Read Uzbek Muqaddas Kitob Yuhanno 9 Bible Online

Yuhanno 9 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Yuhanno 9

¹Iso yoʻlda ketayotib, bir tugʻma koʻr odamni koʻrib qoldi.

²Shogirdlari Isodan soʻradilar: — Ustoz, kimning gunohi uning koʻr boʻlib tugʻilishiga sababchi boʻldi? Oʻzinikimi yoki ota — onasinikimi?

³Iso shunday javob berdi: — Bu odamning gunohi ham, ota — onasining gunohi ham bunga sabab boʻlmagan. Xudoning ishlari unda namoyon boʻlishi uchun u koʻr tugʻilgan.

⁴Kun yorugʻ ekan, Meni Yuborganning ishlarini qilishimiz lozim. Ana tun kelyapti, oʻshanda hech kim ish qila olmaydi.

⁵Men olamda bor ekanman, olamning nuridirman.

⁶Iso bularni aytdi — yu, yerga tupurdi, tupukdan loy qilib, koʻrning koʻzlariga surtdi.

⁷Soʻng unga: — Borib, Siloam hovuzida yuvingin, — dedi. (Siloam “yuborilgan” demakdir.) Koʻr odam borib yuvindi va koʻra oladigan boʻlib qaytdi.

⁸Shunda uning qoʻshnilari va ilgari uning sadaqa soʻraganini koʻrgan odamlar: — Bu haligi tilanchilik qilib oʻtirgan odam emasmi? — deb soʻrashardi.

⁹Ba’zilar: — Bu xuddi oʻsha, — desalar, boshqalar: — Yoʻq, oʻshanga oʻxshaydi, xolos, — deyishardi. Odamning oʻzi esa: — Oʻsha menman, — deb ta’kidlardi.

¹⁰— Unday boʻlsa, koʻzlaring qanday ochildi? — deb soʻradilar.

¹¹— Iso degan kishi loy qilib, koʻzlarimga surtdi — yu, “Borib, Siloam hovuzida yuvingin”, dedi. Men borib yuvindim va koʻradigan boʻlib qoldim, — dedi shifo topgan koʻr.

¹²— Oʻsha Odam qani? — deb soʻradilar. — Bilmayman, — deb javob berdi u.

¹³Ilgari koʻr boʻlgan oʻsha odamni farziylarning oldiga keltirishdi.

¹⁴Farziylar ham bu odamdan koʻzlari qanday ochilganini soʻradilar. — U koʻzlarimga loy surtdi. Men yuvindim — u, koʻzlarim koʻradigan boʻldi, — dedi haligi odam. Iso loy qilib, koʻrning koʻzlarini ochgan kun Shabbat kuni edi. Shuning uchun

¹⁶farziylardan ba’zilari: — Koʻzlaringni ochgan Odam Xudodan emas, chunki U Shabbat kuniga rioya qilmayapti[95], — dedilar. Boshqalari esa: — Gunohkor odam bunday moʻjizali alomatlarni qanday qila oladi? — deyishdi. Shunday qilib, oralarida kelishmovchilik paydo boʻldi.

¹⁷Shunda farziylar koʻr odamdan yana soʻradilar: — U Kishi haqida sen nima deysan? U sening koʻzlaringni ochdi — ku! — U paygʻambar, — deb javob berdi koʻr.

¹⁸Biroq yahudiylar koʻzlari ochilgan odamning ota — onasini chaqirtirmaguncha, uning ilgari koʻr boʻlganiga va koʻzlari ochilganiga ishonmadilar.

¹⁹Ular koʻrning ota — onasiga shunday savol berdilar: — Koʻr tugʻilgan, deb aytgan oʻgʻlingiz shumi? Xoʻsh, endi qanday qilib uning koʻzlari koʻryapti?

²⁰Ota — onasi javob berishdi: — Bu bizning oʻgʻlimiz ekanligini bilamiz. Uning koʻr tugʻilganini ham bilamiz.

²¹Lekin qanday qilib koʻzlari koʻrayotganini va koʻzlarini kim ochganini biz bilmaymiz. U balogʻatga yetgan, oʻzidan soʻranglar. Oʻzi uchun oʻzi javob bersin.

²²Koʻrning ota — onasi yahudiylardan qoʻrqqanlari uchun shunday dedilar. Din arboblari bundan avval, kim Isoning Masihligini tan olsa, sinagogadan chetlashtirilsin, deb qaror qilgan edilar.

²³Ana shu sababdan koʻrning ota — onasi: “U balogʻatga yetgan, oʻzidan soʻranglar”, deb aytishgandi.

²⁴Shunday qilib, ilgari koʻr boʻlgan odamni ikkinchi marta chaqirib, deyishdi: — Rostini aytaman, deb Xudoning nomi bilan qasam ich! Biz u Odamning gunohkorligini bilamiz.

²⁵Koʻr shunday javob berdi: — U gunohkormi, yoʻqmi, men bilmayman. Shuni bilamanki, men koʻr edim, endi esa koʻzlarim koʻryapti.

²⁶— U senga nima qildi? Koʻzlaringni qanday ochdi? — deb undan soʻradilar.

²⁷— Sizlarga aytib berdim — ku, ammo sizlar quloq solmadingizlar! Nega buni yana eshitmoqchisizlar?! Nahotki sizlar ham Uning shogirdlari boʻlmoqchisizlar?! — dedi u odam.

²⁸Yahudiylar esa uni haqoratlab, deyishdi: — Sen oʻzing Uning shogirdisan! Biz esa Musoning shogirdlarimiz!

²⁹Musoga Xudo gapirganini bilamiz. Bu Kishi — chi, Uning qayerdanligini ham bilmaymiz.

³⁰Koʻzi ochilgan odam shunday javob berdi: — Ana shunisi juda ajablanarli — da! Sizlar Uning qayerdanligini bilmaysizlar, U esa koʻzlarimni ochdi!

³¹Gunohkorlarga Xudo quloq solmasligini bilamiz. Uning irodasiga amal qilgan taqvodorlarga esa Xudo quloq soladi.

³²Tugʻma koʻrning koʻzlarini biror kishi ochgani hayotda eshitilmagan gap.

³³Agar u Kishi Xudodan boʻlmaganda edi, hech narsa qilolmasdi.

³⁴Yahudiylar bunga javoban: — Sen butunlay gunoh ichida tugʻilgansan, endi bizga aql oʻrgatyapsanmi?! — deyishdi — da, uni sinagogadan haydab chiqarishdi.

³⁵Oʻsha odamning haydab chiqarilganligini Iso eshitdi — yu, uni qidirib topdi. — Sen Inson Oʻgʻliga[96] ishonasanmi? — deb soʻradi undan.

³⁶U odam esa Isoga dedi: — Hazrat, U kimdirki, men Unga ishonsam?

³⁷— Uni koʻrib turibsan, U bilan gaplashib turibsan, — dedi Iso.

³⁸Shunda u odam: — Ishonaman, yo Rabbiy, — dedi — da, Isoga sajda qildi.

³⁹Iso: — Koʻrlar koʻrsin, koʻzi ochiqlar esa koʻr boʻlsin deb, Men bu dunyoni hukm qilgani kelganman, — dedi.

⁴⁰Uning atrofida ba’zi farziylar turgan edi. Ular bu gapni eshitgach: — Nahotki bizlar ham koʻr boʻlsak? — deb soʻrashdi.

⁴¹Iso ularga dedi: — Agar koʻr boʻlganingizda, gunohda ayblanmas edingiz. Lekin sizlar “Koʻzlarimiz koʻryapti” deganingiz uchun gunohingiz oʻz boʻyningizda qoladi.