Read Uzbek Muqaddas Kitob Matto 24 Bible Online

Matto 24 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Matto 24

¹Iso Ma’baddan chiqib ketayotganda, shogirdlari kelib, Isoning diqqatini Ma’badning binolariga qaratdilar.

²Iso ularga dedi: — Bularning hammasini koʻryapsizmi? Sizlarga chinini aytayin: bular vayron boʻladi[233]. Bu yerda tosh ustida turgan bironta tosh qolmaydi.

³Iso bir Oʻzi Zaytun togʻida[234] oʻtirganda, shogirdlari Uning yoniga kelib, soʻrashdi: — Bizlarga ayting — chi, bu hodisalar qachon yuz beradi? Sizning kelishingizni va oxirzamon yaqinlashganini nimadan bilsak boʻladi?

⁴Iso ularga shunday javob berdi: “Ehtiyot boʻlinglar, hech kim sizlarni yoʻldan ozdirmasin!

⁵Chunki koʻp kishilar oʻzlarini Mening nomim bilan atab: «Men Masihman», — deb bir qancha odamni yoʻldan ozdiradilar.

⁶Sizlar uzoq — yaqindagi urush xabarlarini eshitasizlar. Biroq choʻchimanglar! Bular sodir boʻlishi shart, ammo bu hali oxiri degani emas.

⁷Xalq xalqqa qarshi, shohlik shohlikka qarshi koʻtariladi. Ayrim joylarda qahatchilik va zilzilalar boʻladi.

⁸Bu hodisalar toʻlgʻoq azoblarining boshlanishiga oʻxshaydi.

⁹Oʻshanda sizlarni qiynash va oʻldirish uchun tutib beradilar. Mening nomim tufayli hamma xalqlar sizlardan nafratlanadi.

¹⁰Shunda koʻplar imondan qaytadi, ular bir — birini sotib, bir — biridan nafratlanadi.

¹¹Koʻp soxta paygʻambarlar paydo boʻladi, ular koʻplarni yoʻldan uradi.

¹²Yomonlik koʻpaygani uchun odamlar orasida mehr — oqibat yoʻqoladi.

¹³Lekin oxirigacha bardosh bergan najot topadi.

¹⁴Osmon Shohligi toʻgʻrisidagi Xushxabar butun dunyo boʻylab va’z qilinadi, hamma xalqlar uni eshitadi. Shundagina oxirzamon keladi.

¹⁵Doniyor paygʻambar aytganiday, koʻp harom — xarish ishlarga sabab boʻladigan makruh bir narsaning[235] muqaddas joyda turganini koʻrganingizda — oʻqigan tushunib olsin! —

¹⁶Yahudiyada boʻlganlar togʻlarga qochishsin.

¹⁷Tomning ustida boʻlganlar[236] uyidan biron narsa olish uchun pastga tushmasin.

¹⁸Dalada boʻlganlar esa toʻnini olgani qaytib kelmasin.

¹⁹U kunlarda homilador va emizikli ayollarning holiga voy!

²⁰Qochishingiz qishga yoki Shabbat kuniga toʻgʻri kelmasligi uchun[237] iltijo qilinglar.

²¹Chunki oʻsha vaqtda shunday azob — uqubatlar boʻladiki, dunyo yaratilgandan to hozirgacha bunaqasi boʻlmagan va qaytib sodir boʻlmaydi.

²²Lekin tanlangan odamlar uchungina u kunlar qisqartiriladi. Agar oʻsha kunlar qisqartirilmaganda edi, hech bir jonzot omon qolmasdi.

²³Agar oʻshanda kimdir sizlarga: «Masih mana bu yerda» yoki: «Ana u yerda», deb aytsa, ishonmanglar.

²⁴Chunki soxta masihlar va soxta paygʻambarlar paydo boʻlib, iloji boʻlsa, tanlangan odamlarni ham yoʻldan ozdirish uchun buyuk alomatu moʻjizalar koʻrsatadilar.

²⁵Mana, Men sizlarga oldindan aytib qoʻydim.

²⁶Shunday qilib, agar ular sizlarga: «Qaranglar! U sahroda!» deb aytsalar, bormanglar. Agar ular: «U yashirin joyda», deb aytsalar, ishonmanglar.

²⁷Chunki Inson Oʻgʻli kelganda, Uni hamma koʻradi. U sharqdan gʻarbga qadar butun osmonni yoritib yuborgan chaqmoqday boʻladi.

²⁸Kalxatlar toʻplangan joyda murda boʻlishini hamma biladi. Mening kelishim ham shu singari, hammaga ayon boʻladi[238].

²⁹Oʻsha kunlardagi azob — uqubatlar oʻtishi bilanoq, «Quyosh qorayadi, oyning nuri soʻnadi. Osmondan yulduzlar qulab tushadi, Samoviy kuchlar larzaga keladi.»[239]

³⁰Oʻshanda Inson Oʻgʻlining alomati osmonda namoyon boʻladi. Yer yuzidagi barcha qabilalar qaygʻuradi. Shunda hamma odamlar Inson Oʻgʻlini koʻradi. Inson Oʻgʻli qudratga va buyuk ulugʻvorlikka burkanib, bulutlarda keladi[240].

³¹Karnayning baland sadosi ostida U farishtalarini yerning toʻrt tomoniga yuboradi. Ular dunyoning bir burchagidan tortib, narigi burchagigacha tanlangan odamlarni toʻplab olishadi.

³²Anjir daraxtidan saboq olinglar: uning shoxlari koʻkarib barg chiqarayotganda, yoz yaqinlashganini bilasizlar.

³³Shu singari, mana bu voqealar sodir boʻlganda, bilingki, oʻsha vaqt[241] yaqinlashib qolgan, ostonangizda turibdi.

³⁴Sizlarga chinini aytayin: bu nasl oʻtmasdanoq, bularning hammasi sodir boʻladi.

³⁵Yeru osmon yoʻq boʻlib ketadi, ammo Mening soʻzlarim kuchda qoladi.

³⁶Oʻsha kun va soat haqida samoviy Otamdan boshqa hech kim bilmaydi. Oʻgʻil ham[242], samodagi farishtalar ham bilmaydilar.

³⁷Nuh davrida[243] qanday boʻlgan boʻlsa, Inson Oʻgʻli kelishida ham shunday boʻladi.

³⁸Toʻfongacha boʻlgan davrda odamlar yeb — ichardilar, uylanib, turmushga chiqardilar. Nuh kemaga kirgunga qadar hayot shu zaylda davom etardi.

³⁹Toʻfon kelib, ularning hammasini yuvib ketmaguncha, ular hamma narsadan bexabar edilar. Inson Oʻgʻli kelganda ham xuddi shunday boʻladi.

⁴⁰Oʻshanda ikki kishi dalada boʻladi, biri olinadi, biri qoldiriladi.

⁴¹Tegirmon tortayotgan ikki ayol boʻladi, biri olinadi, biri qoldiriladi.

⁴²Shuning uchun hushyor boʻlinglar. Men — Rabbingiz qaysi kuni kelishimni sizlar bilmaysizlar.

⁴³Ammo shuni bilib qoʻyingki, agar uy egasi tunning qay paytida oʻgʻri kelishini bilganda edi, u uygʻoq oʻtirib, oʻgʻrining uyga buzib kirishiga yoʻl qoʻymagan boʻlardi.

⁴⁴Shunga oʻxshab, sizlar ham tayyor turinglar, chunki Inson Oʻgʻli sizlar kutmagan vaqtda keladi.

⁴⁵Ishonchli va dono xizmatkor kim? Xoʻjayin bunday odamni boshqa xizmatkorlariga boshliq qilib qoʻyadi, ularga oʻz vaqtida ovqat tarqatishni unga topshiradi.

⁴⁶Xoʻjayin uyga qaytganda oʻsha xizmatkorini yumush ustida koʻrsa, xizmatkor naqadar baxtlidir!

⁴⁷Sizlarga chinini aytay: xoʻjayin oʻsha xizmatkorini butun mulki ustidan boshqaruvchi qilib qoʻyadi.

⁴⁸Bordi — yu, u xizmatkor yomon boʻlib, koʻnglida: «Xoʻjayinim hali beri qaytib kelmaydi» deb,

⁴⁹boshqa xizmatkorlarni ura boshlasa va sharobxoʻrlar bilan yeb — ichsa,

⁵⁰xizmatkor kutmagan kunda, oʻylamagan soatda xoʻjayini kelib qoladi.

⁵¹U xizmatkorini qattiq jazolab, boshiga ikkiyuzlamachilarning kunini soladi. Shunda xizmatkor qattiq pushaymon boʻlib, figʻon chekadi.