Read Uzbek Muqaddas Kitob Luqo 10 Bible Online

Luqo 10 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Luqo 10

¹Shundan keyin Rabbimiz Iso yetmish ikki[142] odamni tanlab oldi. Ularni ikkita — ikkita qilib, borishni moʻljallagan har bir shaharga, har bir joyga Oʻzidan oldin joʻnatdi.

²Iso ularga shunday dedi: “Hosil moʻl, ammo ishchilar oz. Hosil Egasidan: «Hosilingni yigʻib olishga yana ishchilar yubor», deb soʻranglar.

³Boringlar! Sizni boʻrilar orasiga qoʻzilarday yuboryapman.

⁴Oʻzlaringiz bilan hamyon, toʻrva, choriq olmanglar. Yoʻlda odamlardan hol — ahvol soʻrashga vaqtingizni ketkizmanglar.

⁵Biror xonadonga kirganlaringizda, avvalo: «Xonadoningizda tinchlik — omonlik boʻlsin», deb aytinglar.

⁶Agar oʻsha xonadonda tinchliksevar odam yashayotgan boʻlsa, siz tilagan tinchlik oʻsha odamda qoladi. Boʻlmasa, oʻzingizga qaytib keladi.

⁷Bir xonadondan boshqa xonadonga koʻchib yurmanglar. Kirgan xonadoningizda qolinglar. Oldingizga nima qoʻyishsa, oʻshani yeb — ichinglar. Chunki mehnatkash ish haqini olishga munosibdir.

⁸Bir shaharga kirganingizda, shahar aholisi sizlarni qabul qilsa, oldingizga qoʻyganlarini yenglar.

⁹Oʻsha yerdagi xastalarga shifo berib, shahardagi odamlarga: «Xudoning Shohligi sizlarga yaqinlashdi», deb aytinglar.

¹⁰Ammo biron shaharga kirganingizda sizlarni qabul qilmasalar, oʻsha shaharning shoh koʻchalariga chiqib shunday deb aytinglar:

¹¹«Ogohlantirish tariqasida shahringizdan oyoqlarimizga yopishgan changni ham qoqib ketyapmiz[143]. Ammo bilib qoʻying, Xudoning Shohligi yaqinlashdi!»

¹²Sizlarga aytamanki, qiyomat kunida oʻsha shaharning holi Sadoʻm shahrining[144] holidan battar boʻladi.

¹³Sening holingga voy, ey Xorazin! Sening holingga voy, ey Baytsayda! Agar sizlarda qilingan moʻjizalar Tir bilan Sidon shaharlarida[145] qilinganda edi, ular allaqachon qanorga oʻranib, kulga oʻtirib[146], tavba qilgan boʻlardilar.

¹⁴Qiyomat kunida sizning holingiz Tir va Sidonning holidan battar boʻladi.

¹⁵Ey Kafarnahum! Xudo seni koʻklarga koʻtaradi, deb oʻylaysanmi?! Yoʻq, U seni tubsiz chuqurlikka uloqtiradi!”

¹⁶Iso shogirdlariga dedi: “Sizlarga quloq solgan Menga quloq solgan boʻladi. Sizlarni rad qilgan Meni rad qilgan boʻladi. Meni rad qilgan esa Meni Yuborganni rad qilgan boʻladi.”

¹⁷Yetmish ikki shogird xursand boʻlib safardan qaytib keldilar. Ular Isoga shunday dedilar: — Hazrat, biz Sizning nomingizdan buyruq berganimizda, hatto jinlar ham itoat etyaptilar.

¹⁸Iso ularga dedi: — Men shaytonning osmondan yashinday tushganini koʻrdim.

¹⁹Men sizlarga ilonu chayonlarni bosib ezish hokimiyatini va iblisning[147] butun kuch — qudratini oyoq osti qilish hokimiyatini berganman. Hech narsa sizlarga zarar yetkazmaydi.

²⁰Biroq jinlar sizga boʻysunayotganidan xursand boʻlmanglar, balki nomlaringiz osmonda yozilganidan xursand boʻlinglar!

²¹Shu on Iso Muqaddas Ruhning shodligiga toʻlib, dedi: “Ey Ota, yeru osmonning Egasi! Sen bu ishlarni donolaru idroklilardan yashirib, goʻdaklarga ma’lum etganing uchun Senga shukurlar aytaman. Ha, Ota, bu Sening ezgu xohishing edi.”

²²Soʻng Iso odamlarga dedi: “Osmondagi Otam hamma narsani Mening ixtiyorimga topshirgan. Oʻgʻilning kimligini Otadan boshqa hech kim bilmaydi. Otaning kimligini ham Oʻgʻildan boshqa va Oʻgʻil ayon qilishni istagan odamdan boshqa hech kim bilmaydi.”

²³Iso shogirdlariga oʻgirilib qaradi — da, ularga alohida dedi: “Sizlar koʻrayotganlarni koʻradigan koʻzlar baxtlidir!

²⁴Sizlarga shuni aytay: qanchadan — qancha paygʻambarlar, qanchadan — qancha shohlar sizlar koʻrgan voqealarni koʻrishni istaganlar, ammo koʻrmaganlar. Sizlar eshitganlaringizni eshitishni ular istaganlar, ammo eshitmaganlar.”

²⁵Shunda Isoni sinash maqsadida kelgan Tavrot tafsirchilaridan biri turib, Unga savol berdi: — Ustoz, abadiy hayotga ega boʻlishim uchun men nima qilishim kerak?

²⁶Iso: — Tavrotda bu toʻgʻrida nima yozilgan? Siz nima deb tushunasiz? — deb soʻradi.

²⁷U kishi shunday javob berdi: — U yerda yozilganki: “Egangiz Xudoni butun qalbingiz bilan, jonu dilingiz bilan, butun ongingiz bilan, kuchingiz boricha seving”[148], yana: “Oʻzgani oʻzingizni sevganday seving.”[149]

²⁸Iso unga: — Toʻgʻri javob berdingiz. Siz ham shunday qiling, ana shunda yashaysiz! — dedi.

²⁹Ammo u odam oʻzini oqlamoqchi boʻlib, Isodan: — Mening yaqinim kim? — deb soʻradi.

³⁰Iso shunday javob berdi: — Bir odam Quddusdan Yerixoga[150] borayotgan ekan, qaroqchilar qoʻliga tushib qolibdi. Qaroqchilar uning kiyimlarini yechib olib, kaltaklab, chalajon qilib tashlab ketibdilar.

³¹Tasodifni qarangki, oʻsha yoʻldan bir ruhoniy[151] ketayotgan ekan. U haligi odamni koʻribdi — yu, yoʻlning narigi chetidan oʻtib ketaveribdi.

³²Oʻsha joydan oʻtib ketayotgan levi[152] ham xuddi shunday qilibdi. U yarador odamni koʻrib, yoʻlning narigi chetidan oʻtib ketaveribdi.

³³Ammo oʻsha yerdan oʻtib ketayotgan bir Samariyalik[153] yarador odamni koʻrib, unga achinib ketibdi.

³⁴Uning yoniga kelib, yaralariga zaytun moyi, sharob surib[154], bogʻlab qoʻyibdi. Soʻng uni oʻz uloviga mindiribdi — da, mehmonxonaga olib kelib, uni parvarish qilibdi.

³⁵Ertasi kuni[155] ikki kumush tanga[156] chiqaribdi — da, mehmonxona egasiga berib: “Unga yaxshi qarang, agar bundan ortiq xarajat qilsangiz, qaytishimda sizga toʻlayman”, debdi.

³⁶Sizningcha, oʻsha uch odamdan qaysi biri qaroqchilar qoʻliga tushgan odamning yaqini hisoblanadi?

³⁷Tafsirchi: — Unga shafqat koʻrsatgan odam — da, — deb javob berdi. — Boring, siz ham shunday qiling! — dedi unga Iso.

³⁸Iso va Uning shogirdlari yoʻlda davom etdilar. Ular bir qishloqqa kirdilar. U yerda Marta ismli ayol Isoni uyiga taklif qildi.

³⁹Uning Maryam ismli bir singlisi bor edi. Maryam Rabbimiz Isoning oyoqlari oldida oʻtirib, Uning soʻzlarini tinglar edi.

⁴⁰Marta esa mehmon kutish bilan ovora edi. U Isoning oldiga kelib dedi: — Hazrat! E’tibor bermayapsizmi, singlim hamma ishni bir oʻzimga tashlab qoʻydi — ku! Unga ayting, menga yordam bersin.

⁴¹Rabbimiz Iso unga shunday javob berdi: — Eh, Marta, Marta, buncha urinib tashvishlanmasang!

⁴²Zarur boʻlgan bittagina narsa bor. Maryam oʻzi uchun eng yaxshisini tanladi va bu undan tortib olinmaydi.