Read Uzbek Muqaddas Kitob Luqo 6 Bible Online

Luqo 6 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Luqo 6

¹Shabbat kunlarining birida[91] Iso bugʻdoyzordan oʻtib ketayotgan edi. Uning shogirdlari boshoqlardan uzib olib, kaftlarida uqalab, donlarini yeyayotgan edilar[92].

²Ba’zi farziylar esa ularga dedi: — Nega sizlar Shabbat kuni qonunga xilof ish[93] qilyapsizlar?

³Iso ularga shunday javob berdi: — Dovud hamrohlari bilan och qolganda nimalar qilganini[94] nahotki sizlar hech oʻqimagan boʻlsangiz?!

⁴U Xudoning uyiga kirib, muqaddas nonlarni[95] yegan. Hatto hamrohlariga ham bergan. Qonunga muvofiq esa bunday nonlarni faqat ruhoniylar yeyishga haqli edilar — ku!

⁵Iso yana dedi: — Inson Oʻgʻli Shabbat kunining ham Hokimidir.

⁶Boshqa Shabbat kuni Iso sinagogaga kirib ta’lim berdi. U yerda oʻng qoʻli qurib qolgan bir odam bor edi.

⁷Tavrot tafsirchilari bilan farziylar Isoni ayblash uchun biron sabab topish maqsadida: “Iso Shabbat kuni bu odamga shifo berarmikan”, deb Uni kuzatib turardilar.

⁸Iso ularning bu niyatini bila turib, qoʻli shol odamga: — Oʻrningdan turib oldinga chiq! — deb buyurdi. U oldinga chiqdi.

⁹Iso yigʻilganlarga dedi: — Sizlarga bir savolim bor. Qonunga muvofiq Shabbat kuni yaxshilik qilish kerakmi yoki yomonlikmi? Jonni xalos qilish kerakmi yoki nobud qilishmi?[96]

¹⁰Iso ularning hammasiga nazar tashlab chiqdi — da, u odamga: — Qoʻlingni uzat! — dedi. U odam qoʻlini uzatishi bilanoq qoʻli soppa — sogʻ boʻlib qoldi.

¹¹Tafsirchilar bilan farziylar gʻazabdan jazavasi tutib, Isoni nima qilsak ekan, deb muhokama qila boshladilar.

¹²Oʻsha kunlarning birida Iso ibodat qilgani toqqa chiqdi. U tun boʻyi Xudoga ibodat qildi.

¹³Tong otgach, shogirdlarini yoniga chaqirdi va oralaridan quyidagi oʻn ikkitasini tanlab olib, ularga havoriylar deb nom berdi:

¹⁴Shimoʻn (Iso unga Butrus deb ism berdi), uning ukasi Endrus, Yoqub, Yuhanno, Filip, Bartolomey,

¹⁵Matto, Toʻma, Xalfey oʻgʻli Yoqub, vatanparvar[97] deb nom olgan Shimoʻn,

¹⁶Yoqub oʻgʻli Yahudo va keyinchalik xiyonat qilgan Yahudo Ishqariyot.

¹⁷Shundan soʻng Iso ular bilan birga pastga tushib, tekis joyda toʻxtadi. Bu yerda Uning koʻplab shogirdlari, shuningdek, butun Yahudiyadan[98], Quddusdan, sohildagi Tir va Sidon hududlaridan kelgan bir talay olomon bor edi.

¹⁸Ular Isoni tinglagani va xastaliklaridan forigʻ boʻlgani kelgan edilar. Yovuz ruhlardan azob chekayotgan odamlar ham shifo topdilar.

¹⁹Hamma odamlar qoʻllarini Isoga tekkizishga urinardi, chunki Undan bir kuch chiqib, hammaga shifo berardi.

²⁰Iso shogirdlariga qarab, dedi: “Ey kambagʻallar, sizlar baxtlisiz! Xudoning Shohligi sizlarnikidir.

²¹Ey hozir och boʻlganlar, baxtlisiz! Sizlar toʻq boʻlasizlar. Ey yigʻlayotganlar, baxtlisiz! Sizlar quvonib kulasizlar.

²²Inson Oʻgʻliga yon bosganingiz uchun Odamlar sizdan nafratlanganlarida, Jamiyatdan quvib, haqoratlaganlarida, Ismingizni qoralaganlarida, Sizlar baribir baxtlisizlar!

²³Shunday kunlar kelganda quvoning, shodlikdan sakrang. Sizlarni samoda buyuk mukofot kutmoqda. Axir, sizlarga ozor yetkazayotgan odamlarning ota — bobolari ham paygʻambarlarga shunday qilganlar.

²⁴Ey boylar, holingizga voy! Sizlar rohatingizni koʻrib boʻldingizlar.

²⁵Ey qorni toʻqlar, holingizga voy! Sizlar och qolasizlar. Ey kulayotganlar, holingizga voy! Sizlar aza tutib, faryod qilasizlar.

²⁶Barcha odamlar sizni maqtaganda holingizga voy. Axir, ularning ota — bobolari Soxta paygʻambarlarni ham xuddi shunday maqtaganlar.

²⁷Ey Meni tinglayotganlar, sizlarga aytyapman: dushmanlaringizni yaxshi koʻringlar, sizdan nafratlanganlarga yaxshilik qilinglar.

²⁸Sizlarga la’nat aytganlarni duo qilinglar. Sizga ozor berganlar uchun ibodat qilinglar.

²⁹Bir chakkangizga ursalar, ikkinchisini ham tuting. Agar kimdir toʻningizni tortib olsa, koʻylagingizni ham yechib bering.

³⁰Sizdan soʻraganlarning hammasiga bering. Agar kimdir narsangizni tortib olsa, «Qaytarib ber», deb talab qilmang.

³¹Odamlar sizlarga nima qilishlarini istasangiz, sizlar ham ularga oʻshani qilinglar.

³²Agar sizni sevganlarnigina yaxshi koʻrsangiz, qanday savob qilgan boʻlasizlar?! Hatto gunohkorlar ham oʻzlarini sevganlarni yaxshi koʻradilar.

³³Agar oʻzingizga yaxshilik qilganlargagina yaxshilik qilsangiz, qanday savob qilgan boʻlasiz?! Hatto gunohkorlar ham xuddi shunday qiladilar.

³⁴Agar siz qaytarib olishga umid qilib qarz bersangiz, qanday savob qilgan boʻlasiz?! Hatto gunohkorlar ham qancha qarzlari boʻlsa, hammasini qaytarib olish maqsadida gunohkorlarga qarz beradilar.

³⁵Lekin siz dushmanlaringizni seving, ularga yaxshilik qiling, qaytarib berishini oʻylamay, qarz bering. Shunda buyuk mukofot olib, Xudoyi Taoloning farzandlari boʻlasizlar. Axir, Uning Oʻzi ham noshukurlarga va fosiqlarga mehribon — ku!

³⁶Osmondagi Otangiz rahmdil boʻlgani kabi, sizlar ham rahmdil boʻlinglar.

³⁷Boshqalarni hukm qilmang, shunda Xudo ham sizlarni hukm qilmaydi. Boshqalarni ayblamang, shunda Xudo ham sizni ayblamaydi. Boshqalarni kechiring, shunda Xudo sizni kechiradi.

³⁸Boshqalarga bering, Xudo ham sizlarga beradi, moʻl — koʻl qilib beradi, bosib, silkitib toʻldirilgan, toshib — toʻkilgan oʻlchov bilan qoʻyningizni toʻldiradi. Sizlar qanday oʻlchov bilan oʻlchasangizlar, Xudo ham sizlarga xuddi shunday oʻlchov bilan oʻlchab beradi.”

³⁹Iso ularga quyidagi masalni ham aytib berdi: “Koʻr odam koʻrni yetaklab yura oladimi?! Ikkalasi ham chuqurga qulab tushadi — ku!

⁴⁰Shogird ustozidan ustun boʻlmas. Ammo mukammal bilim egallagan shogird ustoziday boʻlar.

⁴¹Nima uchun sen birodaringning koʻzidagi zirapchani koʻrasan — u, oʻz koʻzingdagi xodani sezmaysan?

⁴²Koʻzingdagi xodani koʻrmay turib qanday qilib birodaringga: «Doʻstim, kel, koʻzingdagi zirapchani olib tashlay», deb aytasan? Hoy, ikkiyuzlamachi! Oldin koʻzingdagi xodani chiqarib ol, shunda koʻzing tiniq koʻradi va birodaringning koʻzidan zirapchani chiqara olasan.

⁴³Yaxshi daraxt yomon meva bermas, yomon daraxt esa yaxshi meva bermas.

⁴⁴Har bir daraxtning qandayligi oʻz mevasidan bilinadi. Tikanzordan anjir terilmaydi, butazordan uzum uzilmaydi.

⁴⁵Yaxshi odam yuragining ezgulik xazinasidan yaxshilik chiqaradi, yomon odam yuragining yomonlik xazinasidan yomonlik chiqaradi. Odamning dili nimaga toʻlib — toshsa, oʻsha tiliga chiqadi.

⁴⁶Nega sizlar Meni: «Yo Rabbiy, yo Rabbiy!» deb chaqirasiz — u, ammo aytganlarimni qilmaysizlar?

⁴⁷Mening oldimga kelgan va soʻzlarimni eshitib, ularga rioya qilgan odam kimga oʻxshashini bilasizlarmi?

⁴⁸Uy qurayotganda, chuqur xandaq qazib, tosh ustiga poydevor oʻrnatgan kishiga oʻxshaydi u. Sel toshib, oʻsha uyni suv bosadi, lekin uyni qoʻzgʻata olmaydi. Chunki uy mahkam oʻrnatilgan[99].

⁴⁹Ammo Mening soʻzlarimni tinglab, ularga rioya qilmaydigan odam uyni tuproq ustiga, poydevorsiz qurgan kishiga oʻxshaydi. Uyni suv bosganda, uy oʻsha zahoti qulab tushadi. Uy butunlay vayron boʻladi.”