Read Uzbek Muqaddas Kitob Yuhanno 21 Bible Online

Yuhanno 21 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yuhanno 21

¹Bu hodisalardan keyin Iso Jalila koʻli[187] boʻyida yana shogirdlariga zohir boʻldi. Bu shunday roʻy berdi:

²Butrus[188], Toʻma, ya’ni Didimus[189], Jaliladagi Ka’na qishlogʻidan boʻlgan Natanil, Zabadiyoning oʻgʻillari[190] va boshqa ikki shogird — hammalari birga yigʻilgan edilar.

³Butrus yonidagilarga: — Men ketdim, baliq tutaman, — dedi. — Biz ham sen bilan boramiz, — deyishdi ular. Soʻng qayiqqa tushib, joʻnab ketishdi. Lekin oʻsha kecha hech narsa tutisholmadi.

⁴Kun yorishganda, Iso qirgʻoqda turgan edi. Shogirdlari esa Uning Iso ekanligini bilmadilar.

⁵— Yigitlar, baligʻingiz bormi? — deb soʻradi Iso ulardan. — Yoʻq, — deb javob berdi ular.

⁶— Toʻringizni qayiqning oʻng tomoniga tashlanglar, shunda tutasizlar, — dedi Iso. Ular toʻrni tashladilar. Baliq koʻpligidan uni tortib ololmadilar.

⁷Shu payt Isoning sevikli shogirdi[191]: — Bu Rabbimiz Iso — ku! — dedi Butrusga. Butrus buni eshitishi bilanoq, uzun koʻylagining etaklarini beliga qistirdi — yu, koʻlga sakradi.

⁸Boshqa shogirdlar esa baliq toʻla toʻrni sudragancha, qayiqda keldilar. Ular quruqlikka yaqin, taxminan ikki yuz tirsak[192] masofada edilar.

⁹Qirgʻoqqa chiqqanlarida, nonni va yongan koʻmir ustida pishayotgan baliqni koʻrdilar.

¹⁰Iso ularga: — Hozir tutgan baligʻingizdan olib kelinglar, — dedi.

¹¹Butrus borib, toʻrni qirgʻoqqa tortib chiqardi. Toʻr katta baliqlarga toʻla edi. Hammasi boʻlib 153 ta baliq bor edi. Baliqlar koʻpligiga qaramasdan, toʻr yirtilmadi.

¹²Iso shogirdlariga: — Qani, kelinglar, nonushta qilib olinglar, — dedi. Ulardan hech biri: “Siz kimsiz?” deb soʻrashga botinolmadi, chunki Uning Rabbimiz Iso ekanligini bilar edilar.

¹³Iso ularning oldiga borib, nondan berdi, baliqdan ham berdi.

¹⁴Shu yoʻsin Iso tirilgandan keyin uchinchi marta shogirdlariga zohir boʻldi.

¹⁵Iso nonushtadan keyin Shimoʻn Butrusdan[193] soʻradi: — Yuhanno[194] oʻgʻli Shimoʻn, sen Meni ulardan koʻproq yaxshi koʻrasanmi? — Ha, Rabbim! Men Seni yaxshi koʻrishimni Oʻzing bilasan — ku, — dedi Unga Butrus. — Qoʻzilarimni oʻtlat, — dedi unga Iso.

¹⁶Iso ikkinchi marta Butrusdan soʻradi: — Yuhanno oʻgʻli Shimoʻn, sen Meni yaxshi koʻrasanmi? — Ha, Rabbim! Seni yaxshi koʻrishimni Oʻzing bilasan — ku, — dedi Butrus Unga. — Qoʻylarimni boq, — dedi unga Iso.

¹⁷Soʻng uchinchi marta Butrusdan soʻradi: — Yuhanno oʻgʻli Shimoʻn, sen Meni yaxshi koʻrasanmi? Iso uchinchi marta yana shu savolni bergani uchun Butrus xafa boʻldi. — Rabbim! Sen hamma narsani bilasan, men Seni yaxshi koʻrishimni ham bilasan, — dedi Butrus. Iso unga shunday dedi: — Qoʻylarimni oʻtlat!

¹⁸Senga chinini aytayin: yosh boʻlganingda kamaringni oʻzing bogʻlar eding, xohlagan joyingga borar eding. Qariganingda esa qoʻllaringni uzatasan, boshqa birov seni bogʻlaydi, seni xohlamagan joyingga olib boradi.

¹⁹Iso bu soʻzlar orqali Butrusning qay yoʻl bilan oʻlib, Xudoni ulugʻlashini bildirdi[195]. Soʻngra unga: — Ortimdan yur! — dedi.

²⁰Butrus burilib, Isoning sevikli shogirdi[196] orqalaridan ergashib kelayotganini koʻrdi. Bu shogirdi kechki ziyofatda engashib, Isodan: “Hazrat, Sizni kim tutib beradi?” — deb soʻragan edi.

²¹Butrus uni koʻrib, Isodan: — Rabbim, uning taqdiri nima boʻladi? — deb soʻradi.

²²Iso unga: — Men kelgunimgacha uning tirik qolishini istasam, bundan senga nima?! Sen ortimdan yuraver, — dedi.

²³Shunday qilib, imonlilar orasida bu shogird oʻlmaydi degan gap — soʻz tarqalib ketdi. Holbuki, Iso uni oʻlmaydi, demagandi. U faqat: “Agar Men kelgunimgacha uning tirik qolishini istasam, bundan senga nima?!” — deb aytgan edi.

²⁴Ana shu shogird bu hodisalarning hammasiga guvoh boʻlib, ularni yozib olgan. Uning guvohligi haqiqat ekanligini bilamiz.

²⁵Iso yana koʻp boshqa ishlar qilgan. Bular birma — bir yozib chiqilganda edi, yozilgan kitoblar olamga ham sigʻmas edi, deb oʻylayman[197].