Read Uzbek Muqaddas Kitob Mark 2 Bible Online

Mark 2 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Mark 2

¹Bir necha kundan keyin Iso yana Kafarnahum shahriga keldi. Uning kelgani toʻgʻrisidagi xabar tezda shaharga tarqaldi.

²Shu qadar koʻp odam yigʻildiki, Iso oʻtirgan uyning[20] hatto eshigi oldida ham joy qolmadi. Iso xalqqa Xudoning soʻzini oʻrgatayotgan edi.

³Shu orada toʻrt kishi bir shol odamni koʻtarib keldilar.

⁴Olomon koʻpligidan ular sholni Isoning oldiga olib bora olmay, uyning tomidan teshik ochdilar[21]. Sholni toʻshagi bilan Isoning oldiga tushirdilar.

⁵Iso ularning ishonchini koʻrib, sholga: — Oʻgʻlim, gunohlaring kechirildi, — dedi.

⁶Bu yerda ba’zi Tavrot tafsirchilari oʻtirgan edilar. Ular ichlarida shunday deb oʻylagan edilar:

⁷“Nega bu Odam bunday deyapti? Bu kufrlik — ku! Xudodan boshqa hech kim gunohlarni kechira olmaydi!”

⁸Iso shu onda ularning oʻy — fikrlarini bilib, dedi: — Nega bunday narsalarni oʻylaysizlar?

⁹Qaysi biri osonroq? Sholga: “Gunohlaring kechirildi”, deb aytishmi yoki: “Oʻrningdan tur, toʻshagingni olgin — da, yur!” deb aytishmi?

¹⁰Inson Oʻgʻliga[22] yer yuzida gunohlarni kechirish hokimiyati berilgan. Hozir shuni bilib olasizlar. U shunday dedi — yu, sholga:

¹¹— Senga aytaman: oʻrningdan tur! Toʻshagingni olib, uyingga bor! — deb buyurdi.

¹²Shol odam oʻrnidan turdi, darhol toʻshagini olib, hammaning koʻzi oldida chiqib ketdi. Hamma hayratga tushib: “Bunaqasini hech qachon koʻrmagan edik”, deb Xudoni ulugʻlar edilar.

¹³Iso yana Jalila koʻli boʻyiga chiqdi. Tumonat xaloyiq Uning oldiga toʻplandi. Iso ularga ta’lim berdi.

¹⁴Iso koʻl boʻylab yurarkan, soliq yigʻadigan joyda oʻtirgan Xalfey oʻgʻli Levini[23] koʻrib qoldi. Iso unga: — Ortimdan yur! — dedi. Levi oʻrnidan turib, Isoga ergashdi.

¹⁵Bir ozdan keyin Iso Levining uyida mehmon boʻldi. Isoga ergashgan koʻp soliqchilar[24] va gunohkorlar ham Uning shogirdlari qatorida dasturxon atrofida oʻtirardilar.

¹⁶Iso gunohkorlar va soliqchilar bilan birga ovqatlanib oʻtirganini farziy[25] mazhabidan boʻlgan ba’zi Tavrot tafsirchilari koʻrib, Uning shogirdlariga: — Bu qanday gap? U soliqchilaru gunohkorlar bilan birga ovqatlanib oʻtiribdi — ku! — deyishdi.

¹⁷Iso buni eshitib, shunday javob berdi: — Men solihlarni emas, gunohkorlarni tavbaga chaqirgani kelganman. Axir, sogʻlar emas, xastalar tabibga muhtojdir.

¹⁸Yahyoning ham, farziylarning ham shogirdlari roʻza tutishar edi. Ba’zi odamlar Isoning yoniga kelib: — Nega Yahyoning shogirdlari va farziylarning shogirdlari roʻza tutadi — yu, Sizning shogirdlaringiz tutmaydi? — deb soʻrashdi.

¹⁹Iso ularga dedi: — Toʻyda mehmonlar roʻza tuta oladilarmi? Albatta, yoʻq! Kuyov ular bilan birga boʻlganda, ular roʻza tuta olmaydilar.

²⁰Biroq ular kuyovdan judo boʻladigan kunlar keladi, ana oʻshanda roʻza tutadilar.

²¹Hech kim eski kiyimga yangi matodan yamoq solmaydi. Aks holda, yangi yamoq eski kiyimni battar yirtib yuboradi.

²²Shuningdek, hech kim yangi sharobni eski meshga quymaydi. Chunki yangi sharob meshni yorib yuboradi[26], sharob ham, mesh ham isrof boʻladi. Aksincha, yangi sharobni yangi meshga quymoq darkor.

²³Shabbat kunlarining birida Iso bugʻdoyzordan oʻtib ketayotgan edi. Uning shogirdlari yoʻl — yoʻlakay boshoqlarni uza boshladilar[27].

²⁴Buni koʻrgan farziylar Isoga: — Qara, nega ular Shabbat kuni qonunga xilof ish[28] qilyaptilar? — deyishdi.

²⁵Iso ularga dedi: — Dovud hamrohlari bilan och qolib, ovqatga muhtoj boʻlganda nimalar qilganini[29] nahotki sizlar hech oʻqimagan boʻlsangiz?!

²⁶U oliy ruhoniy Abuatar[30] zamonida Xudoning uyiga kirib, muqaddas nonlarni[31] yegan. Hatto hamrohlariga ham bergan. Qonunga muvofiq esa bunday nonlarni faqat ruhoniylar yeyishga haqli edilar — ku!

²⁷Keyin Iso davom etdi: — Inson Shabbat kuni uchun emas, balki Shabbat kuni inson uchun yaratilgan.

²⁸Shu bois, Inson Oʻgʻli Shabbat kunining ham Hokimidir.