Read Uzbek Muqaddas Kitob Luqo 1 Bible Online

Luqo 1 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Luqo 1

¹Hurmatli Teofilus![1] Oʻzingizga ma’lumki, koʻp odamlar oramizda Xudoning qilgan ishlari tafsilotini yozishga kirishganlar. Bu voqealarni yozishda ular boʻlib oʻtgan hodisalarni boshidan koʻrgan va ularni bizga yetkazgan odamlarning soʻzlarini asos qilib olganlar. Shuning uchun men ham hammasini boshidan sinchiklab tekshirganimdan keyingina, bu voqealarning tafsilotini tartib bilan sizga yozib berishga qaror qildim,

⁴toki sizga oʻrgatilgan ta’limotning haqiqiyligiga oʻzingiz ishonch hosil qiling.

⁵Yahudiya shohi Hirod[2] davrida Zakariyo degan bir ruhoniy[3] bor edi. U ruhoniy Abiyo urugʻidan[4] kelib chiqqandi, xotini Elisabet ham ruhoniylar[5] naslidan edi.

⁶Ikkovi ham Xudo oldida solih boʻlib, Egamizning amru farmonlariga bekami — koʻst rioya qilishardi.

⁷Elisabet bepusht boʻlgani uchun ularning farzandi yoʻq edi. Buning ustiga, ikkovi ham keksayib qolgan edilar.

⁸Zakariyoning ruhoniylar boʻlinmasi Ma’badda navbatchilik qilayotgan kunlarning birida, Zakariyo Xudoning huzurida ruhoniylik vazifasini bajarayotgan edi.

⁹Ruhoniylarning odati boʻyicha, Egamizning Ma’badiga kirib, xushboʻy tutatqilar tutatish[6] qur’asi[7] unga tushgandi.

¹⁰Tutatqi tutatish vaqtida katta bir olomon tashqarida ibodat qilayotgan edi.

¹¹Shu payt Egamizning bir farishtasi Zakariyoga zohir boʻldi. Farishta tutatqi qurbongohining oʻng tomonida turardi.

¹²Zakariyo uni koʻrib, qoʻrqqanidan oʻzini yoʻqotib qoʻydi.

¹³Farishta unga dedi: — Zakariyo, qoʻrqma, sening iltijolaring ijobat boʻldi. Xotining Elisabet senga bir oʻgʻil tugʻib beradi. Uning ismini Yahyo qoʻyasan.

¹⁴U senga shodlik va quvonch keltiradi, uning tugʻilganidan koʻpchilik xursand boʻladi.

¹⁵U Egamizning nazarida ulugʻ boʻladi, sharobu oʻtkir ichimliklarni ogʻziga olmaydi. Onasining qornidayoq[8] Muqaddas Ruhga toʻladi.

¹⁶Isroil xalqidan boʻlgan koʻplarni u Egasi Xudoga qaytaradi.

¹⁷U Ilyos paygʻambarning ruhi va qudratiga toʻlib[9], Rabbimiz Masihdan[10] oldin keladi. Rabbimizga tayyor bir xalqni taqdim qilish uchun otalarning yuraklarini farzandlariga moyil qiladi, itoatsizlarning fikrini solihlar donoligi tomon buradi.

¹⁸Zakariyo farishtaga dedi: — Men bunga qanday amin boʻlaman? Axir, men keksayib qolganman, xotinim ham qarib qolgan boʻlsa?

¹⁹Farishta unga shunday javob berdi: — Men Xudoning huzurida turadigan Jabroilman. Sen bilan gaplashgani, senga bu Xushxabarni e’lon qilgani yuborilganman.

²⁰Senga aytganlarim oʻz vaqtida bajo boʻladi. Ammo mening soʻzlarimga ishonmaganing uchun tildan qolasan. Aytganlarim bajo boʻlmaguncha, gapirolmaysan.

²¹Shu orada Zakariyoni kutib turgan xalq uning Ma’badda imillab qolganiga hayron boʻldi.

²²Nihoyat, Zakariyo tashqariga chiqdi, ammo soʻzlamoqqa tili aylanmadi. Xalq uning Ma’badda vahiy koʻrganligini tushundi. Zakariyo soqov boʻlib qolgani uchun xalq bilan imo — ishoralar orqali soʻzlashishga majbur boʻldi.

²³Ma’baddagi xizmat muddati tugagach, Zakariyo uyiga qaytib bordi.

²⁴Oradan koʻp oʻtmay, xotini Elisabet homilador boʻldi. U dastlabki besh oy davomida uyidan chiqmay yurdi. U shunday derdi:

²⁵“Buni men uchun Egam qildi. U menga marhamat koʻrsatib, xalq orasida meni sharmandalikdan qutqardi.”

²⁶Elisabetning homilasi olti oylik boʻlganda, Xudo farishta Jabroilni Jalilaning Nosira degan shahriga,

²⁷Dovud avlodidan Yusuf ismli yigitga unashtirilgan bir qizga yubordi. Qizning oti Maryam edi.

²⁸Farishta uning oldiga borib: — Salom, ey Xudo yorlaqagan qiz! Egamiz sen bilandir[11], — dedi.

²⁹Maryam farishtaning soʻzlaridan sarosimaga tushdi[12]. “Bunday salomlashuv nimani bildirar ekan?” deb oʻylanib qoldi.

³⁰Farishta unga dedi: — Maryam, qoʻrqma, sen Xudodan inoyat topding.

³¹Sen homilador boʻlib, oʻgʻil tugʻasan. Uning ismini Iso[13] qoʻyasan.

³²U buyuk boʻladi. Uni Xudoyi Taoloning Oʻgʻli[14] deb atashadi. Egamiz Xudo Unga bobosi Dovudning taxtini beradi.

³³U to abad Isroil xalqi[15] ustidan hukmronlik qiladi, hukmronligining oxiri boʻlmaydi.

³⁴— Men hali er koʻrmagan boʻlsam, bu qanday boʻladi? — deb soʻradi farishtadan Maryam.

³⁵Farishta javob berdi: — Muqaddas Ruh seni qamrab oladi, Xudoyi Taoloning qudrati seni qoplaydi. Shu bois tugʻadigan oʻgʻling muqaddas boʻladi, U Xudoning Oʻgʻli deb ataladi[16].

³⁶Mana, qarindoshing Elisabet ham qariligida homilador boʻldi, u oʻgʻil tugʻadi. Homilasi olti oylik. Odamlar esa uni bepusht deb aytardilar.

³⁷Xudo uchun imkonsiz narsa yoʻq!

³⁸— Men Egamning bandasiman. Hammasi siz aytganingizday boʻlsin, — deb javob berdi Maryam. Shundan keyin farishta ketdi.

³⁹Koʻp oʻtmay Maryam shoshilganicha Yahudiya qirlaridagi shaharga yoʻl oldi.

⁴⁰U Zakariyoning uyiga kirib, Elisabet bilan salomlashdi.

⁴¹Elisabet Maryamning salomini eshitgani zahoti qornidagi bolasi oʻynoqlab ketdi. Elisabet Muqaddas Ruhga toʻlib,

⁴²baland ovozda shunday xitob qildi: — Sen ayollar ichra muboraksan, qorningdagi Bola ham muborakdir!

⁴³Men kim boʻlibmanki, Rabbim Masihning onasi mening huzurimga kelibdi!

⁴⁴Sening saloming qulogʻimga yetishi bilanoq, qornimdagi bola quvonchdan oʻynoqlab ketdi.

⁴⁵Naqadar baxtlisan! Chunki Egamiz aytganlarini amalga oshirishiga sen ishonding.

⁴⁶Maryam shunday dedi: “Butun vujudim bilan Egamni ulugʻlayman,

⁴⁷Najotkorim Xudodan koʻnglim shod — xurram.

⁴⁸Axir, U menday arzimas bandasiga nazar soldi. Jamiki nasllar endi meni baxtli deb ataydi.

⁴⁹Zotan, qudratli Xudo men uchun buyuk ishlar qildi, Muqaddasdir Uning nomi.

⁵⁰Undan qoʻrqqanlarga U nasllar osha marhamat qiladi.

⁵¹U Oʻzining qudratini koʻrsatdi, Yuragi takabburlarni toʻzgʻitib tashladi.

⁵²Hukmdorlarni taxtlaridan tushirdi, Faqirlarni esa yuksaltirdi.

⁵³Ochlarni ne’matlar ila toʻydirdi, Boylarni esa quruq joʻnatdi.

⁵⁴Ota — bobolarimizga bergan va’dasi boʻyicha, Ibrohimga, uning nasliga Shafqat qilishni to abad yodida tutdi. Quli Isroilga yordam berdi.”

⁵⁵

⁵⁶Shunday qilib, Maryam Elisabetnikida uch oycha qoldi, keyin uyiga qaytib ketdi.

⁵⁷Elisabetning oy — kuni yetib, oʻgʻil tugʻdi.

⁵⁸Qoʻni — qoʻshni va qarindoshlari Egamizning unga koʻrsatgan buyuk marhamatini eshitib, u bilan birga quvonishdi.

⁵⁹Ular sakkizinchi kuni bolani sunnat qilgani olib borishdi[17]. Unga Zakariyo deb otasining ismini qoʻymoqchi boʻlishdi.

⁶⁰Bunga bolaning onasi e’tiroz bildirib: — Yoʻq, ismini Yahyo qoʻyamiz, — dedi.

⁶¹Lekin boshqalar: — Qarindosh — urugʻing orasida bu ism bilan atalgan hech kim yoʻq — ku, — deyishdi unga.

⁶²Shu payt otasiga imo — ishora qilib, undan bolaga qanday ism qoʻymoqchi ekanligini soʻrashdi.

⁶³Zakariyo imo — ishora orqali bir taxtacha soʻradi va: “Uning ismi Yahyo boʻladi”, deb yozdi. Hamma hayron qoldi.

⁶⁴Shu payt Zakariyo yana tilga kirib, gapira boshladi va Xudoga hamdu sano aytdi.

⁶⁵Hamma qoʻshnilari hayratda qoldi, butun Yahudiya qirlarida bu voqea ovoza boʻlib ketdi.

⁶⁶Bu haqda eshitganlarning hammasi: “Ajabo, bu bola kim boʻlarkin?” deya mulohaza qilishardi. Chunki Egamizning qudrati unda namoyon edi.

⁶⁷Chaqaloqning otasi Zakariyo Muqaddas Ruhga toʻlib, bashorat qila boshladi:

⁶⁸“Isroil xalqining Xudosi — Egamizga hamdu sanolar boʻlsin! U bizga yordamga keldi, Oʻz xalqini asoratdan xalos qildi.

⁶⁹Azaldan bizga va’da berganday, Muqaddas paygʻambarlari orqali aytganday, Quli Dovud xonadonidan Bizga qudratli Najotkorni[18] yubordi.

⁷⁰

⁷¹Toki U bizni dushmanlarimizdan qutqarsin, Bizdan nafratlanadiganlarning hammasidan xalos etsin.

⁷²Shunday qilib, Xudo ota — bobolarimizga iltifot ayladi, Muqaddas ahdini yodida tutdi.

⁷³Bobokalonimiz Ibrohimga bergan oʻsha qasamyodiga koʻra,

⁷⁴Xudo bizni yovlarimiz qoʻlidan qutqardi, Endi biz Unga qoʻrqmasdan xizmat qila olamiz.

⁷⁵Butun umrimiz davomida Uning oldida muqaddas va solih boʻla olamiz.

⁷⁶Sen ham, bolajonim, Xudoyi Taoloning paygʻambari deb atalasan. Zero, sen Rabbimiz Masihdan oldin yurasan, U yuradigan yoʻlni hozirlaysan.

⁷⁷Xalqiga najot topishlarini e’lon qilasan, Xudo ularning gunohlarini kechirishini aytasan.

⁷⁸Zero, Xudoyimiz mehr — shafqatga boy, U samodan bizga ufq Nurini[19] sochadi.

⁷⁹Zulmatda, oʻlim soyasida oʻtirganlarni yoritadi, Tinchlikka olib boradigan yoʻlni bizga koʻrsatadi.”

⁸⁰Bola ulgʻayib, ruhan kuchaydi. Isroil xalqiga xizmat qiladigan vaqti kelmaguncha, choʻlda[20] yashadi.