Read Uzbek Muqaddas Kitob Mark 9 Bible Online

Mark 9 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Mark 9

¹Iso ularga yana dedi: — Sizlarga chinini aytayin, bu yerda turganlardan ba’zilari borki, ular Xudoning Shohligi qudrat bilan kelishini koʻrmagunlaricha, oʻlmaydilar.

²Oradan olti kun oʻtdi. Iso yoniga Butrus, Yoqub va Yuhannoni olib, baland bir toqqa chiqdi. U yerda, ularning koʻz oʻngida Isoning qiyofasi oʻzgarib ketdi.

³Uning kiyimlari ham koʻzni qamashtiradigan darajada oppoq boʻlib qoldi, yer yuzida hech bir kir yuvuvchi bunday oqartira olmas edi.

⁴Shunda shogirdlar Iso bilan gaplashib turgan Ilyos bilan Musoni koʻrishdi.

⁵Butrus Isoga dedi: — Ustoz, yaxshi ham shu yerda ekanmiz! Keling, uchta chayla yasaylik: bittasi Sizga, bittasi Musoga, bittasi Ilyosga.

⁶Shogirdlar shunchalik qoʻrqib ketgan edilarki, Butrus nima deb aytayotganini oʻzi ham bilmas edi.

⁷Shu paytda bulut paydo boʻlib, ularga soya soldi. Bulut orasidan shunday ovoz eshitildi: — Bu Mening sevikli Oʻgʻlimdir[98], Unga quloq solinglar!

⁸Birdaniga shogirdlar atrofga qarab, yolgʻiz Isodan boshqa hech kimni koʻrishmadi.

⁹Togʻdan tushayotganlarida Iso ularga buyurdi: — Inson Oʻgʻli oʻlib tirilmaguncha, bu koʻrganlaringizni hech kimga aytmanglar.

¹⁰Ular bu haqda hech kimga aytmadilar, ammo oʻzaro: “Oʻlikdan tirilish nima degani ekan?” deb, bu xususda munozara qila boshladilar.

¹¹Ular Isodan soʻradilar: — Nega Tavrot tafsirchilari, Masihdan oldin Ilyos kelishi kerak[99], deb aytadilar?

¹²Iso ularga javoban dedi: — Toʻgʻri, avvalo Ilyos kelib, hamma narsani tiklaydi. Xoʻsh, Muqaddas bitiklarda[100], Inson Oʻgʻli koʻp azob chekishi va xoʻrlanishi kerak, deb ham yozilmaganmi?!

¹³Biroq Men sizlarga shuni aytaman: Ilyos allaqachon kelgan[101] va u haqda yozilganidek, uni xohlaganlaricha xoʻrladilar[102].

¹⁴Iso uch shogirdi bilan togʻdan tushganda, ular qolgan shogirdlari atrofiga yigʻilgan katta olomonni koʻrdilar. Ba’zi Tavrot tafsirchilari Isoning shogirdlari bilan bahslashayotgan edilar.

¹⁵Odamlar Isoni koʻrib, hayratga tushishdi. Uning oldiga yugurib borib, salom berishdi.

¹⁶— Nimalar toʻgʻrisida bahslashyapsizlar? — deb soʻradi Iso.

¹⁷Olomon orasidan kimdir javob berdi: — Ustoz! Sizning oldingizga oʻgʻlimni olib kelgan edim, uni jin chalgani uchun gapira olmaydi.

¹⁸Jin uni qayerda tutib olsa, yerga yiqitadi. Oʻgʻlimning ogʻzidan koʻpik chiqadi, u tishlarini gʻichirlatib, qotib qoladi. Men shogirdlaringizga, jinni quvib chiqaringlar, dedim, ammo ular eplay olmadilar.

¹⁹Iso bunga javoban: — Ey imonsiz avlod! Qachongacha sizlar bilan birga boʻlishim kerak?! Sizlarga yana qancha toqat qilishim kerak?! Oldimga keltiringlar bolani! — dedi.

²⁰Bolani Isoning oldiga keltirishdi. Isoni koʻrishi bilanoq jin bolani qaltiratib tashladi. Bola yerga yiqildi — yu, ogʻzidan koʻpik oqizgancha agʻnab yotaverdi.

²¹Iso uning otasidan: — Qachondan beri u bunday ahvolga tushadi? — deb soʻradi. — Bolaligidan shunaqa.

²²Jin uni halok qilmoqchi boʻlib koʻp marotaba olovga, suvga tashladi. Agar qoʻlingizdan kelsa, bizlarga rahm qiling, yordam bering, — dedi.

²³Iso unga shunday javob berdi: — “Qoʻlingizdan kelsa” deganing nimasi?! Agar odam ishonsa, hamma narsaning imkoni bor.

²⁴Shu on bolaning otasi hayqirib yubordi: — Ishonaman! Ishonchsizligimni yengishimga yordam bering!

²⁵Tomoshaga yigʻilayotgan xalqni koʻrgan Iso yovuz ruhga doʻq qilib: — Ey gung qiladigan ruh, Men senga buyuraman: boladan chiqib ket! Bundan keyin hech qachon uning ichiga qaytib kirma! — dedi.

²⁶Shunda jin qattiq qichqirib yubordi — da, bolani shiddat bilan qaltiratib, undan chiqib ketdi. Bola oʻlikday boʻlib qolganidan, koʻpchilik uni oʻldi, deb aytdi.

²⁷Lekin Iso uni qoʻlidan ushlab turishiga yordam berdi, bola oyoqqa turdi.

²⁸Iso uyga kirdi. U yolgʻiz ekan, shogirdlari Undan: — Nega biz jinni quvib chiqara olmadik? — deb soʻradilar.

²⁹Iso ularga dedi: — Bu toifa jinlarni ibodatdan[103] boshqa yoʻl bilan haydab boʻlmaydi.

³⁰Iso va shogirdlari u yerdan joʻnab, Jalila hududidan oʻtdilar. Iso buni hech kim bilib qolishini istamas edi.

³¹U shogirdlariga ta’lim berib, shunday dedi: — Inson Oʻgʻli odamlar qoʻliga tutib beriladi. Uni oʻldirishadi, uchinchi kuni esa U tiriladi.

³²Shogirdlar esa bu soʻzlarni tushunmadilar, ammo Undan gaplarining ma’nosini soʻrashga botina olmadilar.

³³Iso shogirdlari bilan Kafarnahum shahriga keldi. Uyda boʻlganda, shogirdlaridan soʻradi: — Yoʻlda ketayotib nimalar haqida bahslashdingiz?

³⁴Ular indamadilar, chunki ular: “Oramizda eng katta kim?” deb oʻzaro bahslashgan edilar.

³⁵Iso oʻtirib, oʻn ikki shogirdini yoniga chaqirdi: — Kim birinchi boʻlishni istasa, hammaning oxirida tursin va hammaga xizmatkor boʻlsin, — dedi.

³⁶Soʻngra bir bolani olib, ularning oʻrtasiga turgʻizib qoʻydi va bolani quchoqlagancha, shogirdlariga dedi:

³⁷— Kim shunday bolalardan birini Mening nomimdan qabul qilsa, u Meni qabul qilgan boʻladi. Kim Meni qabul qilsa, u Meni emas, balki Meni Yuborganni qabul qilgan boʻladi.

³⁸Yuhanno Isoga dedi: — Ustoz! Biz bir odamni koʻrdik. U Sizning nomingiz bilan jinlarni quvib chiqarayotgan ekan. U biz bilan yurmagani uchun unga bunday qilishni man etdik.

³⁹Iso shunday dedi: — Man etmang! Chunki Mening nomim bilan moʻjiza yaratgan biror bir kimsa darrov Meni yomonlay olmaydi.

⁴⁰Kim bizga qarshi boʻlmasa, u biz tomonda.

⁴¹Sizlarga chinini aytay: Masihga tegishli boʻlganingiz uchun sizga bir piyola suv bergan har qanday odam albatta mukofotini oladi.

⁴²Iso soʻzida davom etdi: — Menga ishongan shu kichiklarning birontasini[104] yoʻldan ozdirgan odamning holiga voy. Bunday qilgandan koʻra, oʻsha odamning boʻyniga tegirmon toshini osib, uni dengizga tashlashgani oʻzi uchun yaxshiroq boʻlardi.

⁴³Agar yoʻldan ozishingga qoʻling sababchi boʻlsa, uni chopib tashla. Ikki qoʻling bilan soʻnmas doʻzax oʻtiga yoʻliqqaningdan koʻra, mayib boʻlib abadiy hayotdan bahramand boʻlganing yaxshiroqdir[105].

⁴⁴

⁴⁵Agar yoʻldan ozishingga oyogʻing sababchi boʻlsa, uni chopib tashla. Ikki oyogʻing bilan doʻzaxga tashlangandan koʻra, choʻloq boʻlib abadiy hayotdan bahramand boʻlganing yaxshiroqdir[106].

⁴⁶

⁴⁷Agar yoʻldan ozishingga koʻzing sababchi boʻlsa, uni oʻyib tashla. Ikki koʻzing bilan doʻzaxga tashlangandan koʻra, bir koʻzing bilan Xudoning Shohligiga kirganing yaxshiroqdir.

⁴⁸Doʻzaxning qurti ham oʻlmaydi, olovi ham oʻchmaydi[107].

⁴⁹Har bir odam olovda tuzlanib, poklanadi[108].[109]

⁵⁰Tuz — yaxshi narsa. Lekin tuz oʻz shoʻrligini yoʻqotsa, qanday qilib tuzni shoʻr qila olasizlar?! Tuzday boʻlinglar, oʻzaro tinch — totuv yashanglar[110].