Read Uzbek Muqaddas Kitob Yuhanno 20 Bible Online

Yuhanno 20 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yuhanno 20

¹Yakshanba kuni erta saharda, kun yorishmasdan, Magdalalik[180] Maryam qabrning oldiga kelib, qabr ogʻzidagi toshning agʻdarilganini koʻrdi.

²Soʻng u yugurib, Butrus[181] va Isoning sevikli shogirdi[182] oldiga borib dedi: — Hazratimizning jasadini qabrdan olib ketishibdi. Uni qayerga qoʻyishganini bilmaymiz.

³Butrus va boshqa shogird qabr tomon joʻnashdi.

⁴Ikkovi birga yugurib ketishdi. Ammo u shogird Butrusdan tezroq yugurib, qabrga birinchi boʻlib yetib keldi.

⁵U engashib ichkariga qaradi — da, u yerda yotgan kafanni koʻrdi. Lekin qabrga kirmadi.

⁶Uning orqasidan Butrus yetib kelib, qabrga kirdi. U yerda yotgan kafanni

⁷va Isoning boshiga oʻralgan roʻmolni koʻrdi. Ammo roʻmol kafan bilan birga emas, alohida joyga yigʻishtirib qoʻyilgan edi.

⁸Shunda avval kelgan shogird ham qabrga kirdi. Koʻrgandan keyingina ishonch hosil qildi.

⁹Chunki ular Muqaddas bitiklardagi, Iso oʻlikdan tirilishi kerak degan soʻzlarni shu paytgacha tushunmagan edilar.

¹⁰Shundan soʻng shogirdlar yana oʻz uylariga qaytib ketdilar.

¹¹Maryam esa qabrning tashqarisida turganicha, yigʻlar edi. Yigʻlayotib, bir egilib qabr ichiga qaradi.

¹²Shunda oq kiyim kiygan ikki farishtani koʻrib qoldi. Biri Isoning jasadi yotgan joyning bosh tomonida, ikkinchisi esa oyoq tomonida oʻtirgan edi.

¹³Ular Maryamga: — Ey ayol, nega yigʻlayapsan? — deyishdi. — Hazratimning jasadini olib ketishibdi, Uni qayerga qoʻyishganini bilmayman, — dedi u.

¹⁴Shunday dedi — yu, orqasiga burilib, u yerda turgan Isoni koʻrdi. Lekin Uning Iso ekanligini bilmadi.

¹⁵— Ey ayol, nega yigʻlayapsan? Kimni qidiryapsan? — deb soʻradi undan Iso. Maryam Uni bogʻbon deb oʻyladi. Unga shunday dedi: — Taqsir, agar Uni siz olib ketgan boʻlsangiz, qayerga qoʻyganingizni menga ayting, men borib Uni olay.

¹⁶Iso unga: — Maryam! — dedi. Maryam Isoga qayrilib qaradi — da, oramiychalab[183]: — Ravvuniy! — dedi. (Ravvuniy “ustozim” demakdir.)

¹⁷— Meni ushlab turma! — dedi Iso Maryamga. — Men samoviy Otaning oldiga chiqib ketyapman. Sen borib birodarlarimga gaplarimni yetkaz: “Men Otamning oldiga chiqib ketyapman. U sizlarning ham Otangizdir. U Mening Xudoyim va sizlarning Xudoyingizdir.”

¹⁸Shunda Magdalalik Maryam shogirdlarning oldiga borib: — Men Rabbimiz Isoni koʻrdim! — dedi. Soʻng Isoning unga aytgan gaplarini ularga yetkazdi.

¹⁹Oʻsha yakshanba kuni oqshomda shogirdlar toʻplangan edilar. Ular yahudiylardan qoʻrqib, uyning eshiklarini qulflab olgan edilar. Shu payt Iso keldi, oʻrtalarida turib shogirdlariga: — Sizlarga tinchlik boʻlsin! — dedi.

²⁰Soʻng ularga qoʻllarini[184] va biqinini koʻrsatdi. Shogirdlar Rabbimiz Isoni koʻrib, xursand boʻlib ketdilar.

²¹Iso yana ularga dedi: — Sizlarga tinchlik boʻlsin! Osmondagi Otam Meni dunyoga yuborgani singari, Men ham sizlarni dunyoga yuboryapman.

²²Shunday deb, ularning ustiga pufladi — da: — Muqaddas Ruhni qabul qilinglar, — dedi.

²³— Sizlar kimning gunohlarini kechirsangizlar, u kechiriladi. Kimning gunohlarini kechirmasangizlar, u kechirimsiz qolaveradi.

²⁴Iso kelganda oʻn ikki shogirddan biri Toʻma, ya’ni Didimus[185] shogirdlar orasida yoʻq edi.

²⁵Boshqa shogirdlar unga: — Biz Rabbimiz Isoni koʻrdik, — deyishdi. Toʻma ularga shunday dedi: — Uning qoʻllaridagi mix chandiqlarini oʻzim koʻrmagunimcha, mix chandiqlariga barmogʻimni tekkizmagunimcha, biqiniga qoʻlim bilan tegib koʻrmagunimcha ishonmayman.

²⁶Keyingi yakshanba kuni Isoning shogirdlari yana uyda toʻplangan edilar. Bu safar Toʻma ham ular bilan birga edi. Uyning eshiklari qulf edi. Shunga qaramay Iso kirdi, oʻrtalarida turib: — Sizlarga tinchlik boʻlsin! — dedi.

²⁷Keyin Toʻmaga qarab: — Barmogʻingni bu yoqqa tekkiz! Qoʻllarimni koʻr. Qoʻlingni uzatib, biqinimga tegib koʻr. Ikkilanishni bas qil, ishon! — dedi.

²⁸Toʻma Isoga: — Yo Rabbim, Xudoyim! — dedi.

²⁹Iso unga shunday dedi: — Sen Meni koʻrganing uchun ishonding. Meni koʻrmay ishonganlar naqadar baxtlidir!

³⁰Isoning bu kitob tarkibiga kiritilmagan yana koʻp moʻjizali alomatlariga shogirdlar guvoh boʻlganlar.

³¹Kitobga kiritilgan moʻjizalar esa sizlar uchun yozilgan. Toki sizlar Isoning Masih, Xudoning Oʻgʻli[186] ekanligiga ishonib, bu imoningiz tufayli hayotga ega boʻlinglar.