Read Uzbek Muqaddas Kitob Havoriylar 15 Bible Online

Havoriylar 15 - Uzbek Muqaddas Kitob bible

Havoriylar 15

¹Yahudiyadan bir necha odam[175] Antioxiyaga kelib, imonlilarga shunday ta’lim bera boshladilar: “Musoning qonuniga binoan sunnat qilinmasangizlar, najot topa olmaysizlar.”

²Pavlus bilan Barnabo ular bilan qizgʻin bahsu munozaraga kirishdilar. Shunda: “Pavlus bilan Barnabo hamda Antioxiyadan bir necha odam Quddusga yuborilsin”, deb qaror qilindi. Ular bu masalani havoriylar va oqsoqollar bilan muhokama qilishlari kerak edi.

³Imonlilar jamoati ularni yoʻlga kuzatib qoʻydi. Ular Finikiya va Samariya orqali oʻtar ekanlar, gʻayriyahudiylar qanday qilib Xudoga yuz burganini aytib berdilar. Bu xabar hamma imonlilarga katta quvonch bagʻishladi.

⁴Pavlus va Barnabo Quddusga kelganlaridan keyin, jamoat, havoriylar, oqsoqollar ularni samimiy kutib oldilar. Pavlus va Barnabo Xudoning ular orqali qilgan ishlarini[176] yigʻilganlarga soʻzlab berdilar.

⁵Ammo farziylar mazhabiga mansub imonlilar oʻrinlaridan turib: “Gʻayriyahudiylar sunnat qilinishlari kerak. Ularga Musoning qonuniga rioya qilishlarini buyurish kerak”, dedilar.

⁶Havoriylar va oqsoqollar bu masalani muhokama qilish uchun yigʻildilar.

⁷Uzoq davom etgan munozaradan keyin Butrus oʻrnidan turib, ularga dedi: — Birodarlarim! Oʻzlaringiz bilasizlarki, Xushxabarni gʻayriyahudiylarga va’z qilishim uchun Xudo meni ancha vaqt oldin orangizdan tanlab oldi. Gʻayriyahudiylar ham Xushxabarni eshitib, imonga kelishi Uning maqsadi edi.

⁸Xudo inson zotining yuragini biladi, U bizga bergan Muqaddas Ruhni gʻayriyahudiylarga ham berdi. Shu orqali ularni qabul qilganini tasdiqladi.

⁹Xudo imon orqali gʻayriyahudiylarning yuraklarini pokladi. Shunday qilib, biz bilan gʻayriyahudiylar orasidagi farqni Xudo yoʻq qildi.

¹⁰Shunday ekan, nima uchun shogirdlarning yelkasiga ogʻir yuk ortib, Xudoni sinayapsizlar?! Axir, bu yukni biz ham, ota — bobolarimiz ham koʻtara olmagan edik — ku!

¹¹Yoʻq! Ishonamizki, biz ham ular singari, Rabbimiz Isoning inoyati tufayli najot topamiz.

¹²Hamma havoriylar va oqsoqollar sukutda qoldilar. Barnabo bilan Pavlus Xudoning ular orqali gʻayriyahudiylar orasida koʻrsatgan alomatlari va ajoyibotlari toʻgʻrisida hikoya qilib berdilar.

¹³Ular gapini tugatgach, Yoqub[177] soʻz oldi: — Birodarlarim! Meni eshitinglar.

¹⁴Hozir Butrus[178] bizga Xudoning ilk bor gʻayriyahudiylarga iltifot nazarini solganini va ular orasidan Oʻziga bir xalq tanlab olganini tushuntirib berdi.

¹⁵Bu soʻzlar paygʻambarlarning aytganlari bilan mos keladi. Yozilganiday:

¹⁶“Egamiz shunday demoqda: «Bundan keyin Men qaytib kelib, Dovudning yiqilgan shohligini qayta tiklayman, Uning xarobalarini yangidan barpo qilib, Uni qayta quraman. Shunda boshqa xalqlarning hammasi Menga intiladilar, Oʻzim da’vat qilgan oʻsha gʻayriyahudiylar Meni izlaydilar.»

¹⁸Egamiz bularni bizga azaldan ma’lum qilgan.”[179]

¹⁹Yoqub gapida davom etdi: — Shuning uchun Xudoga yuz burayotgan gʻayriyahudiylarni qiyin ahvolga solib qoʻymasligimiz kerak.

²⁰Buning oʻrniga, ularga xat yozib, shunday deb aytaylik: “Butlarga keltirilgan qurbonlikning goʻshtini tanovul qilishdan[180], fahsh — zinodan[181] va qoni chiqarilmagan hayvonning goʻshtini yeyishdan[182] oʻzlaringizni tiyinglar[183].”

²¹Axir, Musoning qonuni azal — azaldan har bir shaharda va’z qilinmoqda, har Shabbat kuni sinagogalarda oʻqilmoqda.

²²Shundan keyin havoriylar va oqsoqollar butun imonlilar jamoati bilan shunday qarorga keldilar: “Guruhimizdan bir necha odamni tanlab olib, ularni Pavlus va Barnabo bilan birga Antioxiyaga yuboramiz.” Ular ikkita odamni — Barsabo degan Yahudoni va Silasni tanlab oldilar. Yahudo va Silas jamoatning yoʻlboshchilari edilar.

²³Ularni shunday maktub bilan joʻnatdilar: “Biz, birodarlaringiz boʻlgan havoriylar va oqsoqollar, Antioxiya, Suriya va Kilikiyada[184] yashaydigan gʻayriyahudiy birodarlarimizga salom yoʻllayapmiz.

²⁴Eshitishimizcha, bizning oramizdan ba’zilar borib, oʻzlarining gaplari bilan sizlarni xavotirga solibdi, yuraklaringizni gʻash qilibdi[185]. Ammo ularni biz yubormagan edik.

²⁵Biz vakillar tanlab, ularni aziz doʻstlarimiz Barnabo va Pavlus bilan birga sizlarning huzuringizga yuborishga bir ovozdan qaror qildik.

²⁶Barnabo bilan Pavlus Rabbimiz Iso Masih haqi — hurmati, hayotlarini xavf ostiga qoʻyganlar.

²⁷Shu bois biz Yahudo bilan Silasni yuboryapmiz. Ushbu yozayotganlarimizni ular sizlarga ogʻzaki ham tasdiqlab beradilar.

²⁸Biz Muqaddas Ruh boshchiligida sizlarga quyidagi kerakli talablardan boshqa yukni yuklamaslikka qaror qildik:

²⁹sizlar butlarga keltirilgan qurbonlikning goʻshtini va qoni chiqarilmagan hayvonning goʻshtini tanovul qilishdan hamda fahsh — zinodan oʻzlaringizni tiyinglar[186]. Oʻzlaringizni ana shulardan tiysangizlar, yaxshi ish qilgan boʻlasizlar. Omon boʻlinglar.”

³⁰Shunday qilib, vakillar yoʻlga chiqib, Antioxiyaga keldilar. Ular jamoatni yiqqanlaridan keyin maktubni jamoat a’zolariga topshirdilar.

³¹Jamoat a’zolari maktubni oʻqib, dalda soʻzlaridan xursand boʻldilar.

³²Yahudo bilan Silas paygʻambar edilar. Ular imonlilarga dalda berdilar, ularga koʻp gaplar aytib, imonda mustahkamladilar.

³³Yahudo bilan Silas ma’lum vaqt u yerda boʻlganlaridan keyin, imonlilar ularni yuborgan birodarlari yoniga xayrixohlik bilan joʻnatib yubordilar[187].

³⁵Pavlus bilan Barnabo esa birmuncha vaqt Antioxiyada qolishdi. Ular u yerda boshqalar bilan birga ta’lim berib, Rabbimiz Iso haqidagi xabarni va’z qildilar.

³⁶Oradan bir necha kun oʻtgach, Pavlus Barnaboga dedi: “Qani, biz Rabbimiz Iso haqidagi xabarni va’z qilgan shaharlarga boraylik, imonlilarni yoʻqlaylik, ularning hol — ahvolini bilaylik.”

³⁷Mark degan Yuhannoni Barnabo birga olib ketmoqchi edi.

³⁸Ammo Pavlus buni istamadi. Mark ularni Pamfiliyada qoldirib[188], xizmatda oxirigacha birga boʻlmagani uchun Pavlus Barnaboning bu fikriga qattiq e’tiroz bildirdi.

³⁹Pavlus bilan Barnaboning orasida shunday anglashilmovchilik boʻldiki, ular bir — birlarini tark etdilar. Barnabo Markni oʻzi bilan birga olib, kemada Kiprga suzib ketdi.

⁴⁰Pavlus esa Silasni tanladi. Imonlilar ularni Rabbimiz Isoning panohiga topshirganlaridan keyin, ular yoʻlga chiqdilar[189].

⁴¹Suriya va Kilikiya hududlarini kezib, jamoatlarni imonda mustahkamladilar.