Read Uzbek Muqaddas Kitob Luqo 23 Bible Online

Luqo 23 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Luqo 23

¹Butun Kengash a’zolari turib, Isoni hokim Pilatning[261] oldiga keltirdilar.

²Ular Isoni ayblay boshladilar: — Biz bu Odamni xalqimizni yoʻldan ozdirayotganda ushlab oldik. U, Qaysarga[262] soliq toʻlamanglar, Men Masihman, ya’ni shohman, deb aytib yuribdi.

³Pilat Isodan: — Sen yahudiylarning shohimisan? — deb soʻradi. — Siz shunaqa deysiz, — deb javob berdi Iso.

⁴Shunda Pilat bosh ruhoniylarga va olomonga: — Men bu Odamni ayblashga hech qanday sabab koʻrmayapman, — dedi.

⁵Ammo ular qattiq turib oldilar: — U Oʻz ta’limoti bilan butun Yahudiyadagi[263] odamlarni qoʻzgʻolonga da’vat qilyapti. U bu qilmishini Jalilada boshlagandi, endi shu yerga ham yetib kelibdi.

⁶Pilat bu gapni eshitib: — Bu Odam Jalilalikmi? — deb soʻradi.

⁷Iso Hirodning[264] qoʻli ostidagi hududdan ekanini Pilat bilgach, Uni Hirod huzuriga joʻnatdi. Hirod oʻsha paytda Quddusda edi.

⁸Hirod Isoni koʻrib, juda xursand boʻlib ketdi. U anchadan buyon Isoni koʻrmoqchi boʻlib yurgan edi. Chunki Hirod Iso haqida eshitgan, Uning biron moʻjizasini koʻrsam degan niyatda edi.

⁹Hirod Isoga koʻp savollar berdi, ammo Iso hech biriga javob qaytarmadi.

¹⁰Shu yerda turgan bosh ruhoniylar bilan Tavrot tafsirchilari esa Uni shiddat bilan qoraladilar.

¹¹Shundan keyin Hirodning oʻzi ham askarlari bilan birga Isoni kamsitib masxaraladi. Unga shohona chopon kiydirib, Pilatning oldiga qaytarib yubordi.

¹²Bir — biriga dushman boʻlgan Hirod bilan Pilat oʻsha kuni doʻstlashdilar.

¹³Pilat bosh ruhoniylar, yoʻlboshchilar va xalqni chaqirib,

¹⁴ularga dedi: — Sizlar bu Odamni xalqni yoʻldan ozdirishda ayblab, oldimga olib keldingizlar. Men Uni sizlarning oldingizda tekshirib koʻrdim. Ammo sizlar Unga qoʻygan ayblardan birontasini men topmadim.

¹⁵Hirod ham hech nima topolmagani uchun Uni bizning oldimizga qaytarib yubordi. Xullas, bu Odam oʻlimga loyiq biron ish qilmagan.

¹⁶Shuning uchun men Uni kaltaklab, ozod qilib yuboraman[265].

¹⁷

¹⁸Xaloyiq esa bir ogʻizdan: — Unga oʻlim! Bizga Barabbasni ozod qiling! — deb baqira ketishdi.

¹⁹Barabbas shaharda yuz bergan isyonda[266] ishtirok etib, qotillik qilgan, shuning uchun zindonga tashlangan edi.

²⁰Pilat Isoni ozod qilmoqchi boʻlib, olomonga yana murojaat etdi.

²¹Ammo olomon: — Xochga mixlansin! Xochga mixlansin! — deb shovqin koʻtardi.

²²Pilat uchinchi marta ularga aytdi: — Nimaga? U nima yomonlik qildi, axir?! Men Unda oʻlimga loyiq biror ayb topganim yoʻq. Shunday ekan, men Uni kaltaklab, ozod qilib yuboraman!

²³Biroq olomon ovozi boricha: — Iso xochga mixlansin! — deb baqirib, talab qilaverdi. Nihoyat ularning baqir — chaqirlari ustun keldi.

²⁴Pilat ularning talabini bajarishga qaror qildi.

²⁵Olomonning istagiga koʻra, isyonda ishtirok etib, qotillik qilgani uchun zindonga tashlangan odamni Pilat ozod qildi, Isoni esa olomonning ixtiyoriga topshirdi.

²⁶Rim askarlari Isoni olib ketdilar. Ular ketayotganlarida, Shimoʻn degan bir odamni uchratib qoldilar. Shimoʻn Kirineyalik[267] boʻlib, daladan shaharga qaytib kelayotgan ekan. Askarlar uning yelkasiga xochni[268] ortib, Isoning ketidan borishga majbur qildilar.

²⁷Bir talay olomon Isoning ortidan ergashib kelayotgan edi. Ularning orasida ayollar ham bor edi. Ayollar koʻksiga urib, Iso uchun faryod qilardilar.

²⁸Iso ayollarga qarab dedi: — Men uchun yigʻlamanglar, ey Quddus qizlari! Oʻzlaringiz uchun, farzandlaringiz uchun yigʻlanglar.

²⁹Shunday kunlar keladiki: “Tugʻmagan, bola emizmagan, bepusht ayollar baxtlidir”, deb aytishadi.

³⁰Oʻshanda odamlar togʻlarga: “Ustimizga qulanglar!” deya baqirishadi. Qirlarga: “Bizni bosib qolinglar!” deb yolvorishadi[269].

³¹Koʻkarib turgan daraxtga shunday qilsalar, qurigan daraxtni nima qilar ekanlar?!

³²Iso bilan birga ikki jinoyatchini ham qatl qilishga olib ketayotgan edilar.

³³Bosh suyagi degan joyga yetib kelganlaridan soʻng, askarlar Isoni xochga mixladilar. Iso bilan birga ikkita jinoyatchini ham mixladilar, ularning biri Isoning oʻng tomonida, biri chap tomonida edi.

³⁴Iso: — Ey Ota! Ularni kechirgin, ular nima qilayotganini bilmaydilar, — dedi[270]. Askarlar qur’a tashlab, Isoning kiyimlarini boʻlishib oldilar[271].

³⁵Olomon qarab turardi. Yahudiy yoʻlboshchilari esa Isoning ustidan kulib, shunday derdilar: — U boshqalarni qutqarardi. Agar U Xudo tanlagan Masih boʻlsa, endi Oʻzini qutqarib koʻrsin — chi! — deyishardi.

³⁶Askarlar ham Isoni masxaraladilar. Ular Isoga arzon sharob[272] ichirgani yaqinlashib,

³⁷shunday dedilar: — Agar Sen yahudiylarning Shohi boʻlsang, Oʻzingni Oʻzing qutqar — chi!

³⁸Isoning bosh tomonida: “Bu yahudiylarning Shohidir” degan yozuv bor edi[273].

³⁹Xochga mixlangan jinoyatchilardan biri Isoni haqoratlab dedi: — Masih ekansan, Oʻzingni ham, bizni ham qutqarmaysanmi?!

⁴⁰Ikkinchi jinoyatchi esa bu sherigiga ta’na qildi: — Xudodan qoʻrqmaysanmi?! Oʻzing ham shu Odam kabi jazoga mahkum boʻlgansan — ku!

⁴¹Biz qilmishimizga yarasha adolatli jazo oldik. U esa hech qanday yomonlik qilgani yoʻq.

⁴²Keyin dedi: — Ey Iso[274], taxtingizga oʻtirib, Shoh boʻlganingizda meni eslang!

⁴³Iso unga dedi: — Senga chinini aytayin, bugunoq sen Men bilan birga jannatda boʻlasan.

⁴⁴Tush payti edi. Kun qoraydi, soat uchga[275] qadar hamma yoq zulmatga choʻmdi. Ma’baddagi parda[276] oʻrtasidan yirtildi.

⁴⁵

⁴⁶Iso baland ovoz bilan faryod qildi: — Ota! Ruhimni Sening qoʻllaringga topshiryapman[277]. Shunday dedi — da, jon berdi.

⁴⁷Voqeani koʻrib turgan Rim yuzboshisi Xudoni ulugʻlab: — Haqiqatan ham, bu Odam solih ekan, — dedi.

⁴⁸Tomoshaga toʻplangan olomon sodir boʻlgan voqealarni koʻrib, qaygʻudan koʻksiga ura — ura uylariga qaytib ketdilar.

⁴⁹Isoni bilganlar esa, shu jumladan, Jaliladan Unga ergashib kelgan ayollar yuz bergan voqealarni uzoqdan kuzatib turardilar.

⁵⁰Oliy kengash a’zolari orasida Yusuf ismli yaxshi va solih bir kishi bor edi.

⁵¹U Yahudiyadagi Arimateya shahridan[278] boʻlib, Xudoning Shohligini intizorlik bilan kutardi. Yusuf Kengash a’zolarining bu qarorini va qilgan ishini ma’qullamagan edi.

⁵²U Pilatning oldiga borib, Isoning jasadini soʻradi.

⁵³Yusuf jasadni xochdan tushirib olib, zigʻir matosi bilan kafanladi. Keyin jasadni qoyaga oʻyilgan qabrga qoʻydi. Bu qabrga hali hech kim qoʻyilmagan edi.

⁵⁴Bu kun Shabbat arafasi boʻlib, Shabbat kuni boshlanishiga oz qolgandi[279].

⁵⁵Jaliladan Iso bilan birga kelgan ayollar Yusufning orqasidan ergashib bordilar. Ular qabrni va Isoning jasadi qanday dafn qilinganini koʻrdilar.

⁵⁶Ular uylariga qaytib borib, jasadga surtish uchun xushboʻy moylar va atirlar tayyorladilar[280]. Shabbat kuni esa, qonunda buyurilganday, dam oldilar.