Read Uzbek Muqaddas Kitob Yuhanno 19 Bible Online

Yuhanno 19 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yuhanno 19

¹Shundan keyin Pilat[156] Isoni olib ketishni va qamchilatishni buyurdi.

²Rim askarlari tikanlardan toj oʻrib, Isoning boshiga qoʻydilar, ustiga safsar toʻn kiydirdilar.

³Isoning oldiga qayta — qayta kelib: — Yashavor — e, yahudiylarning Shohi! — deb, Uni tarsakilar edilar.

⁴Pilat yana tashqariga chiqib, yahudiylarga xitob qildi: — Mana, Uni oldingizga chiqaryapman, bilib qoʻyinglar, men Undan hech qanday ayb topolmadim!

⁵Shu payt boshida tikanli toj, egnida safsar toʻn bilan Iso tashqariga chiqdi. — Mana, u Odam! — dedi Pilat ularga.

⁶Bosh ruhoniylar va Ma’bad mirshablari[157] Isoni koʻrib, baqirishdi: — Xochga mixlansin! Xochga mixlansin! — Uni sizlar olib xochga mixlanglar! Men Undan hech qanday ayb topolmadim, — dedi Pilat ularga.

⁷Yahudiylar unga javoban: — Bizda qonun bor, qonunimizga koʻra[158], U oʻlishi kerak, chunki U Oʻzini Xudoning Oʻgʻli[159] deb aytyapti, — dedilar.

⁸Pilat buni eshitgach, yuragi orqaga tortib ketdi.

⁹Qaytadan hukumat saroyiga kirib, Isodan: — Sen qayerdansan? — deb soʻradi. Iso unga javob bermadi.

¹⁰— Menga javob bermaysanmi?! — dedi Pilat. — Seni ozod qilishga yoki xochga mixlashga menda hokimiyat borligini bilmaysanmi?!

¹¹Iso javob berdi: — Agar Xudo yoʻl qoʻymaganda edi, siz Menga hech qanday hukmingizni oʻtkaza olmas edingiz. Shu sababdan Meni sizning qoʻlingizga tutib bergan odamning gunohi sizning gunohingizdan kattaroq.

¹²Shundan keyin Pilat Isoni qoʻyib yuborishga chora izlay boshladi. Ammo yahudiylar shunday deb qichqirishdi: — Agar Uni qoʻyib yuborsangiz, siz Qaysarning[160] doʻsti emassiz. Oʻzini shoh deydigan har bir kishi Qaysarga qarshi chiqqan boʻladi!

¹³Pilat bu soʻzni eshitgach, Isoni tashqariga olib chiqdi va Tosh supa deb nom olgan joydagi hukm kursisiga oʻtirdi (bu joyning oramiycha[161] nomi Gabbata edi).

¹⁴Oʻsha kuni Fisih bayrami[162] arafasi, tush mahali[163] edi. Pilat yahudiylarga xitob qildi: — Mana, Shohingiz!

¹⁵— Yoʻq qiling Uni, yoʻq qiling! Xochga mixlang! — deb baqirdi ular. — Sizlarning Shohingizni xochga mixlab qoʻyaymi? — deb soʻradi Pilat. — Qaysardan boshqa shohimiz yoʻq, — deyishdi bosh ruhoniylar.

¹⁶Oxiri Pilat Isoni xochga mixlash uchun askarlariga topshirdi. Ular esa Isoni olib ketdilar.

¹⁷Iso Oʻz xochini[164] koʻtarib, shahar tashqarisidagi Bosh suyagi degan joyga keldi (bu joyning oramiycha nomi Goʻlgota edi).

¹⁸U yerda Isoni xochga mixlab qoʻydilar. U bilan birga yana ikkita odamni ham xochga mixladilar. Ularning biri Isoning bu tomonida, boshqasi u tomonida, Iso esa oʻrtada edi.

¹⁹Pilat bir lavhaga: “Yahudiylarning Shohi Nosiralik Iso” degan soʻzlarni yozib, lavhani xochga ostirib qoʻydi.

²⁰Iso xochga mixlangan joy shaharga yaqin boʻlgani uchun, bu lavhani koʻp yahudiylar oʻqidilar. Lavha oramiy, lotin va yunon tillarida yozilgan edi.

²¹Yahudiy bosh ruhoniylari esa Pilatga borib shunday dedilar: — “Yahudiylarning Shohi” deb yozmang, balki “Bu Odam yahudiylarning Shohi boʻlishga da’vogarlik qilgan” deb yozing.

²²— Men qanday yozgan boʻlsam, shundayligicha qolsin, — dedi Pilat.

²³Askarlar Isoni xochga mixlab boʻlib, Uning kiyimlarini oldilar. Kiyimlarini toʻrt boʻlakka boʻlib, har bir askarga berdilar. Ichki koʻylagini ham oldilar. Ichki koʻylak boshdan — oyoq choksiz bir toʻqima edi.

²⁴Askarlar bir — biriga: — Buni yirtmaylik, bu uchun qur’a tashlaymiz, kimga tushsa, oʻshaniki boʻlsin, — deyishdi. Shu tariqa Muqaddas bitiklardagi quyidagi soʻzlar bajo boʻldi: “Kiyimlarimni ular oʻzaro boʻlishgan, Libosim uchun qur’a tashlashgan.”[165] Askarlar xuddi shunday qildilar.

²⁵Isoning xochi yonida Uning onasi va xolasi, Klopasning xotini Maryam hamda Magdalalik[166] Maryam turar edilar.

²⁶Iso onasini va onasi yonida turgan sevikli shogirdini[167] koʻrdi. Iso onasiga: — Mana bu sizning oʻgʻlingiz! — dedi.

²⁷Keyin shogirdiga qarab: — Mana bu sening onang! — dedi. Oʻsha vaqtdan boshlab shogird Maryamni oʻz uyiga oldi.

²⁸Iso hamma ishlarini tugatganini bilardi. Muqaddas bitiklar[168] bajo boʻlsin deb, U: — Chanqadim! — dedi.

²⁹Bu yerda arzon sharobga[169] toʻla bir idish turgan edi. Askarlar sharobga shimgichni botirdilar — da, tayoqning[170] uchiga ilib, Isoning ogʻziga olib bordilar.

³⁰Iso sharobni tatib koʻrgach: — Amalga oshdi! — dedi — yu, boshini egib, jon berdi.

³¹Oʻsha kuni Shabbat arafasi edi. Ertangi Shabbat kuni nihoyatda tabarruk kun[171] hisoblangani uchun, yahudiylar jasadlarni xochda qoldirishni istamadilar. Ular Pilatning oldiga borib, xochga mixlangan odamlarning boldirlarini sindirib tashlab[172], xochdan tushirishni soʻradilar.

³²Shunda askarlar borib, Iso bilan birga xochga mixlangan birinchi, soʻngra ikkinchi odamning boldirlarini sindirib tashladilar.

³³Isoning oldiga kelib, Uning oʻlib boʻlganini koʻrdilar. Shuning uchun boldirlarini sindirmadilar.

³⁴Lekin askarlardan biri Isoning biqinini nayza bilan teshdi, shu zahoti Uning biqinidan qon bilan suv oqib chiqdi.

³⁵Bu hodisani koʻrgan kishi[173], sizlar ham ishoninglar deb, guvohlik berib kelmoqda. Uning guvohligi haqiqatdir, u haqiqat aytayotganini biladi.

³⁶Bu hodisa Muqaddas bitiklardagi: “Bironta ham suyagi sindirilmaydi”[174] degan soʻzlar amalga oshishi uchun roʻy berdi.

³⁷Muqaddas bitiklarning boshqa bir joyida shunday deyilgan: “Ular oʻzlari nayza sanchgan Odamga qaraydilar.”[175]

³⁸Arimateyalik[176] Yusuf Isoning shogirdi edi, lekin yahudiylardan qoʻrqqani uchun buni yashirib yurar edi. Iso oʻlgandan keyin Yusuf Pilatdan Isoning jasadini xochdan tushirib olishni iltimos qildi. Pilat ijozat berdi. Shunda Yusuf borib, Isoning jasadini xochdan tushirib oldi.

³⁹Ilgari Isoning oldiga kechasi borgan Nikodim[177] ham Yusuf bilan birga edi. Nikodim ikki pud[178] mirra[179] va aloe moylarining qorishmasini olib kelgandi.

⁴⁰Ular ikkovi Isoning jasadini olib, yahudiylarning dafn odatlariga koʻra, bu muattar moddalarni surtib, Uni kafanladilar.

⁴¹Iso xochga mixlangan joyning yaqinida bir bogʻ bor edi. U bogʻda hali hech kim qoʻyilmagan yangi bir qabr bor edi.

⁴²Oʻsha kun yahudiylarning Shabbat arafasi boʻlgani uchun ular, bu joy yaqinroq, deb Isoning jasadini oʻsha qabrga qoʻydilar.