Read Uzbek Muqaddas Kitob Luqo 11 Bible Online

Luqo 11 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Luqo 11

¹Bir payt Iso ibodat qilayotgan edi. Ibodatni tamom qilgach, shogirdlaridan biri Unga dedi: — Hazrat! Yahyo oʻz shogirdlariga ibodat qilishni oʻrgatgandi. Siz ham bizga ibodat qilishni oʻrgating.

²Iso ularga dedi: — Ibodat qilayotganingizda shunday deb aytinglar: “Ey osmondagi Otamiz! Sening muqaddas noming ulugʻlansin. Sening Shohliging kelsin[157].

³Kundalik rizqimizni bergin.

⁴Gunohlarimizni kechirgin, Chunki biz ham oʻzimizga qarshi gunoh qilgan har bir odamni kechiramiz. Bizni vasvasaga duchor qilmagin[158].”

⁵Iso shogirdlariga dedi: “Faraz qilaylik, orangizdan birortangiz yarim kechasi doʻstingizning oldiga borib, shunday deb iltimos qildingiz: — Doʻstim, menga uchta non qarzga berib tur.

⁶Hozir uyimga bir doʻstim kelib qoldi, uning oldiga qoʻyadigan biron yeguligim yoʻq.

⁷Ichkaridagi doʻstingiz esa sizga shunday javob berdi deylik: — Meni bezovta qilma! Eshik qulf, bolalarim men bilan bir toʻshakda yotishibdi. Oʻrnimdan turib senga non berolmayman!

⁸Men sizlarga aytaman: u sizga nonni doʻsti boʻlganingiz uchun bermasa ham, siz uni holi — joniga qoʻymay soʻrayversangiz, soʻragan narsangizni albatta sizga beradi.

⁹Sizlarga aytaman: soʻrang va sizga beriladi. Izlang, topasizlar. Taqillating, eshik ochiladi.

¹⁰Chunki soʻragan har bir odam oladi, izlagan topadi, taqillatganga eshik ochiladi.

¹¹Orangizdan qaysi bir ota, oʻgʻli baliq soʻraganda, unga baliq oʻrniga ilon beradi?[159]

¹²Yoki tuxum soʻraganda, unga chayon beradi?

¹³Sizlar gunohkor boʻla turib bolalaringizga yaxshi hadyalar bera olar ekansiz, osmondagi Ota ham Undan soʻraganlarga Muqaddas Ruhni berishga qanchalar tayyor.”

¹⁴Bir kuni Iso soqov odamdan yovuz ruhni quvib chiqardi. Jin chiqqandan soʻng, soqov tilga kirdi, xalq esa hayratda qoldi.

¹⁵Ammo oralaridan ba’zilari: “U ins — jinslar hukmdori Baalzabulning[160] kuchi bilan jinlarni quvib chiqaryapti!” dedilar.

¹⁶Boshqalar esa Isoning Xudodan kelganini sinab koʻrmoqchi boʻlib, moʻjizali alomat koʻrsatishini talab qildilar.

¹⁷Iso esa ularning nima haqida oʻylayotganini bilib turardi. U oʻsha odamlarga dedi: “Nizo tufayli oʻz ichidan boʻlinib ketgan har bir shohlik xarob boʻladi, nizo tufayli boʻlingan xonadon barbod boʻladi.

¹⁸Shu singari, shayton shohligi ham oʻzaro boʻlinib ketsa, uning shohligi qanday tura oladi?! Sizlarning gapingizga koʻra, ins — jinslar hukmdori — Baalzabul ato etgan qudrat bilan Men jinlarni quvib chiqarayotgan emishman.

¹⁹Agar Men jinlarni Baalzabulning kuchi bilan quvib chiqarayotgan boʻlsam, u holda oʻz sheriklaringiz kimning kuchi bilan jinlarni quvib chiqarishyapti? Shu sababdan ham sheriklaringiz sizlarni hukm qiladi.

²⁰Agar Men jinlarni Xudoning qudrati bilan quvayotgan boʻlsam, demak, Uning Shohligi sizlarga ham kelgan.

²¹Boshdan — oyoq qurollangan kuchli odam uyini qoʻriqlaganda, uning mol — mulki bexatar boʻladi.

²²Ammo undan kuchlirogʻi hujum qilib uni yengsa, uning tayangan barcha qurollarini tortib oladi va oʻljasini istaganiga taqsimlab beradi.

²³Kim Men tomonda boʻlmasa, Menga qarshidir. Kim Men bilan birga yigʻmasa, sochadi.

²⁴Yovuz ruh insondan chiqqandan keyin, huzur — halovat izlab, suvsiz yerlarni kezadi va topmagach: «Chiqqan uyimga qaytib boraman», deydi.

²⁵Uyiga kelganda, uyni supurilgan va yigʻishtirilgan holda koʻradi.

²⁶Shunda borib, oʻzidan ham yovuzroq boshqa yettita ruhni chaqiradi va ular bilan uyga kirib, joylashib oladi. Oxir — oqibat oʻsha odamning ahvoli oldingidan ham battar boʻladi.”

²⁷Iso shu gaplarni aytayotganda, olomon orasidan bir ayol baland ovozda Isoga dedi: — Sizni qornida koʻtarib yurgan, Sizni emizgan ayol baxtlidir!

²⁸Iso esa javoban shunday dedi: — Toʻgʻri, lekin Xudoning kalomini tinglab, unga rioya qiladiganlar baxtliroqdir!

²⁹Isoning oldiga katta olomon yigʻilgandan keyin, Iso soʻz boshladi: “Hozirgi nasl qabih bir nasldir. Bu nasl alomat soʻraydi, ammo ularga Yunusning alomatidan[161] boshqa alomat berilmaydi.

³⁰Yunus Naynavo[162] aholisiga alomat boʻlgani singari, Inson Oʻgʻli ham hozirgi nasl uchun alomat[163] boʻladi.

³¹Janub malikasi[164] qiyomat kunida oʻrnidan turib, bu naslning odamlarini mahkum etadi. Chunki Sulaymonning dono ta’limotini tinglagani malika dunyoning u chetidan kelgan edi. Bu yerda esa Sulaymondan ham buyukroq bir Zot turibdi!

³²Naynavo aholisi qiyomat kunida oʻrnidan turib, bu naslni mahkum etadi. Chunki Naynavoliklar Yunusning va’zidan keyin tavba qilganlar. Bu yerda esa Yunusdan ham buyukroq bir Zot turibdi!

³³Hech kim chiroqni yoqib, uni koʻrinmas yerga qoʻymaydi. Aksincha, kirganlar yorugʻlikni koʻrsin deb, uni chiroqpoyaga qoʻyadi.

³⁴Tananing chirogʻi — koʻz. Agar koʻzingiz yaxshi boʻlsa, butun tanangiz yop — yorugʻ boʻladi. Agarda koʻzingiz yomon boʻlsa, butun tanangiz zimziyo zulmat boʻladi.

³⁵Shuning uchun e’tibor bering: sizdagi nur zulmat boʻlmasin.

³⁶Agar tanangiz yop — yorugʻ boʻlib, bironta qorongʻi joyi boʻlmasa, chiroqning nuri sizni yoritib turganday, badaningiz tamomila yop — yorugʻ boʻladi.”

³⁷Iso bularni gapirib turganda, bir farziy Uni mehmonga taklif qildi. Iso uning uyiga kirib, dasturxon yoniga yonboshladi.

³⁸Iso ovqatdan oldin qoʻllarini yuvmaganini[165] farziy koʻrib, ajablandi.

³⁹Rabbimiz Iso unga dedi: “Ey farziylar, sizlar piyolayu idishning sirtini tozalaysizlar — u, ammo ichingiz ochkoʻzlik va yovuzlikka toʻla!

⁴⁰Hoy befahmlar! Narsaning sirtini yaratgan uning ichini ham yaratgan emasmi?!

⁴¹Yaxshisi, idishingiz ichidagini kambagʻallarga xayr — sadaqa qilib beringlar. Shunda hamma narsa siz uchun halol boʻladi.

⁴²Ey farziylar, holingizga voy! Sizlar yalpiz, za’faron va har xil oshkoʻkdan ushr[166] berasizlar — u, ammo adolat va Xudoning sevgisini pisand qilmaysizlar! Bularning birini bajara turib, ikkinchisini ham tashlab qoʻymasligingiz kerak edi.

⁴³Ey farziylar, holingizga voy! Sizlar sinagogalarning toʻrida oʻtirishni va bozorlarda sizlarga salom berishlarini yaxshi koʻrasizlar.

⁴⁴Holingizga voy![167] Sizlar belgisi yoʻq qabrlarga oʻxshaysizlar. Odamlar bilmay turib oʻsha qabrlar[168] ustidan bosib oʻtadilar.”

⁴⁵Tavrot tafsirchilaridan biri Isoga dedi: “Ustoz, bu soʻzlaringiz bilan bizni haqorat qildingiz!”

⁴⁶Iso esa dedi: “Ey tafsirchilar, sizlarning ham holingizga voy! Sizlar koʻtarib boʻlmaydigan ogʻir yukni odamlarga yuklaysizlar — u, ularga yordam bergani oʻzlaringiz hatto barmogʻingizni ham qimirlatmaysizlar.

⁴⁷Holingizga voy! Sizlar ota — bobolaringiz oʻldirgan paygʻambarlarga maqbaralar quryapsizlar.

⁴⁸Shu tariqa ota — bobolaringizning qilmishlarini ma’qullaganingizni tasdiqlayapsizlar. Ular paygʻambarlarni oʻldirishgan boʻlsa, sizlar paygʻambarlarga maqbaralar quryapsizlar!

⁴⁹Shuning uchun ham Xudo Oʻz hikmatlarida shunday degan: «Men ularga paygʻambarlar va havoriylar yuboraman. Ulardan ba’zilarini oʻldiradilar, ba’zilarini esa quvgʻin qiladilar.»

⁵⁰Dunyo yaratilgandan beri hamma paygʻambarlarning toʻkilgan qoni uchun bu nasl jazolanadi.

⁵¹Ular Hobilning toʻkilgan qonidan tortib, qurbongoh bilan Ma’bad orasida oʻldirilgan Zakariyoning[169] qonigacha javob berishadi. Ha, sizlarga aytib qoʻyay, bu nasl hamma qotilliklar uchun javobgar boʻladi.

⁵²Holingizga voy, ey tafsirchilar! Sizlar ilmu ma’rifat kalitini tortib oldingizlar. Ammo oʻzlaringiz kirmadingizlar, kirmoqchi boʻlganlarning ham yoʻllarini toʻsdingizlar.”

⁵³Iso u yerdan chiqishi bilanoq[170], tafsirchilar va farziylar Uni qattiq siquvga oldilar, koʻp savollarga javob berishga majburladilar.

⁵⁴Ular Isoni tilidan ilintirib olish uchun fursat poylardilar.