Read Uzbek Muqaddas Kitob Qonunlar 9 Bible Online

Qonunlar 9 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Qonunlar 9

¹Quloq sol, ey Isroil! Bugun Iordan daryosining narigi tomoniga[64] oʻtasizlar. Oʻzlaringizdan koʻproq va kuchliroq boʻlgan xalqlarning yerlarini mulk qilib olasizlar. Ularning ulkan shaharlari osmonoʻpar devorlar bilan oʻralgan.

²Oʻsha kuchli, boʻyi baland xalq Onoq avlodidandir[65]. Ularni oʻzlaringiz bilasizlar, “Onoq avlodiga kim ham bas kela olardi?!” degan gaplarni eshitgansizlar.

³Bugun shuni bilib qoʻyinglarki, Egangiz Xudo yamlamay yutadigan olovday sizlarning oldingizda boradi. Xudo Onoq avlodini magʻlub qilib, sizlarga itoat ettiradi. Shunda Egamiz bergan va’daga koʻra, ularni bir lahzada quvib, yoʻq qilasizlar.

⁴Egangiz Xudo ularni sizlarning oldingizdan haydaganda, oʻzingizcha: “Egam solihligim uchun bu yerni menga berdi”, deb aytmanglar. Bu xalqlar fosiq boʻlgani uchun Egamiz ularni sizlarning oldingizdan haydayapti.

⁵Sizlar solihligingiz uchun, yuragingiz toʻgʻri boʻlgani uchun ularning yeriga borib egalik qilmayapsizlar. Yoʻq! Bu xalqlarning fosiqligi tufayli Egangiz Xudo ularni oldingizdan haydayapti. Shu yoʻl bilan otalaringiz Ibrohim, Is’hoq va Yoqubga Egangiz ont ichib bergan va’dasini bajaradi.

⁶Shuni bilib qoʻyinglarki, Egangiz Xudo bu hosildor yurtni sizlarga solih boʻlganingiz uchun bermayapti. Sizlar solih emas, oʻjar xalqsiz.

⁷Egangiz Xudoni sahroda qanchalar gʻazablantirganingizni yodingizda tutinglar, aslo unutmanglar. Misrdan chiqqan kundan boshlab, mana shu yerga yetib kelguningizcha Egamizga qarshilik qilib keldingizlar.

⁸Sinay togʻida[66] ham Egamizning gʻazabini keltirganingizda, U shunday gʻazablandiki, sizlarni yoʻq qilib yuboray dedi.

⁹Men tosh lavhalarni, ya’ni Egamiz sizlar bilan qilgan ahd[67] lavhalarini olgani toqqa chiqdim. Qirq kechayu qirq kunduz togʻda boʻldim, u yerda na non yedim, na suv ichdim.

¹⁰Egamiz menga Oʻz qoʻli bilan yozgan ikkita tosh lavhani berdi. Togʻda yigʻilgan kuningiz Egamiz sizlarga olov ichidan aytgan amrlarning hammasi tosh lavhalarga yozilgan edi.

¹¹Qirq kechayu qirq kunduzdan keyin Egamiz menga ahd soʻzlari yozilgan ikkita tosh lavhani berdi.

¹²Keyin Egamiz menga: “Qani boʻl, bu yerdan tez pastga tush! Oʻzing Misrdan boshlab olib chiqqan xalq yoʻldan ozdi. Men sizlarga amr qilgan yoʻldan darrov toyib, oʻzlariga but yasadi”, — dedi.

¹³Egamiz menga yana shunday dedi: “Bu xalq haqiqatan ham oʻjar ekanligini koʻrib turibman.

¹⁴Endi Meni toʻxtatma. Hammasini halok qilaman, ularning nomini yer yuzidan oʻchiraman. Ulardan ham koʻproq, kuchliroq xalqni sendan yarataman.”

¹⁵Men togʻdan qaytib tushdim. Togʻ olov boʻlib yonar, ahdning ikkita tosh lavhasini qoʻllarimga koʻtarib olgan edim.

¹⁶Qarasam, sizlar Egangiz Xudoga qarshi gunoh qilibsizlar, oʻzlaringizga buzoq shaklidagi butni yasab olibsizlar. Birpasda Egamiz sizlarga amr qilgan yoʻldan toyibsizlar.

¹⁷Shunda qoʻllarimdagi ikkala tosh lavhani otib yubordim. Ularni koʻz oldingizda sindirdim.

¹⁸Egamiz oldida yuz tuban muk tushib, oldingiday[68] qirq kechayu qirq kunduz non yemay, suv ichmay iltijo qildim, chunki sizlar gunoh qilgan edingizlar. Egamiz oldida qabih ish qilib, Uni gʻazablantirgan edingizlar.

¹⁹Egamiz gʻazablanib, sizlarni yoʻq qilmoqchi boʻldi. Men Uning gʻazabidan qoʻrqdim. Lekin Egamiz bu safar ham mening iltijolarimga quloq soldi.

²⁰Egamiz Horundan ham gʻazablanib, uni halok qilmoqchi boʻldi, lekin men oʻshanda Horun uchun ham Egamizga yolvordim.

²¹Sizlar butni yasab gunoh qildingiz, shuning uchun men butni olovda yondirdim. Tuproqday maydalab ezib, kukunini togʻdan oqib tushayotgan irmoqqa tashlab yubordim.

²²Sizlar Taverada[69] ham, Massax[70] va Xivrut — Xattavoda[71] turganingizda ham Egamizni gʻazablantirgan edingiz.

²³Egamiz sizlarni Kadesh — Barnadan joʻnatganda ham, sizlarga: “Boringlar, Men sizlarga beradigan yerni mulk qilib olinglar”, deb amr qilganda, sizlar Egangiz Xudoning amriga qarshilik qildingizlar[72]. Unga ishonmadingizlar, quloq solmadingizlar.

²⁴Men sizlarni taniganimdan buyon, sizlar Egamizga qarshi bosh koʻtarasizlar.

²⁵Egamiz sizlarni halok qilmoqchi boʻlgani uchun Men Egamiz oldida oʻsha qirq kechayu qirq kunduz muk tushib ibodat qilganimda

²⁶shunday deb yolvorgan edim: “Ey Egamiz Rabbiy! Xalqingni halok qilma. Axir, ular Sening mulking — ku! Sen ularni buyuk kuching bilan qutqarib, qudrating bilan Misrdan olib chiqqansan.

²⁷Qullaring Ibrohim, Is’hoq va Yoqubni yodingda tut, bu xalqning oʻjarligi, fosiqligi va gunohiga e’tibor berma.

²⁸Aks holda, Misrliklar shunday deydi: «Anavi xalqning Egasi va’da qilgan yeriga ularni olib kirolmabdi. U Oʻzining xalqini yomon koʻrar ekan, shuning uchun ularni sahroda nobud qilish maqsadida Misrdan olib chiqqan ekan!»

²⁹Axir, ularni buyuk kuching va ajoyibotlaring bilan Misrdan Oʻzing olib chiqqansan, ular Sening xalqingdir.”