Read Uzbek Muqaddas Kitob Yuhanno 1 Bible Online

Yuhanno 1 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yuhanno 1

¹Azalda Kalom[2] bor edi. Kalom Xudo bilan birga edi, Kalom Xudo edi.

²Azalda U Xudo bilan birga edi.

³Butun borliq Kalom orqali yaratilgan[3], Usiz yaratilgan biron narsa mavjud emas.

⁴Kalom hayot manbayi edi, Bu hayot insonlarning Nuri edi.

⁵Nur zulmatda porlaydi, Axir, zulmat Nurni yengolmadi.

⁶Xudo Yahyo ismli bir odamni yubordi.

⁷Yahyo Nur haqida shahodat qilgani kelgan edi, toki hamma uning shahodati orqali imon keltirsin.

⁸Yahyoning oʻzi Nur emas edi, u faqat Nur haqida shahodat qilgani kelgandi.

⁹Har bir odamni yoritadigan haqiqiy Nur dunyoga kelayotgan edi[4].

¹⁰Ha, Kalom dunyoda edi, Dunyo U orqali yaratilgandi, Biroq dunyo Uni tanimadi.

¹¹U Oʻz yurtiga keldi, Lekin Oʻz xalqi Uni qabul qilmadi.

¹²Ammo Uni qabul qilganlarning hammasiga, Unga imon keltirganlarga, U Xudoning farzandi boʻlish huquqini berdi.

¹³Ular tana xohishidan emas, Er xohishidan ham emas, Tabiiy yoʻl bilan emas[5], Balki Xudodan tugʻilgan farzandlardir.

¹⁴Kalom inson boʻldi, Oramizda yashadi[6]. U inoyat va haqiqatga toʻlgandi. Biz esa Uning ulugʻvorligini koʻrdik. Bu ulugʻvorlik Otadan[7] kelgan yagona Oʻgʻilga[8] mansub edi.

¹⁵Yahyo U haqda guvohlik berib, baland ovozda dedi: “Mening ketimdan kelayotgan Zot mendan ulugʻdir, chunki U mendan oldin mavjud boʻlgan, deb mana shu Kishi haqida aytgan edim.”

¹⁶Uning cheksiz inoyati tufayli Biz hammamiz baraka ustiga baraka oldik.

¹⁷Xudo qonunni Muso orqali berdi, Inoyat va haqiqatni esa U Iso Masih orqali koʻrsatdi.

¹⁸Hech kim hech qachon Xudoni koʻrgan emas, Samoviy Otaning bagʻridagi, Aslida Xudo boʻlgan yagona Oʻgʻil[9] Uni bizga tanitdi.

¹⁹Quddusdagi yahudiylar Yahyoning oldiga ruhoniylarni[10] va levilarni[11] yubordilar. Ular kelib, Yahyodan: — Sen kimsan? — deb soʻradilar. Yahyo javob berishdan bosh tortmadi. U shahodat berib, ochiq — oydin: — Men Masih[12] emasman, — deb aytdi.

²⁰

²¹Yana undan: — Boʻlmasa kimsan? Ilyosmisan?[13] — deb soʻradilar. — Yoʻq! — dedi u. — Biz kutayotgan paygʻambarmisan?[14] — deb savol berdilar. U yana: — Yoʻq! — deb javob berdi.

²²— Unda kimsan? Bizni yuborganlarga javob berishimiz kerak. Sen oʻzing haqingda nima deysan? — deb soʻradilar.

²³— Ishayo paygʻambar aytganiday[15]: “Egamizga toʻgʻri yoʻl oching”, deb choʻlda yangrayotgan ovoz menman, — dedi Yahyo.

²⁴Farziylar[16] tomonidan yuborilgan bu odamlar[17]

²⁵Yahyoga dedilar: — Modomiki, sen Masih ham, Ilyos ham, biz kutgan paygʻambar ham emas ekansan, nega xalqni suvga choʻmdirib yuribsan?

²⁶Yahyo ularga javoban shunday dedi: — Men odamlarni suvga choʻmdiryapman, xolos. Lekin orangizda sizlar tanimaydigan bir Zot bor.

²⁷U mening ortimdan kelyapti[18], shunday boʻlsa — da, men Uning choriq iplarini yechishga ham arzimayman.

²⁸Bu hodisa Iordan daryosining sharqiy qirgʻogʻidagi Baytaniya[19] qishlogʻida yuz bergan edi. Yahyo oʻsha yerda odamlarni suvga choʻmdirib yurardi.

²⁹Ertasi kuni Yahyo Isoning yaqinlashib kelayotganini koʻrib, shunday dedi: — Ana, Xudoning Qoʻzisi! U dunyoni gunohdan poklaydi!

³⁰Men ana shu Kishi haqida: “Mening ketimdan kelayotgan Zot mendan ulugʻdir, chunki U mendan oldin mavjud boʻlgan”, deb aytgan edim.

³¹Men Uning kimligini bilmas edim. Lekin Uni Isroil xalqiga tanitish maqsadida, men odamlarni suvga choʻmdirgani keldim.

³²Yahyo yana shunday shahodat berdi: — Men Ruhning osmondan kaptarday uchib kelganini va Uning ustiga qoʻnganini koʻrdim.

³³Oʻsha paytgacha men Uning kimligini bilmas edim. Lekin “Odamlarni suvga choʻmdirasan”, deb meni yuborgan Xudo menga shunday degan edi: “Muqaddas Ruh kimning ustiga tushib qoʻnganini koʻrsang, bilki, Muqaddas Ruhga Choʻmdiruvchi Oʻshadir.”

³⁴Men buni koʻrdim va sizlarga: “Bu Xudoning Oʻgʻlidir[20]”, deb aytyapman.

³⁵Ertasi kuni Yahyo shogirdlarining ikkitasi bilan yana kechagi joyda edi.

³⁶U oʻtib ketayotgan Isoga qarab: — Ana, Xudoning Qoʻzisi! — dedi.

³⁷Ikkala shogird Yahyoning bu soʻzlarini eshitib, Isoning orqasidan ergashib borishdi.

³⁸Iso oʻgirilib, ularning ergashib kelayotganini koʻrdi — da, ulardan: — Sizlarga biron narsa kerakmi? — deb soʻradi. — Ravviy[21], Siz qayerda turasiz? — deyishdi ular. (Ravviy “ustoz” demakdir.)

³⁹— Yuringlar, koʻrasizlar, — dedi Iso. Ular borib, Isoning turar joyini koʻrganlarida, soat toʻrt[22] boʻlib qolgan edi. Shuning uchun ular oʻsha kuni Iso bilan qolishdi.

⁴⁰Yahyodan Iso haqida eshitib, Unga ergashganlardan biri Endrus edi. Endrus Shimoʻnning[23] ukasi edi.

⁴¹U darrov akasi Shimoʻnni topdi — da, unga: — Biz Masihni topdik, — dedi. (Masih “Xudoning tanlagani” demakdir.)

⁴²Endrus akasini Isoning oldiga olib keldi. Iso unga qarab: — Sen Yuhanno[24] oʻgʻli Shimoʻnsan. Sening isming Kifas[25] boʻladi, — dedi. (Kifas yunonchada Butrus, ya’ni “tosh” demakdir.)

⁴³Ertasi kuni Iso Jalila hududiga bormoqchi boʻldi. U Filipni uchratib, unga: — Ortimdan yur! — dedi.

⁴⁴Filip Baytsayda shahridan boʻlib, Endrus va Butrusning hamshahari edi.

⁴⁵Filip Natanilni[26] topib, unga dedi: — Muso Tavrot kitobida, boshqa paygʻambarlar ham oʻzlarining bitiklarida[27] bir Zot toʻgʻrisida yozishgan edi. Biz oʻsha Zotni topdik. U Nosira shahridan, Yusuf oʻgʻli Iso ekan!

⁴⁶— Nosira shahridan? U yerdan biron yaxshilik chiqarmidi?! — dedi Natanil unga. — Yur, koʻrasan! — dedi unga Filip.

⁴⁷Iso yaqinlashib kelayotgan Natanilni koʻrib, u haqda shunday dedi: — Ana Isroilning haqiqiy avlodi. U hiyla degan narsani bilmaydi[28].

⁴⁸Natanil Isodan soʻradi: — Siz meni qayerdan taniysiz? — Filip seni chaqirmasdan oldin, sen anjir daraxtining tagida eding. Men seni oʻsha yerda koʻrgan edim, — deb javob berdi Iso.

⁴⁹Shunda Natanil dedi: — Ustoz, Siz Xudoning Oʻgʻlisiz! Isroilning Shohisiz!

⁵⁰Iso unga javoban dedi: — Men senga: “Seni anjir daraxti tagida koʻrdim” deganim uchungina ishonyapsan. Sen bundan ham buyuk ishlarni koʻrasan!

⁵¹Soʻng yana shunday deb qoʻshib qoʻydi: — Sizlarga chinini aytayin: sizlar osmon ochilganini va Xudoning farishtalari Inson Oʻgʻli[29] oldiga tushib — chiqayotganini koʻrasizlar[30].