Read Uzbek Muqaddas Kitob Matto 25 Bible Online

Matto 25 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Matto 25

¹Oxirzamon yaqinlashganda Osmon Shohligini quyidagiga oʻxshatsa boʻladi: kelinning oʻnta dugonasi moychiroqlarini olib, kuyovni qarshilagani chiqishibdi.

²Ulardan beshtasi nodon, beshtasi dono ekan.

³Nodonlari moychiroqlarni olishibdi — yu, ammo chiroq uchun moy olishmabdi.

⁴Donolari esa moychiroqlari bilan birga idishlarda moy ham olibdilar.

⁵Kuyov kechikibdi, shu sababdan hammalari mudrab, uxlab qolibdilar.

⁶Yarim kechasi: «Ana, kuyov kelyapti! Uni kutib olgani chiqinglar!» degan bir ovoz yangrabdi.

⁷Shunda qizlarning hammasi oʻrnidan turib, moychiroqlarini tayyorlay boshlabdilar.

⁸Nodonlari donolariga aytibdilar: — Bizga ham moyingizdan ozgina beringlar, chiroqlarimiz oʻchyapti!

⁹Donolari esa shunday javob beribdilar: — Yoʻq! Bizga ham, sizlarga ham moy yetmay qoladi. Yaxshisi, sotuvchilarga borib, oʻzlaringizga moy sotib olinglar.

¹⁰Ular moy sotib olgani ketishganda, kuyov kelib qolibdi. Tayyor turgan qizlar kuyov bilan birga toʻyxonaga kirib ketishibdi. Orqalaridan eshik yopilibdi.

¹¹Keyin qolgan qizlar kelib: — Hazrat! Hazrat! Bizga eshikni oching! — deyishibdi.

¹²Lekin U: — Sizlarni umuman tanimayman, — deb javob beribdi.

¹³Xullas, hushyor boʻlinglar, chunki qaysi kuni, qaysi soatda kelishimni bilmaysizlar.

¹⁴Yana Osmon Shohligini safarga joʻnab ketayotgan odamga oʻxshatsa boʻladi. U ketishidan oldin xizmatkorlarini chaqirib, oʻz mol — mulkini ularga topshiribdi.

¹⁵U har biriga qobiliyatiga yarasha: biriga besh ming tilla, ikkinchisiga ikki ming tilla, uchinchisiga esa ming tilla[244] berib, joʻnab ketibdi.

¹⁶Besh ming tilla olgan xizmatkor vaqtni boy bermay, pulni ishga solibdi va yana besh ming tilla daromad olibdi.

¹⁷Ikki ming tilla olgan xizmatkor ham xuddi shunday yoʻl tutib, ikki ming tilla orttiribdi.

¹⁸Ming tilla olgan xizmatkor esa borib, chuqur qazibdi — da, xoʻjayin bergan pulini koʻmib qoʻyibdi.

¹⁹Oradan ancha vaqt oʻtibdi. Xoʻjayin qaytib kelib, xizmatkorlaridan hisobot soʻrabdi.

²⁰Besh ming tilla olgan xizmatkori orttirgan besh ming tillani ham olib kelib, shunday debdi: — Xoʻjayin! Menga besh ming tilla bergan edingiz. Mana, qarang, men bulardan tashqari yana besh ming tilla ishladim.

²¹Xoʻjayini unga: — Barakalla! Sen yaxshi va ishonchli xizmatkorsan! — debdi. — Kichik ishda ishonchimni oqlaganing uchun senga katta ishlarni ishonib topshiraman. Kel, mening xursandchiligimga sherik boʻl.

²²Ikki ming tilla olgan xizmatkor ham kelib: — Xoʻjayin! Menga ikki ming tilla bergandingiz. Mana, qarang, men bulardan tashqari yana ikki ming tilla ishladim, — debdi.

²³Xoʻjayini unga: — Barakalla! Sen yaxshi va ishonchli xizmatkorsan! — debdi. — Kichik ishda ishonchimni oqlaganing uchun senga katta ishlarni ishonib topshiraman. Kel, mening xursandchiligimga sherik boʻl.

²⁴Ming tilla olgan xizmatkor ham kelib shunday debdi: — Xoʻjayin! Men sizning qattiqqoʻl odam ekaningizni bilardim. Siz ekmagan yerdan oʻrasiz, oʻzingiz yetishtirmagan hosilni yigʻib olasiz.

²⁵Shuning uchun men qoʻrqqanimdan borib, bergan tillangizni yerga koʻmib qoʻygan edim. Mana tillangiz!

²⁶Xoʻjayin unga shunday javob beribdi: — Ey yomon, yalqov xizmatkor! Men ekmagan yerdan oʻrishimni, oʻzim yetishtirmagan hosilni yigʻib olishimni bilar ekansan,

²⁷pulimni muomalaga kiritsang boʻlmasmidi?! Men qaytib kelib, pulimni foydasi bilan qaytarib olgan boʻlar edim.

²⁸Soʻng xoʻjayin debdi: — Qani, undagi ming tillani olib, oʻn ming tillasi borga beringlar!

²⁹Chunki kimda bor boʻlsa, unga yana beriladi va u moʻl — koʻlchilikda yashaydi. Kimda yoʻq boʻlsa, hatto bori ham tortib olinadi.

³⁰Endi bu yaramas xizmatkorni tashqariga, qorongʻilikka uloqtirib yuboringlar. U yerda bu yaramas qattiq pushaymon boʻlib, figʻon chekadi[245].

³¹Inson Oʻgʻli Oʻzining ulugʻvorligida, jamiki farishtalari bilan birga kelganda Oʻzining shohona taxtiga oʻtiradi.

³²Barcha xalqlar Uning huzuriga toʻplanadilar. Choʻpon qoʻylarni echkilardan ajratganday, U xalqlarni bir — biridan ajratadi.

³³U qoʻylarni oʻng tomoniga, echkilarni chap tomoniga qoʻyadi.

³⁴Shundan keyin Shoh oʻng tomonidagilarga aytadi: — Ey samoviy Otamning barakasini olganlar, kelinglar! Shohlikni meros qilib olinglar! Bu shohlik olam yaratilgandayoq sizlar uchun tayyorlab qoʻyilgan.

³⁵Axir, Men och edim, Menga ovqat berdingizlar. Chanqagan edim, Menga ichimlik berdingizlar. Musofir edim, uyingizdan boshpana berdingizlar.

³⁶Yalangʻoch edim, Meni kiyintirdingizlar. Kasal edim, Menga gʻamxoʻrlik qildingizlar. Zindonda edim, Meni kelib koʻrdingizlar.

³⁷Bunga javoban solihlar Unga shunday deydilar: — Yo Rabbiy! Qachon Seni och holda koʻrib, ovqat beribmiz?! Qachon chanqaganingni koʻrib, biron narsa ichiribmiz?

³⁸Musofir ekaningni qachon koʻrib, uyimizdan boshpana beribmiz? Yalangʻoch ekaningni qachon koʻrib, kiyintiribmiz?

³⁹Kasal yoki zindonda boʻlganingda qachon Seni yoʻqlab boribmiz?

⁴⁰Shoh ularga shunday javob beradi: — Sizlarga chinini aytayin: sizlar eng kichik birodarimga qilgan har qanday yaxshiligingizni Menga qilgan boʻlasiz.

⁴¹Soʻng U chap tomondagilarga ham aytadi: — Ey la’natilar, koʻzimdan yoʻqolinglar! Iblis va uning farishtalariga tayyorlab qoʻyilgan abadiy olovga mubtalo boʻlinglar!

⁴²Axir, Men och edim, ovqat bermadingizlar. Chanqagandim, ichgani hech narsa bermadingizlar.

⁴³Musofir edim, uyingizdan boshpana bermadingizlar. Yalangʻoch edim, Meni kiyintirmadingiz. Kasal boʻldim, zindonga tushdim, Meni kelib koʻrmadingiz.

⁴⁴Shunda ular aytadilar: — Yo Rabbiy! Qachon Seni och, chanqagan, musofir, yalangʻoch, kasal holda yoki zindonda ekaningni koʻribmiz? Agar koʻrganimizda edi, nahotki Sendan xizmatimizni ayagan boʻlardik?!

⁴⁵U esa shunday javob beradi: — Sizlarga chinini aytayin: sizlar eng kichik birodarimdan ayagan yaxshiligingizni Mendan ayagan boʻlasizlar.

⁴⁶Bular abadiy jazoga, solihlar esa abadiy hayotga muyassar boʻladilar.”