Read Uzbek Muqaddas Kitob Matto 15 Bible Online

Matto 15 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Matto 15

¹Quddusdan farziylar va Tavrot tafsirchilari Isoning oldida kelib, shunday dedilar:

²— Nega Sizning shogirdlaringiz ota — bobolarimizning urf — odatlariga amal qilmayaptilar? Nega ovqatlanishdan oldin qoʻllarini yuvmaydilar?[140]

³Iso ularga javob berib dedi: — Oʻzlaringiz — chi? Nega oʻz urf — odatingizni deb, Xudoning amrini buzib yuribsizlar?

⁴Xudo: “Ota — onangizni hurmat qiling. Otasini yoki onasini xoʻrlagan har qanday odamga oʻlim jazosi berilsin”[141], deb aytgan.

⁵Ammo sizlar shunday ta’lim berasizlar: odam oʻz otasi yoki onasiga: “Farzandlik burchim — Xudoga in’om qilingan, — desa,

⁶— u ota — onasini hurmat qilmasa ham boʻladi.” Shu tariqa sizlar oʻz ta’limotingiz bilan Xudoning kalomini bekor qilyapsizlar.

⁷Sizlar ikkiyuzlamachisizlar! Ishayo paygʻambar siz haqingizda toʻgʻri aytgan:

⁸“Xudo aytdi: «Bu xalq Meni tilidagina izzat qiladi[142], Yuraklari esa Mendan uzoqdir.

⁹Ular Menga sajda qiladilar, Ammo sajdalari behudadir. Chunki ular inson yaratgan qoidalarni Ilohiy qonun deb oʻrgatadilar.»”[143]

¹⁰Keyin Iso xalqni yoniga chaqirib, dedi: — Menga quloq solib, tushunib olinglar!

¹¹Ogʻizga kiradigan narsa emas, balki ogʻizdan chiqadigan narsa insonni harom qiladi.

¹²Shunda shogirdlar Isoning oldiga borib dedilar: — Aytgan bu gapingiz farziylarga qattiq botganini bildingizmi?

¹³Iso shunday javob berdi: — Osmondagi Otam oʻtqazmagan har qanday oʻsimlik ildizi bilan sugʻurib tashlanadi.

¹⁴Farziylarga e’tibor bermanglar. Ular oʻzlari koʻr va koʻrlarga yoʻlboshchilik qiladilar. Agar koʻr odam koʻrni yetaklasa, ikkalasi ham chuqurga yiqilib tushadi.

¹⁵Shunda Butrus: — Xalqqa aytgan gapingizni bizga tushuntirib bering! — dedi.

¹⁶— Shunchalik ham befahm boʻlasizlarmi?! — dedi Iso. —

¹⁷Ogʻizga kiradigan har bir narsa qoringa oʻtib, kerakli joydan chiqib ketishini nahotki tushunmasangizlar?

¹⁸Ammo ogʻizdan chiqadigan narsalar yurakdan chiqadi. Ana oʻshalar insonni harom qiladi.

¹⁹Chunki inson yuragidan yomon fikrlar, qotillik, fahshu zino, oʻgʻrilik, soxta guvohlik va tuhmat chiqadi.

²⁰Ana shular insonni harom qiladi. Yuvilmagan qoʻl bilan ovqat yeyish esa insonni harom qilmaydi.

²¹Iso u yerdan ketib, Tir va Sidon[144] hududlariga bordi.

²²Shu yerda yashaydigan Kan’on xalqidan boʻlgan bir ayol Isoning oldiga kelib, faryod qildi: — Ey Hazrat, Dovudning Oʻgʻli[145], menga rahm qiling! Qizimni jin chalgan, ahvoli yomon!

²³Iso unga bir ogʻiz soʻz ham javob bermadi. Shogirdlari Isoning oldiga kelib, iltimos qildilar: — Uni joʻnatib yuboring! Axir, u ketimizdan qolmay, dodlab yuribdi.

²⁴Iso esa shunday dedi: — Xudo Meni faqat Isroil xalqining adashgan qoʻylari oldiga yubordi.

²⁵Ayol esa kelib, Isoning oldiga tiz choʻkdi — da: — Yordam bering, Hazrat! — deb yolvordi.

²⁶Iso esa: — Bolalardan nonni olib kuchuklarga tashlash yaxshi emas, — dedi.

²⁷— Toʻgʻri, Hazrat, — dedi ayol. — Lekin kuchuklar ham xoʻjayinlarining dasturxonidan toʻkilgan ushoqlarini yeydi — ku.

²⁸Shunda Iso: — Ey ayol, sening ishonching buyuk! — dedi. — Mayli, sen istaganingday boʻlsin. Shu zahoti ayolning qizi sogʻayib qoldi.

²⁹Iso u yerdan chiqib, Jalila koʻli boʻylab ketdi. Soʻng toqqa chiqib, oʻtirdi.

³⁰Isoning oldiga bir talay olomon keldi. Ular oʻzlari bilan choʻloq, koʻr, mayib, soqov va boshqa koʻplab xastalarni olib kelib, Isoning oyoqlari tomoniga oʻtqizdilar. Iso ularning hammasiga shifo berdi.

³¹Soqovlarning gapirganini, mayiblarning sogʻayganini, choʻloqlarning yurganini va koʻrlarning koʻzlari ochilganini xalq koʻrib, hayratda qoldi. Ular Isroil xalqining Xudosini olqishladilar.

³²Iso shogirdlarini yoniga chaqirib dedi: — Xalqqa achinyapman. Ular uch kundan beri Men bilan birga, yeyishga hech narsasi yoʻq. Ularga ovqat bermay joʻnatib yuborishni xohlamayman, yoʻlda holdan toyib qolishlari mumkin.

³³Shogirdlari Unga: — Shu qadar katta olomonni toʻydirish uchun bu kimsasiz joyda qayerdan non olamiz?! — deyishdi.

³⁴— Qancha nonlaringiz bor? — deb soʻradi Iso. — Yettita non va ozgina mayda baligʻimiz bor, — dedi shogirdlar.

³⁵Shundan keyin Iso xalqqa yerga oʻtirishni buyurdi.

³⁶Yettita non va baliqlarni olib, shukrona duosini oʻqidi. Non va baliqlarni sindirib, tarqatish uchun shogirdlariga berdi. Shogirdlar xalqqa tarqatishdi.

³⁷Hamma yeb toʻydi. Ortib qolgan non burdalarini yigʻishganda, toʻla yetti savat chiqdi.

³⁸Bolalar bilan ayollarni hisobga olmaganda, non yeganlarning soni toʻrt mingta edi.

³⁹Shundan keyin Iso odamlarga ketishga ijozat berdi, Oʻzi esa qayiqqa oʻtirib, Magadan[146] hududiga yoʻl oldi.