Read Uzbek Muqaddas Kitob Yuhanno 5 Bible Online

Yuhanno 5 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yuhanno 5

¹Bu hodisalardan keyin Iso yahudiylarning bayramini nishonlash uchun Quddusga bordi.

²Quddusning Qoʻy darvozasi yonida bir hovuz bor edi. Bu hovuzning oramiycha[56] nomi Baytzada[57] boʻlib, beshta ayvoni bor edi.

³Bu ayvonlarda koʻr, choʻloq va shol boʻlgan koʻp nogironlar yotar edi[58].

⁴

⁵Bu yerda oʻttiz sakkiz yildan beri nogiron boʻlib yotgan bir kishi bor edi.

⁶Iso uning yotganini koʻrdi, u uzoq vaqtdan beri xasta ekanligini Iso bilardi. Shuning uchun undan: — Sogʻayishni istaysanmi? — deb soʻradi.

⁷Nogiron odam Isoga shunday javob berdi: — Taqsir, suv qimirlaganda meni hovuzga tushiradigan odam yoʻq. Men borgunimcha, boshqasi mendan oldin tushib oladi.

⁸Iso unga shunday dedi: — Oʻrningdan tur! Toʻshagingni olib, yur!

⁹Oʻsha odam shu zahoti sogʻayib ketdi. Toʻshagini olib, yura boshladi. Bu hodisa Shabbat kuni sodir boʻldi.

¹⁰Shuning uchun yahudiylar sogʻayib ketgan odamga deyishdi: — Bugun Shabbat kuni! Shu kuni toʻshakni koʻtarib yurish qonunda man etilgan![59]

¹¹U odam esa shunday javob berdi: — Meni sogʻaytirgan Kishi menga: “Toʻshagingni olib, yur”, deb aytdi.

¹²— “Toʻshagingni olib, yur”, deb aytgan Odam kim? — deb soʻradilar.

¹³Shifo topgan odam esa Uning kimligini bilmas edi, u yerda xalq koʻpligidan Iso Oʻzini chetga olgan edi.

¹⁴Keyinroq Iso u odamni Ma’badda uchratib qolib, unga dedi: — Mana, sen sogʻayding. Endi gunoh qilma, tagʻin boshingga bundan battar kunlar kelmasin.

¹⁵Bu odam borib, uni sogʻaytirgan Iso ekanligini yahudiylarga aytdi.

¹⁶Ular esa, Isoni Shabbat kunida bunday ishlar qilib yurgani uchun quvgʻin qila boshladilar[60].

¹⁷Ammo Iso ularga shunday dedi: — Mening Otam shu kungacha Oʻz ishini qilib kelyapti, Men ham Oʻz ishimni qilyapman, — dedi.

¹⁸Ana shu soʻzi uchun yahudiylar Isoni oʻldirishga yanada koʻproq harakat qilishdi. Chunki U nafaqat Shabbat qoidalarini buzdi, balki Xudoni Otam deb, Oʻzini Xudoga tenglashtirgan edi.

¹⁹Iso yahudiylarga shunday dedi: “Sizlarga chinini aytay: Oʻgʻil Oʻzidan — Oʻzi hech narsa qila olmaydi. Faqat Otasidan koʻrgan ishlarni qiladi. Osmondagi Ota nimalarni qilsa, Oʻgʻil ham xuddi shularni qiladi.

²⁰Axir, Ota Oʻgʻlini yaxshi koʻradi, Oʻzi qilgan hamma ishlarni Oʻgʻliga koʻrsatadi. U Oʻgʻliga bundan ham buyukroq ishlarni koʻrsatadi, shunda hammangiz hayron qolasizlar.

²¹Ota oʻliklarni tiriltirib, ularga hayot baxshida etganday, Oʻgʻil ham istagan odamiga hayot baxsh etadi.

²²Shuningdek, Ota hech kimni hukm qilmaydi, balki hukm qilish huquqini Oʻgʻliga bergan,

²³toki hamma osmondagi Otani hurmat qilganday, Oʻgʻlini ham hurmat qilsinlar. Kim Oʻgʻilni hurmat qilmasa, Uni yuborgan Otani ham hurmat qilmagan boʻladi.

²⁴Sizlarga chinini aytay: Mening soʻzlarimni tinglagan va Meni Yuborganga ishongan kishi abadiy hayotga egadir. U hukm qilinmaydi. Zotan, u oʻlimdan hayotga oʻtgan.

²⁵Sizlarga chinini aytay: oʻliklar Xudo Oʻgʻlining[61] ovozini eshitadigan vaqt keladi, kelib qoldi ham. Oʻgʻilning ovoziga quloq solganlar tiriladi.

²⁶Zero, Otaning Oʻzi hayot manbayi boʻlgani kabi, Oʻgʻliga ham hayot manbayi boʻlish qudratini ato qildi.

²⁷Bundan tashqari, samoviy Ota insonlarni hukm qilish hokimiyatini Oʻgʻliga berdi, chunki U Inson Oʻgʻlidir.

²⁸Bunga hayron qolmanglar! Qabrda yotgan marhumlarning hammasi Inson Oʻgʻlining ovozini eshitadigan vaqt keladi.

²⁹Shunda oʻliklar qabrlaridan chiqadilar: yaxshilik qilganlar yashash uchun tiriladi, yomonlik qilganlar esa mahkum boʻlish uchun tiriladi.

³⁰Men Oʻzimdan Oʻzim hech narsa qilolmayman. Osmondagi Otam Menga qanday aytsa, shunday hukm qilaman, shuning uchun hukmim toʻgʻridir. Zotan, Men Oʻz irodamni emas, balki Meni yuborgan Otamning irodasini bajo keltirishni istayman.

³¹Agar Men Oʻzim haqimda Oʻzim guvohlik bersam, Mening guvohligim haqiqiy boʻlmaydi.

³²Ammo Men haqimda guvohlik beruvchi boshqasi bor. Uning bergan guvohligi haqiqat ekanligini bilaman.

³³Sizlar Yahyoning oldiga odam yubordingizlar, u haqiqat toʻgʻrisida guvohlik berdi.

³⁴Garchi Men insonning guvohligiga muhtoj boʻlmasam — da, lekin bularni sizlar najot topishingiz uchun aytyapman.

³⁵Yahyo goʻyo yonib turib, nur sochgan bir chiroqday edi. Sizlar esa uning nurida birpas quvonmoqchi boʻldingizlar.

³⁶Biroq Men Yahyodan koʻra, kattaroq guvohlikka egaman. Guvohlik deb, Men tugatishim uchun osmondagi Otam bergan ishlarni nazarda tutyapman. Bularning hammasi Meni Otam yuborganidan dalolat beradi.

³⁷Meni yuborgan Otamning Oʻzi ham Men haqimda guvohlik berib turibdi. Sizlar esa hech qachon Uning ovozini eshitmagansiz, qiyofasini ham koʻrmagansiz.

³⁸Uning kalomi ham koʻnglingizdan joy olmadi, chunki sizlar U yuborgan Zotga ishonmayapsizlar.

³⁹Sizlar Muqaddas bitiklarni[62] tekshirasizlar, chunki ular orqali abadiy hayotga ega boʻlamiz, deb oʻylaysizlar. Ammo oʻsha Yozuvlar Men toʻgʻrimda guvohlik beradi — ku!

⁴⁰Sizlar esa hayotga ega boʻlish uchun oldimga kelishni istamaysizlar.

⁴¹Men insonlardan tahsin kutmayman.

⁴²Lekin sizlarni bilaman, qalbingizda Xudoning sevgisi yoʻq.

⁴³Men Otamning nomidan keldim, ammo sizlar Meni qabul qilmayapsizlar. Agar kimdir oʻz nomidan kelsa, uni qabul qilaverasizlar.

⁴⁴Sizlar bir — biringizdan tahsinlar olishni yaxshi koʻrasizlar, lekin yagona Xudoning tahsiniga sazovor boʻlishga harakat qilmaysizlar. Qanday qilib ham Menga ishona olardingiz?!

⁴⁵Men sizlarni Ota oldida ayblayman, deb oʻylamanglar. Sizlar Musoga umid bogʻlagansizlar. Musoning oʻzi sizlarni ayblaydi.

⁴⁶Agar Musoga ishonganingizda edi, Menga ham ishongan boʻlar edingizlar. Axir, u Men haqimda yozgan edi.

⁴⁷Musoning yozuvlariga ishonmagan boʻlsangiz, Mening soʻzlarimga qanday ishonasizlar?!”