Read Uzbek Muqaddas Kitob Xabaqquq 2 Bible Online

Xabaqquq 2 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Xabaqquq 2

¹Men minoraga chiqib olaman. Shahar devoridan olislarga qarab, Egamning javobini kutaman. Shikoyatimga javob berganda, Unga nima aytishimni oʻylab koʻraman[7].

²Egamiz menga shunday javob berdi: “Senga ayon qilgan soʻzlarimni tosh lavhalarga aniq qilib yoz, yugurib ketayotgan odam uni bir qarashdanoq oʻqiy oladigan boʻlsin.

³Bashorat belgilangan vaqtda amalga oshadi. Oʻsha vaqt hademay yetib keladi, bashorat roʻyobga chiqadi. Bordi — yu, u kechikadigan boʻlsa, sabr qilgin. U albatta bajo boʻladi, kech qolmaydi.

⁴Menga qara! Toʻgʻri yoʻldan yurmaganlar halok boʻladi[8]. Solihlar esa Xudoga boʻlgan sadoqati[9] tufayli tirik qoladi.”

⁵Boylik[10] aldamchidir. Boylar takabburdirlar, ular hech qachon tinib — tinchimaydilar. Ular oʻliklar diyori kabi ochkoʻz, oʻlim kabi toʻymaydilar. Ular xalqlarni oʻzlariga tobe qilishadi, ellarni qoʻl ostiga olishadi.

⁶Asirlikka tushganlar ularni nafratomuz mazax etadilar, masxara qilib, shunday aytadilar: “Ey birovning boyligini talab, uyum qilganlar, sizning holingizga voy! Sizlar birovning narsasini qaytarmay, qarzlaringizni[11] orttirib yuribsizlar. Bunday hol uzoqqa choʻzilarmidi?!

⁷Qarzlaringizni qistaydiganlar toʻsatdan paydo boʻladi. Ular kelib, sizlarni dahshatga solishadi. Shunda sizlar ular uchun oʻlja boʻlasizlar.

⁸Sizlar koʻp xalqlarni taladingiz. Odamlarning qonini toʻkdingiz, yurtlaru shaharlarni vayron qilib, u yerdagilarni nobud qildingiz. Shuning uchun omon qolgan xalqlar endi sizlarni talon — taroj qiladilar.

⁹Ey harom yoʻl bilan boylik topib, uyiga tashiganlar, sizning holingizga voy! Sizlar uylaringizni balandlikda qurib, oʻzingizni kulfat changalidan asramoqchi boʻldingiz.

¹⁰Ammo hiylalaringiz xonadoningizni sharmanda qildi. Sizlar koʻp xalqlarni nobud qilganingiz uchun oʻz boshingizga yetdingiz.

¹¹Hatto uyingiz devoridagi toshlar zoʻravonligingizdan dod soladi. Toʻsinlarning nolasi aks sado boʻlib chiqadi.

¹²Ey qotillik ila shaharlar qurganlar, holingizga voy! Ey zoʻravonlik ila qoʻrgʻonlarga asos solganlar, holingizga voy!

¹³Ellar behuda tinkasini quritadi. Xalqlarning ter toʻkib erishganlari olovga yem boʻladi. Bu Sarvari Olamning ishi emasmi?!

¹⁴Ha, suvlar toʻldirganday dengizni, Yer yuzi toʻliq bilib oladi Egamizning ulugʻvorligini.

¹⁵Ey qoʻshni xalqlarga sharobni zoʻrlab ichirganlar, holingizga voy! Yalangʻoch badanlarini tomosha qilaylik deb, ularga gʻazabingiz sharobidan[12] ichirdingiz. Ularni mast qildingiz.

¹⁶Biroq sizlar obroʻ topmay oʻzingiz sharmandalikdan mast boʻlasizlar. Qani, iching! Yalangʻoch tanangizni koʻrsating! Ana, Egamizning oʻng qoʻlidagi jazo kosasi sizlarga yetib keldi! Obroʻyingiz toʻkilib, sharmandangiz chiqadi.

¹⁷Ha, Lubnonda qilgan zoʻravonligingiz[13] oʻz boshingizga yetadi. U yerda yovvoyi hayvonlarni qirdingiz, endi hayvonlar sizlarni dahshatga soladi. Chunki sizlar yurtlaru shaharlarni vayron qildingiz. Odamlarning qonini toʻkib, ularni nobud qildingiz.

¹⁸Inson yasagan butdan ne foyda?! Sanamning foydasi bormi yolgʻondan boshqa?! Nega odam oʻzi yasagan narsasiga umidini bogʻlaydi?! Nega tili yoʻq bir butni yasaydi?!

¹⁹Holingizga voy, ey bir parcha yogʻochga «Uygʻon!» deganlar! Holingizga voy, ey tilsiz toshga «Tur!» deb yolvorganlar! But sizga toʻgʻri yoʻl koʻrsatarmidi?! Oltinu kumush bilan qoplangan butning joni bormidi?!

²⁰Egamiz esa Oʻzining muqaddas Ma’badidadir. Uning oldida butun dunyo sukut saqlasin!”