Read Uzbek Muqaddas Kitob Matto 22 Bible Online

Matto 22 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Matto 22

¹Iso odamlarga yana masallar bilan gapira boshladi:

²“Osmon Shohligini oʻgʻliga toʻy ziyofati bergan shohga qiyoslasa boʻladi.

³Shoh toʻyga taklif etilgan mehmonlarni chaqirish uchun xizmatkorlarini yuboribdi. Mehmonlar esa kelishni xohlamabdilar.

⁴Shoh yana boshqa xizmatkorlarini yuborib, shunday debdi: — Taklif etilganlarga aytinglar: men ziyofat dasturxonini tayyorlab qoʻydim, buqayu boʻrdoqilarim soʻyildi, hammasi tayyor. Toʻyga kelaveringlar!

⁵Biroq ular bu taklifni ham nazarga ilmabdilar, biri dalasiga, boshqasi oʻz ishiga ketibdi.

⁶Qolganlar esa shoh xizmatkorlarini tutib, xoʻrlab, oʻldirishibdi.

⁷Shoh buni eshitib, gʻazablanibdi. Lashkarini yuborib, qotillarni qatl qildiribdi, shaharlarini esa yondirib kul qilibdi.

⁸Shundan keyin u xizmatkorlariga aytibdi: — Toʻy ziyofati tayyor, lekin taklif etilganlar bunga munosib emas ekanlar.

⁹Shuning uchun chorrahalarga boringlar, kimni koʻrsangiz, toʻy ziyofatiga taklif qilinglar.

¹⁰Xizmatkorlar yoʻlga chiqib, uchratganlarining hammasini — yomonlarni ham, yaxshilarni ham yigʻib kelibdilar. Xullas, toʻyxona mehmonlarga toʻlibdi.

¹¹Shoh mehmonlarni koʻrish uchun kirganda, u yerda toʻy kiyimini kiymagan bir odamni koʻribdi

¹²va undan: — Doʻstim, toʻy kiyimisiz bu yerga qanday kirdingiz? — deb soʻrabdi, u hech qanday javob bera olmabdi.

¹³Shunda shoh xizmatkorlariga aytibdi: — Bu odamning qoʻl — oyoqlarini bogʻlab, tashqariga, qorongʻilikka tashlanglar. U yerda u qattiq pushaymon boʻlib, figʻon chekadi.

¹⁴Axir, da’vat etilganlar koʻp, ammo tanlanganlar ozdir.”

¹⁵Shunda farziylar kelib, Isoni tilidan ilintirish uchun reja tuzdilar.

¹⁶Ular oʻz shogirdlarini Hirod tarafdorlari[213] bilan birga Isoning oldiga yuborishdi. — Ustoz, — deyishdi ular, — Siz odil ekaningizni bilamiz. Siz Xudoning yoʻlini toʻgʻri oʻrgatasiz. Biror kishiga xushomadgoʻylik, yuz — xotirchilik qilmaysiz.

¹⁷Bizga ayting — chi, Qaysarga[214] soliq toʻlashimiz[215] toʻgʻrimi yoki yoʻqmi?

¹⁸Ammo Iso ularning niyati yomon ekanini bilib turardi. U shunday dedi: — Hoy ikkiyuzlamachilar! Nima, Meni sinab koʻrmoqchimisizlar?

¹⁹Soliqqa toʻlanadigan tangani Menga koʻrsatinglar. Ular Isoga bir dinor[216] keltirdilar.

²⁰— Bu surat va yozuv kimniki? — deb soʻradi Iso.

²¹— Qaysarniki, — deb javob berdi ular. — Unday boʻlsa, Qaysarning haqini Qaysarga, Xudoning haqini Xudoga beringlar, — dedi Iso.

²²Ular buni eshitib lol qoldilar. Isoni oʻz holiga qoʻyib, qaytib ketdilar.

²³Sadduqiylar oʻliklarning tirilishini inkor etardilar. Ularning ba’zilari oʻsha kuni Isoning oldiga kelib, shunday savol berdilar:

²⁴— Ustoz! Muso aytgan ediki[217]: “Agar odam farzand koʻrmay oʻlib ketsa, marhumning ukasi akasining xotiniga uylanib, akasi uchun farzandni dunyoga keltirsin.”

²⁵Xoʻsh, bizda yetti aka — uka bor edi. Birinchisi uylandi, ammo farzand koʻrmay olamdan oʻtdi, xotini esa ukasiga qoldi.

²⁶Ikkinchi, uchinchi, hatto yettinchisigacha, hammasining boshiga shu koʻrgilik tushdi.

²⁷Oxirida xotin ham qazo qildi.

²⁸Ayting — chi, Xudo odamlarni tiriltirganda xotin yettovidan qaysi birining xotini hisoblanadi? Axir, hammasi unga uylangan edi — ku.

²⁹Iso ularga shunday javob berdi: — Sizlar Muqaddas bitiklarni[218] ham, Xudoning qudratini ham bilmaysizlar, ana shu sababdan adashyapsizlar.

³⁰Oʻliklar tirilganda uylanmaydilar, erga ham tegmaydilar, balki bamisoli samodagi farishtalarday boʻladilar.

³¹Oʻliklarning tirilishi haqidagi masalaga kelsak: nahotki Xudoning sizlarga aytgan gaplarini hech qachon oʻqimagan boʻlsangizlar?!

³²U: “Men Ibrohim, Is’hoq va Yoqubning Xudosiman”[219], — degan — ku! Axir, Xudo oʻliklarning emas, tiriklarning Xudosidir.

³³Olomon buni eshitib, Isoning ta’limotidan hayratda qoldi.

³⁴Iso sadduqiylarni mot qilib qoʻyganini eshitib, farziylar bir joyga yigʻildilar.

³⁵Isoni sinash maqsadida ulardan biri — Tavrot tafsirchisi Unga shunday savol berdi:

³⁶— Ustoz, Tavrotdagi qaysi amr eng buyuk?

³⁷Iso unga dedi: — “Egangiz Xudoni butun qalbingiz bilan, jonu dilingiz bilan, butun ongingiz bilan seving.”[220]

³⁸Bu birinchi va eng buyuk amr.

³⁹Ikkinchisi esa shunga oʻxshashdir: “Oʻzgani oʻzingizni sevganday seving.”[221]

⁴⁰Butun Tavrot va paygʻambarlarning hamma bitiklari[222] mana shu ikki amrga tayanadi.

⁴¹Farziylar yigʻilishganda, Iso ulardan soʻradi:

⁴²— Masih haqida nima deb oʻylaysizlar? U kimning oʻgʻli? — Dovudning Oʻgʻli[223], — deb javob berdi ular.

⁴³Iso ularga dedi: — Unday boʻlsa, qanday qilib Dovud Muqaddas Ruh orqali Masihni Rabbim deb aytadi? Dovud shunday degan edi:

⁴⁴“Egamiz aytmoqda Rabbimga: Dushmanlaringni oyoqlaring ostiga yiqitmagunimcha, Sen Mening oʻng tomonimda[224] oʻtirgin.”[225]

⁴⁵Agar Dovud Masihni Rabbim deb atagan boʻlsa, qanday qilib Masih Dovudning Oʻgʻli boʻladi?!

⁴⁶Isoning savoliga hech kim javob bera olmadi. Oʻsha kundan boshlab hech kim Unga savol berishga jur’at etolmaydigan boʻldi.