Read Uzbek Muqaddas Kitob Luqo 15 Bible Online

Luqo 15 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Luqo 15

¹Hamma soliqchilar[188] va gunohkorlar Isoning ta’limotini tinglash uchun kelar edilar.

²Farziylar bilan Tavrot tafsirchilari: “Ana, U gunohkorlarni qabul qilib, ular bilan birga yeb — ichyapti”, deb mingʻirlab norozi boʻldilar.

³Iso esa ularga quyidagi masalni aytib berdi:

⁴“Sizlarning orangizda kimningdir yuzta qoʻyi boʻlsa — yu, bittasi adashib qolsa, toʻqson toʻqqiztasini yaylovda qoldirib, adashgan qoʻyni topmaguncha qidirmaydimi?

⁵Oʻsha qoʻyini topganda, xursand boʻlib yelkasiga koʻtarib oladi.

⁶U uyiga kelib, doʻstlarini, qoʻshnilarini chaqiradi va ularga: — Men yoʻqolgan qoʻyimni topdim! Xursandchiligimga sherik boʻlinglar, — deb aytadi.

⁷Sizlarga aytamanki, xuddi shu singari, tavbaga hojat sezmagan toʻqson toʻqqizta solih odamdan koʻra, tavba qilgan bitta gunohkor uchun samoda koʻproq shodlik boʻladi.

⁸Yoki qaysi bir ayolning oʻnta kumush tangasi[189] boʻlsa — da, bittasini yoʻqotib qoʻysa, u chiroq yoqib tangani topmaguncha uyini supurib — sidirib sinchiklab qidirmaydimi?!

⁹Tangani topgach, dugonalarini va qoʻshnilarini chaqirib: — Men yoʻqolgan tangamni topdim! Xursandchiligimga sherik boʻlinglar, — deydi.

¹⁰Sizlarga aytamanki, xuddi shu singari, tavba qilgan bitta gunohkor uchun Xudoning farishtalari huzurida shodlik boʻladi.”

¹¹Iso yana dedi: “Bir odamning ikki oʻgʻli bor ekan.

¹²Ularning kichigi otasiga: — Ota, mol — mulkingizdan menga tegishli qismini bering, — debdi. Otasi mol — mulkini ikki oʻgʻliga boʻlib beribdi.

¹³Oradan koʻp oʻtmay, kichik oʻgʻil bor narsasini yigʻishtirib, uzoq bir mamlakatga ketibdi. U yerda shaloq yashab, mol — dunyosini koʻkka sovuribdi.

¹⁴Borini isrof qilgandan keyin, oʻsha mamlakatda ogʻir qahatchilik boshlanibdi. Yigit ham muhtojlikda qolibdi.

¹⁵U borib, oʻsha mamlakat fuqarolaridan biriga yollanibdi. U odam esa yigitni oʻz dalasidagi choʻchqalarni[190] boqishga yuboribdi.

¹⁶Yigit choʻchqalar yeydigan qoʻzoqlar bilan qornini toʻydirishga ham zor boʻlibdi, lekin unga shuni ham ravo koʻrishmas ekan.

¹⁷Nihoyat yigit aqlini yigʻib olib, oʻziga oʻzi debdi: — Otamning qanchadan — qancha yollanma ishchilarining noni oshib — toshib yotibdi, men esa bu yerda ochlikdan oʻlyapman.

¹⁸Endi otamning oldiga borib, unga shunday deb aytaman: “Ota, men Xudoga va sizga qarshi gunoh qildim.

¹⁹Endi sizning oʻgʻlingiz deb atalishga loyiq emasman. Meni yollanma ishchilaringiz qatoriga qabul qiling.”

²⁰Yigit otasi oldiga ravona boʻlibdi. Yigit hali uzoqda kelar ekan, otasi uni koʻrib, oʻgʻliga rahmi kelibdi. U yugurib borib, oʻgʻlini quchoqlab, oʻpibdi.

²¹Keyin oʻgʻli otasiga aytibdi: — Ota, men Xudoga va sizga qarshi gunoh qildim. Endi sizning oʻgʻlingiz deb atalishga loyiq emasman.

²²Otasi esa xizmatkorlariga buyuribdi: — Tez boʻlinglar, eng nafis toʻn keltirib yelkasiga yopinglar, qoʻliga uzuk taqinglar, oyoqlariga choriq kiygizinglar.

²³Boʻrdoqi buzoqni olib chiqib, soʻyinglar. Yeb — ichaylik, xursandchilik qilaylik.

²⁴Chunki bu oʻgʻlim men uchun oʻlgan edi, endi tirildi, yoʻqolgan edi, endi topildi. Shunday qilib, xursandchilik qila boshlabdilar.

²⁵Katta oʻgʻil shu paytda dalada ekan. Qaytayotib uyga yaqinlashganda, qulogʻiga musiqa va oʻyin — kulgi sadolari eshitilibdi.

²⁶Xizmatkorlardan birini chaqirib: — Nima gap? — deb soʻrabdi.

²⁷— Ukangiz qaytib keldilar. Otangiz uni sogʻ — salomat koʻrgani uchun boʻrdoqi buzoqni soʻydilar, — deb javob beribdi xizmatkor.

²⁸Shunda katta oʻgʻilning jahli chiqibdi, ichkariga kirishdan bosh tortibdi. Otasi esa tashqariga chiqib, oʻgʻliga oʻtinib gapiribdi.

²⁹Ammo u otasiga shunday javob beribdi: — Menga qarang! Shuncha yildan beri sizga qulday ishlab kelaman. Birorta gapingizni yerda qoldirmadim. Lekin doʻstlarim bilan xursandchilik qilishim uchun siz menga bitta uloqcha ham bermadingiz.

³⁰Ammo mol — mulkingizni fohishalar bilan yeb, yoʻq qilgan anavi oʻgʻlingiz qaytib kelganda, siz boʻrdoqi buzoqni soʻydirdingiz!

³¹Otasi unga shunday javob beribdi: — Oʻgʻlim! Sen doimo men bilan birgasan. Mening bor narsam seniki.

³²Bugun esa bayram qilib, xursand boʻlishimiz kerak. Axir, bu ukang biz uchun oʻlgan edi, endi tirildi, yoʻqolgan edi, endi topildi.”