — da, koʻplarini yerga tushirdi. Anchasi esa qarorgohning aylanasi boʻylab bir kunlik masofada, ikki tirsak balandlikda uchib yurgan edi[58].

³²Xalq oʻsha kuni kunduzi va kechasi, keyingi kuni ham ertadan kechgacha bedana yigʻishtirdi. Eng oz tergan odamniki oltmish savat[59] chiqdi. Ular bedanalarni quritish uchun butun qarorgoh atrofiga yoyib tashlashdi.

³³Lekin odamlar goʻshtni endi ogʻziga olib, hali yeyishga ham ulgurmagan edilarki, Egamiz xalqqa gʻazabini sochib, qaqshatqich oʻlat yubordi.

³⁴Bu yerga Xivrut — Xattavo[60] deb nom berildi, chunki bu yerga nafsi buzuq odamlar dafn qilingandi.

³⁵Xalq Xivrut — Xattavodan Xazeroʻtga qarab yoʻlga chiqdi. Ular Xazeroʻtga yetib borganlaridan keyin qarorgoh qurishdi.