Read Uzbek Muqaddas Kitob Mark 13 Bible Online

Mark 13 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Mark 13

¹Iso Ma’baddan chiqib ketayotganda shogirdlaridan biri: — Ustoz, qarang, naqadar ulkan toshlar, naqadar hashamatli binolar! — dedi.

²Iso unga: — Bu hashamatli binolarni koʻryapsanmi? Bularning hammasi vayron boʻladi[150]. Bu yerda tosh ustida turgan bironta tosh qolmaydi, — dedi.

³Iso Zaytun togʻida[151], Ma’badning roʻparasida oʻtirgan vaqtda Butrus, Yoqub, Yuhanno va Endrus Undan alohida soʻradilar:

⁴— Bizga ayting — chi, bu hodisalar qachon yuz beradi? Tez orada sodir boʻlishini nimadan bilsak boʻladi?

⁵Iso ularga shunday javob berdi: “Ehtiyot boʻlinglar, hech kim sizlarni yoʻldan ozdirmasin!

⁶Koʻp kishilar oʻzlarini Mening nomim bilan atab: «Men Oʻshaman», deb koʻplarni yoʻldan ozdiradilar.

⁷Sizlar uzoq — yaqindagi urush xabarlarini eshitganingizda, choʻchimanglar. Bular albatta sodir boʻladi, ammo bu hali oxiri degani emas.

⁸Xalq xalqqa qarshi, shohlik shohlikka qarshi koʻtariladi. Ayrim joylarda qahatchilik va zilzilalar boʻladi. Bu hodisalar toʻlgʻoq azoblarining boshlanishiga oʻxshaydi.

⁹Sizlar esa oʻzingizga ehtiyot boʻlinglar. Chunki sizlarni mahkamalarga topshirib, sinagogalarda uradilar. Men tufayli sizlarni hokimlar va shohlar huzurida turgʻizib qoʻyadilar, sizlar esa Mening shohidlarim boʻlasizlar.

¹⁰Ammo oxirat kelishidan oldin, Xushxabar hamma xalqlarga e’lon qilinishi lozim.

¹¹Sizlarni qoʻlga olib, mahkamaga topshirganlarida, nima aytamiz, deb oldindan xavotir olmanglar. Oʻsha soatda sizlarga nima berilsa, oʻshani aytinglar. Chunki oʻshanda sizlar emas, balki Muqaddas Ruh gapiradi.

¹²Aka ukasini, ota bolasini oʻlimga topshiradi. Bolalar oʻz ota — onalariga qarshi chiqib, ularni oʻldirtiradilar.

¹³Mening nomim tufayli hamma sizlardan nafratlanadi. Lekin oxirigacha bardosh bergan najot topadi.

¹⁴Koʻp harom — xarish ishlarga sabab boʻladigan makruh bir narsaning[152] man etilgan joyga oʻrnatilganini koʻrganingizda — oʻqigan tushunib olsin! — Yahudiyada boʻlganlar togʻlarga qochishsin.

¹⁵Tomning ustida boʻlganlar[153] pastga tushib, uyidan biron narsa olib kelish uchun uyiga kirishmasin.

¹⁶Dalada boʻlganlar esa toʻnini olgani qaytib kelmasin.

¹⁷U kunlarda homilador va emizikli ayollarning holiga voy!

¹⁸Qochishingiz qishga toʻgʻri kelmasligi uchun iltijo qilinglar.

¹⁹Chunki oʻsha kunlarda shunday azob — uqubatlar boʻladiki, Xudo dunyoni yaratganidan to hozirgacha bunday boʻlmagan va qaytib sodir boʻlmaydi.

²⁰Agar Egamiz oʻsha kunlarni qisqartirmaganda edi, hech bir jonzot omon qolmas edi. Lekin Xudo tanlagan odamlari uchungina oʻsha kunlarni qisqartiradi.

²¹Agar oʻshanda kimdir sizlarga: «Masih mana bu yerda» yoki: «Ana u yerda», deb aytsa, ishonmanglar.

²²Chunki soxta masihlar va soxta paygʻambarlar paydo boʻlib, iloji boʻlsa, tanlangan odamlarni yoʻldan ozdirish uchun alomatu moʻjizalar koʻrsatadilar.

²³Sizlar esa ehtiyot boʻlinglar. Men hammasini sizlarga oldindan aytib qoʻydim.

²⁴Oʻsha kunlarda, azob — uqubatlardan keyin, «Quyosh qorayadi, oyning nuri soʻnadi.

²⁵Osmondan yulduzlar qulab tushadi, Samoviy kuchlar larzaga keladi.»[154]

²⁶Shunda hamma odam Inson Oʻgʻlini koʻradi. Inson Oʻgʻli buyuk qudrat va ulugʻvorlikka burkanib, bulutlarda keladi[155].

²⁷U farishtalarini yerning toʻrt tomoniga yuborib, dunyoning bir burchagidan tortib, narigi burchagigacha tanlagan odamlarini toʻplab oladi.

²⁸Anjir daraxtidan saboq olinglar: uning shoxlari koʻkarib barg chiqarayotganda, yoz yaqinlashganini bilasizlar.

²⁹Shu singari, mana bu voqealar sodir boʻlganda, bilingki, oʻsha vaqt[156] yaqinlashib qolgan, ostonangizga yetgan.

³⁰Sizlarga chinini aytayin: bu nasl oʻtmasdanoq, bularning hammasi sodir boʻladi.

³¹Yeru osmon yoʻq boʻlib ketadi, ammo Mening soʻzlarim kuchda qoladi.

³²Oʻsha kun yoki soat haqida samoviy Otamdan boshqa hech kim bilmaydi. Oʻgʻil ham, samodagi farishtalar ham bilmaydilar.

³³Ehtiyot boʻlib, hushyor turinglar[157], chunki oʻsha vaqt — soat qachon kelishini sizlar bilmaysizlar.

³⁴Bu xuddi safarga joʻnagan uy egasiga oʻxshaydi. U oʻz uy — roʻzgʻorini xizmatkorlariga topshirib, har biriga vazifa berib, darvozabonga hushyor boʻlib turishni buyurib, joʻnab ketadi.

³⁵Xuddi shu singari, sizlar ham hushyor boʻlib turinglar. Chunki uy egasi qachon kelishini — kechqurunmi, yarim tundami, xoʻrozlar qichqirgandami yoki ertalabmi — sizlar bilmaysizlar.

³⁶Tagʻin U nogahon kelib, sizlarni uxlab yotgan holda koʻrmasin!

³⁷Sizlarga aytganimni hammaga aytaman: hushyor boʻlinglar!”