Read Uzbek Muqaddas Kitob Luqo 2 Bible Online

Luqo 2 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Luqo 2

¹Oʻsha kunlarda Qaysar[21] Avgust[22]: “Butun Rim imperiyasidagi aholi roʻyxatga olinsin[23]”, degan farmon chiqardi.

²Bu ilk aholi roʻyxati boʻlib, Suriyada Kviriniyus hokim boʻlgan paytda oʻtkazildi[24].

³Roʻyxatdan oʻtish uchun hamma oʻz shahriga bordi.

⁴Yusuf ham Jaliladagi Nosira shahridan Yahudiyaning Baytlahm shahriga yoʻl oldi. Bu shahar Dovud shahri edi. Yusuf Dovud xonadonidan, uning naslidan edi.

⁵Yusuf roʻyxatdan oʻtgani Maryamni ham oʻzi bilan olib ketdi. Maryam Yusufga unashtirilgan boʻlib, farzand kutayotgan edi.

⁶Ular oʻsha yerda boʻlganlarida Maryamning oy — kuni toʻldi.

⁷U oʻzining toʻngʻich oʻgʻlini tugʻdi. Uni yoʻrgaklab, oxurga yotqizib qoʻydi, chunki mehmonxonada ularga joy yoʻq edi.

⁸Baytlahm yaqinida choʻponlar bor edi. Ular tunda yaylovdagi suruvini qoʻriqlash uchun dalada yotib qolgan edilar.

⁹Ularning qarshisida Egamizning bir farishtasi paydo boʻldi, Egamizning ulugʻvorligi ularning atrofini yoritib yubordi. Choʻponlar qattiq vahimaga tushdilar.

¹⁰Ammo farishta ularga shunday dedi: — Qoʻrqmanglar! Men sizlarga Xushxabar olib keldim. Bu xabar hammaga buyuk quvonch keltiradi.

¹¹Bugun Dovud shahrida[25] sizlar uchun Najotkor tugʻildi. U Masihdir[26], bizning Rabbimizdir.

¹²Mana, sizlarga Uning belgisi: oxurda yotgan, yoʻrgaklangan Chaqaloqni topasizlar.

¹³Birdan farishtaning yonida samo lashkari boʻlmish son — sanoqsiz farishtalar paydo boʻldi. Ular Xudoga hamdu sano aytishardi:

¹⁴“Falak toqidagi Xudoga sharaflar boʻlsin, Xudodan marhamat topgan yerdagi bandalarga tinchlik kelsin![27]”

¹⁵Farishtalar osmonga koʻtarilib ketgandan keyin, choʻponlar bir — biriga dedilar: — Qani, Baytlahmga boraylik! Egamiz bizga aytgan voqea yuz berganini koʻraylik!

¹⁶Ular shosha — pisha bordilar, Maryam, Yusuf va oxurda yotgan Chaqaloqni koʻrdilar.

¹⁷Ular Chaqaloqni koʻrib, farishta bu Chaqaloq toʻgʻrisida nimalar aytganini gapirib berdilar.

¹⁸Choʻponlarning gapini eshitganlarning hammasi hayratga tushdi.

¹⁹Maryam esa bu soʻzlarning barini diliga tugib olib, chuqur oʻylab yurdi.

²⁰Choʻponlar qaytib ketayotib, Xudoni ulugʻlab, Unga hamdu sanolar aytdilar. Chunki eshitgan va koʻrganlarining hammasi xuddi farishta aytganday sodir boʻlgandi.

²¹Oradan sakkiz kun oʻtdi. Chaqaloqni sunnat qiladigan payt[28] keldi. Unga Iso deb ism qoʻydilar. Iso ona qornida paydo boʻlmasdan oldin, farishta Unga shu ismni bergan edi.

²²Musoning qonuniga koʻra[29], Maryam poklanish kunlariga rioya qildi. Bu muddat tugagach, Maryam bilan Yusuf Quddusga bordilar. U yerda poklanish qurbonligini keltirib, Egamizning qonunidagi: “Ikkita kaptar yoki ikkita musicha keltirilsin” degan amrni bajardilar[30]. Ular Bolani ham Egamizga taqdim qilmoqchi boʻlib, Uni oʻzlari bilan Quddusga olib borgan edilar. Chunki Egamizning qonunida: “Har bir toʻngʻich oʻgʻil Egamizga bagʻishlanishi kerak”, deb yozilgan[31].

²³

²⁴

²⁵Oʻsha paytda Quddusda Shimoʻn degan bir odam bor edi. U solih, taqvodor odam boʻlib, Isroilning najot topishini intizor boʻlib kutar edi. Muqaddas Ruh unga yor edi.

²⁶Muqaddas Ruh unga: “Egamiz va’da qilgan Masihni sen koʻrmaguningcha, oʻlmaysan”, deb ayon qilgan edi.

²⁷Shunday qilib, Shimoʻn Muqaddas Ruh boshchiligida Ma’badga bordi. Isoning ota — onasi qonunda buyurilgan marosimni bajarish uchun Chaqaloqni Ma’bad hovlisiga olib kirdilar.

²⁸Shunda Shimoʻn Chaqaloqni qoʻliga olib, Xudoga hamdu sano aytdi:

²⁹“Ey Egam, va’dangni Sen bajo aylading, Endi tinchgina oʻlishga rozi bu quling.

³⁰Zero, oʻz koʻzim ila koʻrdim Qutqaruvchini,

³¹Barcha ellar oldida hozirlagan najotingni.

³²Gʻayriyahudiylarga ayon boʻladigan nurdir U, Xalqing Isroilning shuhratidir U.”

³³Yusuf ham, Maryam ham Iso haqida aytilgan bu soʻzlardan hayratga tushdilar.

³⁴Shimoʻn ularni duo qilib, Isoning onasi Maryamga dedi: — Mana shu goʻdak Isroil xalqi orasida koʻp odamlarning qulashiga va yuksalishiga sababchi boʻladi. U Xudodan alomat boʻladi, Uni koʻplar rad etadi.

³⁵Natijada koʻplarning sirli fikrlari oshkor boʻladi. Sening qalbingga ham qilich sanchiladi.

³⁶U yerda Xanna ismli keksa bir paygʻambar ayol ham bor edi. U Osher qabilasidan Paniyol degan odamning qizi edi. U turmushga chiqib, eri bilan yetti yil yashadi.

³⁷Soʻng beva qolgan edi. U sakson toʻrt yil davomida beva boʻlib[32], hech qachon Ma’badni tark etmasdi. Roʻza tutib, ibodat qilib, kechayu kunduz Xudoga sajda qilardi.

³⁸Shimoʻn Maryam va Yusufga gapirib turgan paytda Xanna ularga yaqinlashib, Xudoga shukronalar aytdi. U Quddusning ozod qilinishini intizorlik bilan kutganlarning hammasiga bu Bola haqida soʻzlay boshladi.

³⁹Yusuf bilan Maryam Egamizning qonunidagi hamma talablarni bajarganlaridan keyin, Jalilaga, oʻz shahri Nosiraga qaytib bordilar.

⁴⁰Bola ulgʻayib, kuchga va donolikka toʻlib borardi. U Xudoning inoyati ostida edi.

⁴¹Isoning ota — onasi har yili Fisih bayramida[33] Quddusga borar edilar.

⁴²Iso oʻn ikki yoshda boʻlganda, ular yana odatdagiday bayram qilish uchun Quddusga bordilar.

⁴³Bayramdan keyin ular uyga qaytar ekanlar, oʻsmir Iso Quddusda qoldi. Ota — onasi esa bundan bexabar edi.

⁴⁴Ular, Iso yoʻlovchilar orasida kelyapti, deb oʻylashdi. Bir kun yoʻl bosganlaridan keyin, Isoni qarindosh — urugʻlari va tanish — bilishlari orasidan qidira boshladilar.

⁴⁵Uni topa olmaganlaridan keyin, Quddusga qaytib, Isoni oʻsha yerdan qidirdilar.

⁴⁶Uch kundan soʻng Uni Ma’baddan topdilar. U muallimlar orasida oʻtirardi, ularning gaplariga quloq solib, savollar berardi.

⁴⁷Isoning gaplarini eshitganlarning hammasi Uning fahm — idrokiga va berayotgan javoblariga hayron qolardilar.

⁴⁸Ota — onasi Uni koʻrib, ajablandilar. Onasi Unga dedi: — Oʻgʻlim, bu nima qilganing? Otang ikkovimiz Seni qidiraverib adoyi tamom boʻldik — ku!

⁴⁹— Nega Meni qidirdingizlar? — dedi Iso. — Men samoviy Otamning[34] uyida boʻlishim[35] kerakligini nahotki bilmagan boʻlsangizlar?!

⁵⁰Ammo ular Isoning aytgan gapini tushunmadilar.

⁵¹Iso ular bilan Nosiraga qaytib ketdi. Doim ota — onasiga itoat qildi. Onasi esa bu gaplarning hammasini diliga tugib qoʻydi.

⁵²Iso ulgʻayib, yillar oʻtgan sari dono boʻlib borardi. U Xudoning ham, odamlarning ham mehrini qozonardi.